حسن بن راشد بن علی بغدادی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابوعلی حسن بن راشد بغدادی از موالی آل مهلب و اهل بغداد بود.<ref>خلاصة الاقوال، ص۳۹.</ref> وی غیر از ابومحمد علی بن راشد بصری است که از موالی منصور و فر...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام جواد| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوعلی حسن بن راشد بغدادی]] از [[موالی]] [[آل]] مهلب و [[اهل بغداد]] بود.<ref>خلاصة الاقوال، ص۳۹.</ref> وی غیر از [[ابومحمد علی بن راشد بصری]] است که از موالی منصور و فردی [[ضعیف]] بود.<ref>قاموس الرجال، ج۳، ص۲۳۰.</ref> | [[ابوعلی حسن بن راشد بغدادی]] از [[موالی]] [[آل]] مهلب و [[اهل بغداد]] بود.<ref>خلاصة الاقوال، ص۳۹.</ref> وی غیر از [[ابومحمد علی بن راشد بصری]] است که از موالی منصور و فردی [[ضعیف]] بود.<ref>قاموس الرجال، ج۳، ص۲۳۰.</ref> | ||
ابوعلی در شمار [[اصحاب]] [[امام جواد]] و [[امام هادی]]{{ | ابوعلی در شمار [[اصحاب]] [[امام جواد]] و [[امام هادی]]{{عم}} قرار داشت<ref>رجال البرقی، ص۵۶ و ۵۷.</ref> و از آن بزرگواران و کسانی همچون [[حماد بن عیسی]] و [[ابراهیم سندی]] [[روایت]] نمود. [[محمد بن عیسی بن عبید]]، [[علی بن مهزیار]]، [[حسین بن سعید]]، [[احمد بن محمد بارقی]] ([[برقی]]) و [[محمد بن بادیه]] از او روایت کرده‌اند.<ref>تنقیح المقال، ج۳، ص۲۷ باب کنی.</ref> ابوعلی فردی [[موثق]]<ref>رجال الطوسی، ص۴۰۰.</ref> و [[ممدوح]] بود<ref>رجال ابن داود، ص۴۰۲.</ref> و امام هادی{{ع}} وی را [[وکیل]] خود در [[بغداد]]، [[مدائن]] و سواد، قسمتی از [[سرزمین عراق]] و به جای [[علی بن حسین بن عبدربّه]] و وکلای قبل از او قرار داد و [[اطاعت]] و [[مخالفت]] او را اطاعت و مخالفت با خود دانست.<ref>الغیبه (طوسی)، ص۳۵۰.</ref> همچنین امام هادی{{ع}} برای او آرزوی [[رحمت]] و [[غفران الهی]] نمود و [[زندگی]] و [[مرگ]] او را [[نیکو]] توصیف نمود.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۶۰۳.</ref> | ||
برخی از [[علمای شیعه]] از جمله [[شیخ مفید]] او را از اعلام و بزرگانی دانسته که [[احکام]] [[حلال و حرام]] از آنها گرفته شده و مورد [[طعن]] و [[ذم]] کسی قرار نگرفته‌اند.<ref>الرسالة العددیه، ص۲۵ و ۴۴.</ref> کتاب الراهب و الراهبة اثر اوست که نوه‌اش [[قاسم بن یحیی بن حسن]] آن را روایت کرده است<ref>الفهرست (طوسی)، ص۵۳.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۵۲.</ref> | برخی از [[علمای شیعه]] از جمله [[شیخ مفید]] او را از اعلام و بزرگانی دانسته که [[احکام]] [[حلال و حرام]] از آنها گرفته شده و مورد [[طعن]] و [[ذم]] کسی قرار نگرفته‌اند.<ref>الرسالة العددیه، ص۲۵ و ۴۴.</ref> کتاب الراهب و الراهبة اثر اوست که نوه‌اش [[قاسم بن یحیی بن حسن]] آن را روایت کرده است<ref>الفهرست (طوسی)، ص۵۳.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۵۲.</ref> | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب امام جواد]] | |||
[[رده:اصحاب امام هادی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۰
آشنایی اجمالی
ابوعلی حسن بن راشد بغدادی از موالی آل مهلب و اهل بغداد بود.[۱] وی غیر از ابومحمد علی بن راشد بصری است که از موالی منصور و فردی ضعیف بود.[۲]
ابوعلی در شمار اصحاب امام جواد و امام هادی(ع) قرار داشت[۳] و از آن بزرگواران و کسانی همچون حماد بن عیسی و ابراهیم سندی روایت نمود. محمد بن عیسی بن عبید، علی بن مهزیار، حسین بن سعید، احمد بن محمد بارقی (برقی) و محمد بن بادیه از او روایت کرده‌اند.[۴] ابوعلی فردی موثق[۵] و ممدوح بود[۶] و امام هادی(ع) وی را وکیل خود در بغداد، مدائن و سواد، قسمتی از سرزمین عراق و به جای علی بن حسین بن عبدربّه و وکلای قبل از او قرار داد و اطاعت و مخالفت او را اطاعت و مخالفت با خود دانست.[۷] همچنین امام هادی(ع) برای او آرزوی رحمت و غفران الهی نمود و زندگی و مرگ او را نیکو توصیف نمود.[۸]
برخی از علمای شیعه از جمله شیخ مفید او را از اعلام و بزرگانی دانسته که احکام حلال و حرام از آنها گرفته شده و مورد طعن و ذم کسی قرار نگرفته‌اند.[۹] کتاب الراهب و الراهبة اثر اوست که نوه‌اش قاسم بن یحیی بن حسن آن را روایت کرده است[۱۰].[۱۱]
جستارهای وابسته
- قاسم بن یحیی بن حسن (نوه)
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ خلاصة الاقوال، ص۳۹.
- ↑ قاموس الرجال، ج۳، ص۲۳۰.
- ↑ رجال البرقی، ص۵۶ و ۵۷.
- ↑ تنقیح المقال، ج۳، ص۲۷ باب کنی.
- ↑ رجال الطوسی، ص۴۰۰.
- ↑ رجال ابن داود، ص۴۰۲.
- ↑ الغیبه (طوسی)، ص۳۵۰.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ص۶۰۳.
- ↑ الرسالة العددیه، ص۲۵ و ۴۴.
- ↑ الفهرست (طوسی)، ص۵۳.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۲۵۲.