اسحاق بن اسماعیل نیشابوری در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = اسحاق بن اسماعیل نیشابوری در معارف مهدوی - اسحاق بن اسماعیل نیشابوری در تراجم و رجال - اسحاق بن اسماعیل نیشابوری در تاریخ اسلامی| پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == اسحاق بن اسماعیل نیش...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اسحاق بن اسماعیل نیشابوری در معارف | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = اسحاق بن اسماعیل نیشابوری | عنوان مدخل = اسحاق بن اسماعیل نیشابوری | مداخل مرتبط = [[اسحاق بن اسماعیل نیشابوری در معارف مهدویت]] - [[اسحاق بن اسماعیل نیشابوری در تراجم و رجال]] - [[اسحاق بن اسماعیل نیشابوری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
اسحاق بن اسماعیل نیشابوری از [[اصحاب]] [[امام جواد]]، [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{عم}} و از [[ثقات]] روات [[شیعه]] است. [[شیخ طوسی]] در کتاب خود، اسحاق را از اصحاب امام حسن عسکری{{ع}} میشمارد و میگوید: وی [[ثقه]] است<ref>طوسی، فهرست، ص۴۲۸.</ref>. | اسحاق بن اسماعیل نیشابوری از [[اصحاب]] [[امام جواد]]، [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{عم}} و از [[ثقات]] روات [[شیعه]] است. [[شیخ طوسی]] در کتاب خود، اسحاق را از اصحاب امام حسن عسکری{{ع}} میشمارد و میگوید: وی [[ثقه]] است<ref>طوسی، فهرست، ص۴۲۸.</ref>. | ||
خط ۱۵: | خط ۱۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب امام صادق]] | ||
[[رده:اصحاب امام جواد]] | |||
[[رده:اصحاب امام عسکری]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۶
آشنایی اجمالی
اسحاق بن اسماعیل نیشابوری از اصحاب امام جواد، امام هادی و امام حسن عسکری(ع) و از ثقات روات شیعه است. شیخ طوسی در کتاب خود، اسحاق را از اصحاب امام حسن عسکری(ع) میشمارد و میگوید: وی ثقه است[۱].
او پس از شهادت امام حسن عسکری(ع) با سفرای امام دوازدهم (نواب اربعه) مکاتبه داشته است. در نامهای که در کتیبه رجالی ثبت شده است، امام حسن عسکری(ع) وی و ابراهیم بن عبده نیشابوری را به عنوان وکیل خود تعیین کرده و به اهالی نیشابور سلام رسانیده است. این نامه در کتب روایی از جمله تنقیح المقال [۲] آمده است[۳].
ابواسحاق، ابراهیم و محمد بن عبدالله بن واسع از وی روایت کردهاند[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ طوسی، فهرست، ص۴۲۸.
- ↑ تنقیح المقال، ج۱، ص۲۴، ۲۵ و ۱۱۱.
- ↑ لغتنامه دهخدا.
- ↑ طوسی، رجال، ص۴۲۸؛ برقی، رجال، ۹، ص۶۱.
- ↑ قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص 257.