کتیبه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

کتیبه پارچه‌هایی مشکی که مزیّن به اشعار "محتشم کاشانی" است و با خط نستعلیق نوشته شده و در ایّام محرّم و سایر روز‌های سوگواری، مساجد، حسینیّه‌ها، تکایا و مجالسی را که در آنها اقامۀ عزا می‌شود، سیاهپوش می‌کنند. در این اشعار، اغلب از همان ترکیب بند معروف محتشم (باز این چه شورش است که در خلق عالم است) استفاده می‌شود. البته کتیبه، به هر نوع نوشته هم گفته می‌شود که در ساختمانها به کار می‌رود. "آنچه با خط نسخ یا نستعلیق و یا به خطّ طغرا و یا به خطّ کوفی بر دورۀ دیوار مساجد و مقابر و اماکن متبرّکۀ یا سر در دروازۀ امرا و بزرگان نویسند، یا نقش کنند"[۱]. کتیبه نویسی از هنر‌های عمده، در بخش خطّاطی است و خطاطان معروفی هنر دینی خویش را در کتیبه‌های مساجد و بنا‌های مذهبی تجلّی داده‌اند[۲].

منابع

پانویس

  1. لغت‌نامه، دهخدا.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۹۶.