سهل بن زیاد آدمی رازی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام جواد| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[سهل بن زیاد آدمی رازی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوسعید سهل بن زیاد آدمی رازی]] [[اهل]] [[ری]] بود و محضر [[امام جواد]]، [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{عم}} را [[درک]] کرده و از [[اصحاب]] آن بزرگواران به شمار می‌‌رفت <ref>رجال الطوسی، ص۴۰۱، ۴۱۶ و ۴۳۱.</ref> و روایاتی را از ایشان نقل کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۶.</ref> او علاوه بر اینان از کسانی چون [[محمد بن عیسی]] نیز استماع [[حدیث]] کرد.<ref>هدایة المحدثین، ص۷۸.</ref>. از وی افرادی نظیر [[علی بن محمد علاّن کلینی]]، [[محمد بن حسن صفار]] و [[محمد بن احمد بن یحیی]] [[روایت]] شنیده و نقل کرده‌اند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۳۹۳.</ref> | [[ابوسعید سهل بن زیاد آدمی رازی]] [[اهل]] [[ری]] بود و محضر [[امام جواد]]، [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{عم}} را [[درک]] کرده و از [[اصحاب]] آن بزرگواران به شمار می‌‌رفت <ref>رجال الطوسی، ص۴۰۱، ۴۱۶ و ۴۳۱.</ref> و روایاتی را از ایشان نقل کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۶.</ref> او علاوه بر اینان از کسانی چون [[محمد بن عیسی]] نیز استماع [[حدیث]] کرد.<ref>هدایة المحدثین، ص۷۸.</ref>. از وی افرادی نظیر [[علی بن محمد علاّن کلینی]]، [[محمد بن حسن صفار]] و [[محمد بن احمد بن یحیی]] [[روایت]] شنیده و نقل کرده‌اند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۳۹۳.</ref> | ||
رجال‌نویسان [[شیعه]] درباره سهل به [[اختلاف]] سخن رانده‌اند. [[شیخ طوسی]] در رجال، وی را [[موثق]] دانسته،<ref>رجال الطوسی، ص۴۱۶.</ref> اما در کتاب الفهرست او را [[ضعیف]] شمرده است،<ref>الفهرست (طوسی)، ص۸۰.</ref> چنانکه برخی دیگر چون [[نجاشی]]، [[ابن داود]] و [[علامه]] او را در روایت ضعیف شمرده‌اند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۷؛ رجال ابن داود، ص۴۶۰.</ref> و [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری]] نیز وی را که در [[قم]] می‌‌زیست، [[کذاب]] و غالی خواند و از قم بیرون راند<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۷.</ref> و [[مردم]] را از شنیدن روایاتش [[نهی]] نمود. وی از آن پس در ری می‌‌زیست.<ref>خلاصة الاقوال، ص۲۲۸.</ref> نام او در [[اسناد]] بیش از ۲۳۰۰ روایت ذکر شده است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۳۳۸.</ref> [[تاریخ]] دقیق درگذشت وی معلوم نیست، اما از آنجا که وی در سال ۲۵۵ه با امام حسن عسکری{{ع}} مکاتبه ای داشته است، می‌‌توان [[وفات]] او را در نیمه دوم [[قرن سوم]] دانست. از نوشته‌های او دو کتاب «التوحید» و «النوادر» را نام برده اند<ref> رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۸.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۳۸۶.</ref> | رجال‌نویسان [[شیعه]] درباره سهل به [[اختلاف]] سخن رانده‌اند. [[شیخ طوسی]] در رجال، وی را [[موثق]] دانسته،<ref>رجال الطوسی، ص۴۱۶.</ref> اما در کتاب الفهرست او را [[ضعیف]] شمرده است،<ref>الفهرست (طوسی)، ص۸۰.</ref> چنانکه برخی دیگر چون [[نجاشی]]، [[ابن داود]] و [[علامه حلی]] او را در روایت ضعیف شمرده‌اند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۷؛ رجال ابن داود، ص۴۶۰.</ref> و [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری]] نیز وی را که در [[قم]] می‌‌زیست، [[کذاب]] و غالی خواند و از قم بیرون راند<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۷.</ref> و [[مردم]] را از شنیدن روایاتش [[نهی]] نمود. وی از آن پس در ری می‌‌زیست.<ref>خلاصة الاقوال، ص۲۲۸.</ref> نام او در [[اسناد]] بیش از ۲۳۰۰ روایت ذکر شده است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۳۳۸.</ref> [[تاریخ]] دقیق درگذشت وی معلوم نیست، اما از آنجا که وی در سال ۲۵۵ه با امام حسن عسکری{{ع}} مکاتبه ای داشته است، می‌‌توان [[وفات]] او را در نیمه دوم [[قرن سوم]] دانست. از نوشته‌های او دو کتاب «التوحید» و «النوادر» را نام برده اند<ref> رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۸.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۳۸۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب امام جواد]] | |||
[[رده:اصحاب امام هادی]] | |||
[[رده:اصحاب امام عسکری]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام جواد است. سهل بن زیاد آدمی رازی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سهل بن زیاد آدمی رازی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابوسعید سهل بن زیاد آدمی رازی اهل ری بود و محضر امام جواد، امام هادی و امام حسن عسکری(ع) را درک کرده و از اصحاب آن بزرگواران به شمار می‌‌رفت [۱] و روایاتی را از ایشان نقل کرده است.[۲] او علاوه بر اینان از کسانی چون محمد بن عیسی نیز استماع حدیث کرد.[۳]. از وی افرادی نظیر علی بن محمد علاّن کلینی، محمد بن حسن صفار و محمد بن احمد بن یحیی روایت شنیده و نقل کرده‌اند.[۴]
رجال‌نویسان شیعه درباره سهل به اختلاف سخن رانده‌اند. شیخ طوسی در رجال، وی را موثق دانسته،[۵] اما در کتاب الفهرست او را ضعیف شمرده است،[۶] چنانکه برخی دیگر چون نجاشی، ابن داود و علامه حلی او را در روایت ضعیف شمرده‌اند.[۷] و احمد بن محمد بن عیسی اشعری نیز وی را که در قم می‌‌زیست، کذاب و غالی خواند و از قم بیرون راند[۸] و مردم را از شنیدن روایاتش نهی نمود. وی از آن پس در ری می‌‌زیست.[۹] نام او در اسناد بیش از ۲۳۰۰ روایت ذکر شده است.[۱۰] تاریخ دقیق درگذشت وی معلوم نیست، اما از آنجا که وی در سال ۲۵۵ه با امام حسن عسکری(ع) مکاتبه ای داشته است، می‌‌توان وفات او را در نیمه دوم قرن سوم دانست. از نوشته‌های او دو کتاب «التوحید» و «النوادر» را نام برده اند[۱۱].[۱۲]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال الطوسی، ص۴۰۱، ۴۱۶ و ۴۳۱.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۶.
- ↑ هدایة المحدثین، ص۷۸.
- ↑ جامع الرواة، ج۱، ص۳۹۳.
- ↑ رجال الطوسی، ص۴۱۶.
- ↑ الفهرست (طوسی)، ص۸۰.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۷؛ رجال ابن داود، ص۴۶۰.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۷.
- ↑ خلاصة الاقوال، ص۲۲۸.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۳۳۸.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۸.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۳۸۶.