حکومت فرات بادَقلا: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
== آشنایی اجمالی ==
{{اصلی|فرات بادَقلا}}
فرات بادَقلا از نواحی [[کوفه]] و [[بهقباد پایین]] بوده است. نواحی کوفه عبارت بود از: [[طسوج]] (ناحیه) جبه، طسوج بُدات و فرات باد قلا و سالحین و [[نهر یوسف]] و [[حیره]] که در سه میلی کوفه و در منطقه [[نجف]] واقع است<ref>یعقوبی، البلدان، ص۸۸.</ref> و فرات باد قلا جزو بهقباد پایین بود. [[یاقوت حموی]] شهری را به نام فرات [[بصره]] ذکر می‌کند که به دست [[مسلمانان]] فتح گردید<ref>معجم البلدان، ج۶، ص۳۴۸.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص۲۸۲.</ref>


== حاکمان فرات ==
== حاکمان فرات ==
خط ۲۲: خط ۲۶:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:شهرها]]
[[رده:شهرهای عراق]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۲

آشنایی اجمالی

فرات بادَقلا از نواحی کوفه و بهقباد پایین بوده است. نواحی کوفه عبارت بود از: طسوج (ناحیه) جبه، طسوج بُدات و فرات باد قلا و سالحین و نهر یوسف و حیره که در سه میلی کوفه و در منطقه نجف واقع است[۱] و فرات باد قلا جزو بهقباد پایین بود. یاقوت حموی شهری را به نام فرات بصره ذکر می‌کند که به دست مسلمانان فتح گردید[۲].[۳]

حاکمان فرات

عبیده سلمانی

عبیده سلمانی مرادی از اصحاب امیرمؤمنان (ع) است[۴]. او از تابعین بزرگ است که دو سال قبل از وفات رسول خدا (ص) اسلام آورد ولی حضرت (ص) را ملاقات نکرده است و از یاران حضرت علی (ع) است که در جنگ نهروان حضور داشت و مورد اعتماد حضرت بود. وی عصر جاهلیت و عصر اسلام هر دو زمان را درک کرد[۵].

بلاذری می‌نویسد: عبیده سلمانی کارگزار حضرت امیر(ع) بر فرات، بود[۶]. احتمالاً مراد از فرات، فرات بادَقلا است که از نواحی کوفه و بهقباد پایین بوده است[۷].

منابع

پانویس

  1. یعقوبی، البلدان، ص۸۸.
  2. معجم البلدان، ج۶، ص۳۴۸.
  3. ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲۸۲.
  4. رجال طوسی، ص۴۷، ش۱۵؛ رجال برقی، ص۴.
  5. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۹۵۹-۹۶۰.
  6. بلاذری، أنساب الاشراف، ج۲، ص۱۷۶.
  7. ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲۸۲.