جعفر بن رزق الله: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط =}} == مقدمه == جعفر بن رزق الله<ref>ر.ک: جامع الرواه، ج۱، ص۱۵۲، ش۱۲۱۱؛ تنقیح المقال، ج۱۵، ص۱۲۸، ش۳۸۵۵؛ أعیان الشیعه، ج۴، ص۱۰۷؛ معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۵، ش۲۱۶۴؛ مستدرکات علم رجا...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
جعفر بن رزق الله<ref>ر.ک: جامع الرواه، ج۱، ص۱۵۲، ش۱۲۱۱؛ تنقیح المقال، ج۱۵، ص۱۲۸، ش۳۸۵۵؛ أعیان الشیعه، ج۴، ص۱۰۷؛ معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۵، ش۲۱۶۴؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۲، ص۱۵۶، ش۲۵۹۸؛ قاموس الرجال، ج۲، ص۶۲۲، ش۱۴۴۵.</ref>، در یک [[سند روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]] نام برده شده که به نقل از [[الکافی]] است: | |||
{{متن حدیث|مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ رِزْقِ اللَّهِ أَوْ رَجُلٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ رِزْقِ اللَّهِ قَالَ: قُدِّمَ إِلَى الْمُتَوَكِّلِ رَجُلٌ نَصْرَانِيٌّ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ مُسْلِمَةٍ فَأَرَادَ أَنْ يُقِيمَ عَلَيْهِ الْحَدَّ فَأَسْلَمَ فَقَالَ يَحْيَى بْنُ أَكْثَمَ قَدْ هَدَمَ إِيمَانُهُ شِرْكَهُ وَ فِعْلَهُ وَ قَالَ بَعْضُهُمْ يُضْرَبُ ثَلَاثَةَ حُدُودٍ وَ قَالَ بَعْضُهُمْ يُفْعَلُ بِهِ كَذَا وَ كَذَا فَأَمَرَ الْمُتَوَكِّلُ بِالْكِتَابِ إِلَى أَبِي الْحَسَنِ الثَّالِثِ{{ع}} وَ سُؤَالِهِ عَنْ ذَلِكَ فَلَمَّا قَرَأَ الْكِتَابَ كَتَبَ يُضْرَبُ حَتَّى يَمُوتَ فَأَنْكَرَ يَحْيَى بْنُ أَكْثَمَ وَ أَنْكَرَ فُقَهَاءُ الْعَسْكَرِ ذَلِكَ وَ قَالُوا يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ سَلْ عَنْ هَذَا فَإِنَّهُ شَيْءٌ لَمْ يَنْطِقْ بِهِ كِتَابٌ وَ لَمْ تَجِئْ بِهِ سُنَّةٌ فَكَتَبَ إِلَيْهِ أَنَ فُقَهَاءَ الْمُسْلِمِينَ قَدْ أَنْكَرُوا هَذَا وَ قَالُوا لَمْ يَجِئْ بِهِ سُنَّةٌ وَ لَمْ يَنْطِقْ بِهِ كِتَابٌ فَبَيِّنْ لَنَا لِمَ أَوْجَبْتَ عَلَيْهِ الضَّرْبَ حَتَّى يَمُوتَ فَكَتَبَ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ* [فَلَمَّا أَحَسُّوا] {{متن قرآن|فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَكَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ * فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمَانُهُمْ}}<ref>و چون عذاب ما را دیدند گفتند: به خداوند یگانه ایمان آوردیم و به آنچه شریک (خداوند) می‌پنداشتیم کافریم * اما همین که عذاب ما را دیدند دیگر ایمانشان برای آنها سودی نداشت سوره غافر، آیه ۸۴-۸۵.</ref> قَالَ فَأَمَرَ بِهِ الْمُتَوَكِّلُ فَضُرِبَ حَتَّى مَاتَ}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۴۲۱-۴۲۲ به گزارش از الکافی، ج۷، ص۲۳۸-۲۳۹، ح۲. یادآوری می‌شود این روایت در کتب حدیثی متعدد دیگر نیز نقل شده است. (ر.ک: من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۳۷: {{عربی|أجاب بذلک أبو الحسن علی بن محمد العسکری{{ع}} المتوکل لما بعث إلیه و سأله عن ذلک روی ذلک جعفر بن رزق الله عنه}}؛ تهذیب الأحکام، ج۱۰، ص۳۸: {{عربی|محمد بن یحیی، عن محمد بن أحمد بن یحیی، عن جعفر بن رزق الله قال: قدم إلی المتوکل رجل نصرانی فجر بامرأة مسلمة}}؛ مناقب آل أبی طالب{{ع}} (ابن شهرآشوب)، ج۴، ص۴۰۵: {{عربی|جعفر بن رزق الله قال: قدم إلی المتوکل رجل نصرانی فجر بامرأة مسلمة}}؛ الإحتجاج، ج۲، ص۴۵۴: {{عربی|و عن جعفر بن رزق الله قال: قدم إلی المتوکل رجل نصرانی فجر بامرأة مسلمة}}).</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۵ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۵، ص 438-439.</ref> | {{متن حدیث|مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ رِزْقِ اللَّهِ أَوْ رَجُلٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ رِزْقِ اللَّهِ قَالَ: قُدِّمَ إِلَى الْمُتَوَكِّلِ رَجُلٌ نَصْرَانِيٌّ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ مُسْلِمَةٍ فَأَرَادَ أَنْ يُقِيمَ عَلَيْهِ الْحَدَّ فَأَسْلَمَ فَقَالَ يَحْيَى بْنُ أَكْثَمَ قَدْ هَدَمَ إِيمَانُهُ شِرْكَهُ وَ فِعْلَهُ وَ قَالَ بَعْضُهُمْ يُضْرَبُ ثَلَاثَةَ حُدُودٍ وَ قَالَ بَعْضُهُمْ يُفْعَلُ بِهِ كَذَا وَ كَذَا فَأَمَرَ الْمُتَوَكِّلُ بِالْكِتَابِ إِلَى أَبِي الْحَسَنِ الثَّالِثِ{{ع}} وَ سُؤَالِهِ عَنْ ذَلِكَ فَلَمَّا قَرَأَ الْكِتَابَ كَتَبَ يُضْرَبُ حَتَّى يَمُوتَ فَأَنْكَرَ يَحْيَى بْنُ أَكْثَمَ وَ أَنْكَرَ فُقَهَاءُ الْعَسْكَرِ ذَلِكَ وَ قَالُوا يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ سَلْ عَنْ هَذَا فَإِنَّهُ شَيْءٌ لَمْ يَنْطِقْ بِهِ كِتَابٌ وَ لَمْ تَجِئْ بِهِ سُنَّةٌ فَكَتَبَ إِلَيْهِ أَنَ فُقَهَاءَ الْمُسْلِمِينَ قَدْ أَنْكَرُوا هَذَا وَ قَالُوا لَمْ يَجِئْ بِهِ سُنَّةٌ وَ لَمْ يَنْطِقْ بِهِ كِتَابٌ فَبَيِّنْ لَنَا لِمَ أَوْجَبْتَ عَلَيْهِ الضَّرْبَ حَتَّى يَمُوتَ فَكَتَبَ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ* [فَلَمَّا أَحَسُّوا] {{متن قرآن|فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَكَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ * فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمَانُهُمْ}}<ref>و چون عذاب ما را دیدند گفتند: به خداوند یگانه ایمان آوردیم و به آنچه شریک (خداوند) می‌پنداشتیم کافریم * اما همین که عذاب ما را دیدند دیگر ایمانشان برای آنها سودی نداشت سوره غافر، آیه ۸۴-۸۵.</ref> قَالَ فَأَمَرَ بِهِ الْمُتَوَكِّلُ فَضُرِبَ حَتَّى مَاتَ}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۴۲۱-۴۲۲ به گزارش از الکافی، ج۷، ص۲۳۸-۲۳۹، ح۲. یادآوری می‌شود این روایت در کتب حدیثی متعدد دیگر نیز نقل شده است. (ر.ک: من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۳۷: {{عربی|أجاب بذلک أبو الحسن علی بن محمد العسکری{{ع}} المتوکل لما بعث إلیه و سأله عن ذلک روی ذلک جعفر بن رزق الله عنه}}؛ تهذیب الأحکام، ج۱۰، ص۳۸: {{عربی|محمد بن یحیی، عن محمد بن أحمد بن یحیی، عن جعفر بن رزق الله قال: قدم إلی المتوکل رجل نصرانی فجر بامرأة مسلمة}}؛ مناقب آل أبی طالب{{ع}} (ابن شهرآشوب)، ج۴، ص۴۰۵: {{عربی|جعفر بن رزق الله قال: قدم إلی المتوکل رجل نصرانی فجر بامرأة مسلمة}}؛ الإحتجاج، ج۲، ص۴۵۴: {{عربی|و عن جعفر بن رزق الله قال: قدم إلی المتوکل رجل نصرانی فجر بامرأة مسلمة}}).</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۵ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۵، ص 438-439.</ref> | ||
==شرح حال [[راوی]]== | ==شرح حال [[راوی]]== | ||
جعفر بن رزق الله نه در [[کتب رجالی شیعه]] و [[سنی]] ذکر شده؛ نه در [[اسناد روایات]] قرار گرفته است به جز [[سند روایت]] فوق که [[محمد بن احمد]] از وی [[روایت]] نموده است و مراد از آن [[محمد بن احمد بن یحیی]] صاحب کتاب [[نوادر الحکمه]] است، از این رو در [[کتب رجالی]] متأخر از جعفر بن رزق الله یاد شده است. | |||
[[آیت الله بروجردی]] او را از [[راویان]] طبقه ششم یا هفتم به شمار آورده است<ref>ر.ک: الموسوعة الرجالیه، طبقات رجال الکافی، ص۸۷؛ طبقات رجال التهذیب ص۱۸۱؛ طبقات رجال الفقیه، ص۲۰۴.</ref>. | [[آیت الله بروجردی]] او را از [[راویان]] طبقه ششم یا هفتم به شمار آورده است<ref>ر.ک: الموسوعة الرجالیه، طبقات رجال الکافی، ص۸۷؛ طبقات رجال التهذیب ص۱۸۱؛ طبقات رجال الفقیه، ص۲۰۴.</ref>. | ||
[[محمد بن احمد بن یحیی]] به نقل از [[راویان ضعیف]]، متهم است<ref>رجال النجاشی، ص۳۴۸، ش۹۳۹: {{عربی|محمد بن أحمد بن یحیی بن عمران بن عبدالله بن سعد بن مالک الأشعری القمی أبو جعفر، کان ثقة فی الحدیث. إلا أن أصحابنا قالوا: کان یروی عن الضعفاء و یعتمد المراسیل و لا یبالی عمن أخذ و ما علیه فی نفسه مطعن فی شیء}}.</ref>، بدان جهت [[ابن الولید]] و شاگردش [[شیخ صدوق]] گروهی از راویان را استثناء کردند که جعفر بن رزق الله از آنها نیست <ref>رجال النجاشی، ص۳۴۸: {{عربی|و کان محمد بن الحسن بن الولید یستثنی من روایة محمد بن أحمد بن یحیی ما رواه عن محمد بن موسی الهمدانی، أو ما رواه عن رجل، أو یقول بعض أصحابنا، أو عن محمد بن یحیی المعاذی، أو عن أبی عبد الله الرازی الجامورانی، أو عن أبی عبدالله السیاری، أو عن یوسف بن السخت، أو عن وهب بن منبه، أو عن أبی علی النیشابوری (النیسابوری)، أو عن أبی یحیی الواسطی، أو عن محمد بن علی أبی سمینة، أو یقول فی حدیث، أو کتاب و لم أروه، أو عن سهل بن زیاد الآدمی، أو عن محمد بن عیسی بن عبید بإسناد منقطع، أو عن أحمد بن هلال، أو محمد بن علی الهمدانی، أو عبدالله بن محمد الشامی، أو عبدالله بن أحمد الرازی، أو أحمد بن الحسین بن سعید، أو أحمد بن بشیر الرقی أو عن محمد بن هارون، أو عن ممویه بن معروف، أو عن محمد بن عبدالله بن مهران، أو ما ینفرد (یتفرد) به الحسن بن الحسین اللؤلؤی و ما یرویه عن جعفر بن محمد بن مالک، أو یوسف بن الحارث، أو عبدالله بن محمد الدمشقی قال أبو العباس بن نوح: و قد أصاب شیخنا أبو جعفر محمد بن الحسن بن الولید فی ذلک کله و تبعه أبو جعفر بن بابویه علی ذلک إلا فی محمد بن عیسی بن عبید فلا أدری ما رأیه فیه، لأنه کان علی ظاهر العدالة و الثقة}}.</ref>، از این رو بعضی از [[رجالیان]] به [[روایت]] مذکور که | [[محمد بن احمد بن یحیی]] به نقل از [[راویان ضعیف]]، متهم است<ref>رجال النجاشی، ص۳۴۸، ش۹۳۹: {{عربی|محمد بن أحمد بن یحیی بن عمران بن عبدالله بن سعد بن مالک الأشعری القمی أبو جعفر، کان ثقة فی الحدیث. إلا أن أصحابنا قالوا: کان یروی عن الضعفاء و یعتمد المراسیل و لا یبالی عمن أخذ و ما علیه فی نفسه مطعن فی شیء}}.</ref>، بدان جهت [[ابن الولید]] و شاگردش [[شیخ صدوق]] گروهی از راویان را استثناء کردند که جعفر بن رزق الله از آنها نیست <ref>رجال النجاشی، ص۳۴۸: {{عربی|و کان محمد بن الحسن بن الولید یستثنی من روایة محمد بن أحمد بن یحیی ما رواه عن محمد بن موسی الهمدانی، أو ما رواه عن رجل، أو یقول بعض أصحابنا، أو عن محمد بن یحیی المعاذی، أو عن أبی عبد الله الرازی الجامورانی، أو عن أبی عبدالله السیاری، أو عن یوسف بن السخت، أو عن وهب بن منبه، أو عن أبی علی النیشابوری (النیسابوری)، أو عن أبی یحیی الواسطی، أو عن محمد بن علی أبی سمینة، أو یقول فی حدیث، أو کتاب و لم أروه، أو عن سهل بن زیاد الآدمی، أو عن محمد بن عیسی بن عبید بإسناد منقطع، أو عن أحمد بن هلال، أو محمد بن علی الهمدانی، أو عبدالله بن محمد الشامی، أو عبدالله بن أحمد الرازی، أو أحمد بن الحسین بن سعید، أو أحمد بن بشیر الرقی أو عن محمد بن هارون، أو عن ممویه بن معروف، أو عن محمد بن عبدالله بن مهران، أو ما ینفرد (یتفرد) به الحسن بن الحسین اللؤلؤی و ما یرویه عن جعفر بن محمد بن مالک، أو یوسف بن الحارث، أو عبدالله بن محمد الدمشقی قال أبو العباس بن نوح: و قد أصاب شیخنا أبو جعفر محمد بن الحسن بن الولید فی ذلک کله و تبعه أبو جعفر بن بابویه علی ذلک إلا فی محمد بن عیسی بن عبید فلا أدری ما رأیه فیه، لأنه کان علی ظاهر العدالة و الثقة}}.</ref>، از این رو بعضی از [[رجالیان]] به [[روایت]] مذکور که جعفر بن رزق الله نقل کرده، [[اعتماد]] و عمل کردند؛ برای نمونه: | ||
[[علامه مامقانی]]: {{عربی|يمكن استفادة الإعتماد عليه من رواية محمد بن أحمد بن يحيى عنه}}<ref>تنقیح المقال، ج۱۵، ص۱۲۸، ش۳۸۵۵.</ref>. | [[علامه مامقانی]]: {{عربی|يمكن استفادة الإعتماد عليه من رواية محمد بن أحمد بن يحيى عنه}}<ref>تنقیح المقال، ج۱۵، ص۱۲۸، ش۳۸۵۵.</ref>. | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
[[محقق زنجانی]]: {{عربی|داخلة في الحسان عندنا}}<ref>الجامع فی الرجال، ج۱، ص۳۱۴، ش۲۴۱۳.</ref>. | [[محقق زنجانی]]: {{عربی|داخلة في الحسان عندنا}}<ref>الجامع فی الرجال، ج۱، ص۳۱۴، ش۲۴۱۳.</ref>. | ||
بعضی از بزرگان مانند [[آیت‌الله خویی]]<ref>ر.ک: القضاء و الشهادات، ج۲، ص۱۶۵: {{عربی|أما روایة جعفر فضعیفة به، لأنه لم یوثق و لم یمدح}}؛ مبانی تکملة المنهاج، ج۱، ص۱۹۴: {{عربی|علی أن الروایة ضعیفة سندا، فإن جعفر بن رزق الله لم تثبت وثاقته و لم یرد فیه مدح}}.</ref> و [[آیت‌الله]] گلپایگانی<ref>الدر المنضود، ج۱، ص۲۶۷: {{عربی|و خبر جعفر و إن کان ضعیفا لعدم ثبوت وثاقته}}.</ref> این دیدگاه را نپذیرفتند و به [[وثاقت]] یا [[حسن حال]] | بعضی از بزرگان مانند [[آیت‌الله خویی]]<ref>ر.ک: القضاء و الشهادات، ج۲، ص۱۶۵: {{عربی|أما روایة جعفر فضعیفة به، لأنه لم یوثق و لم یمدح}}؛ مبانی تکملة المنهاج، ج۱، ص۱۹۴: {{عربی|علی أن الروایة ضعیفة سندا، فإن جعفر بن رزق الله لم تثبت وثاقته و لم یرد فیه مدح}}.</ref> و [[آیت‌الله]] [[سید محمد رضا گلپایگانی]]<ref>الدر المنضود، ج۱، ص۲۶۷: {{عربی|و خبر جعفر و إن کان ضعیفا لعدم ثبوت وثاقته}}.</ref> این دیدگاه را نپذیرفتند و به [[وثاقت]] یا [[حسن حال]] جعفر بن رزق الله نظر ندادند.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۵ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۵، ص 439-441.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۷
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
جعفر بن رزق الله[۱]، در یک سند روایت تفسیر کنز الدقائق نام برده شده که به نقل از الکافی است:
«مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ رِزْقِ اللَّهِ أَوْ رَجُلٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ رِزْقِ اللَّهِ قَالَ: قُدِّمَ إِلَى الْمُتَوَكِّلِ رَجُلٌ نَصْرَانِيٌّ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ مُسْلِمَةٍ فَأَرَادَ أَنْ يُقِيمَ عَلَيْهِ الْحَدَّ فَأَسْلَمَ فَقَالَ يَحْيَى بْنُ أَكْثَمَ قَدْ هَدَمَ إِيمَانُهُ شِرْكَهُ وَ فِعْلَهُ وَ قَالَ بَعْضُهُمْ يُضْرَبُ ثَلَاثَةَ حُدُودٍ وَ قَالَ بَعْضُهُمْ يُفْعَلُ بِهِ كَذَا وَ كَذَا فَأَمَرَ الْمُتَوَكِّلُ بِالْكِتَابِ إِلَى أَبِي الْحَسَنِ الثَّالِثِ(ع) وَ سُؤَالِهِ عَنْ ذَلِكَ فَلَمَّا قَرَأَ الْكِتَابَ كَتَبَ يُضْرَبُ حَتَّى يَمُوتَ فَأَنْكَرَ يَحْيَى بْنُ أَكْثَمَ وَ أَنْكَرَ فُقَهَاءُ الْعَسْكَرِ ذَلِكَ وَ قَالُوا يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ سَلْ عَنْ هَذَا فَإِنَّهُ شَيْءٌ لَمْ يَنْطِقْ بِهِ كِتَابٌ وَ لَمْ تَجِئْ بِهِ سُنَّةٌ فَكَتَبَ إِلَيْهِ أَنَ فُقَهَاءَ الْمُسْلِمِينَ قَدْ أَنْكَرُوا هَذَا وَ قَالُوا لَمْ يَجِئْ بِهِ سُنَّةٌ وَ لَمْ يَنْطِقْ بِهِ كِتَابٌ فَبَيِّنْ لَنَا لِمَ أَوْجَبْتَ عَلَيْهِ الضَّرْبَ حَتَّى يَمُوتَ فَكَتَبَ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ* [فَلَمَّا أَحَسُّوا] ﴿فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَكَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ * فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمَانُهُمْ﴾[۲] قَالَ فَأَمَرَ بِهِ الْمُتَوَكِّلُ فَضُرِبَ حَتَّى مَاتَ»[۳].[۴]
شرح حال راوی
جعفر بن رزق الله نه در کتب رجالی شیعه و سنی ذکر شده؛ نه در اسناد روایات قرار گرفته است به جز سند روایت فوق که محمد بن احمد از وی روایت نموده است و مراد از آن محمد بن احمد بن یحیی صاحب کتاب نوادر الحکمه است، از این رو در کتب رجالی متأخر از جعفر بن رزق الله یاد شده است.
آیت الله بروجردی او را از راویان طبقه ششم یا هفتم به شمار آورده است[۵].
محمد بن احمد بن یحیی به نقل از راویان ضعیف، متهم است[۶]، بدان جهت ابن الولید و شاگردش شیخ صدوق گروهی از راویان را استثناء کردند که جعفر بن رزق الله از آنها نیست [۷]، از این رو بعضی از رجالیان به روایت مذکور که جعفر بن رزق الله نقل کرده، اعتماد و عمل کردند؛ برای نمونه:
علامه مامقانی: يمكن استفادة الإعتماد عليه من رواية محمد بن أحمد بن يحيى عنه[۸].
علامه شوشتری: أقول: محمد بن أحمد بن يحيى معروف بالرواية عن المجاهيل و الضعفاء، حتى استثنى من رواياته رواياته عن جمع؛ فكان عليه أن يقول: إن هذا ليس من المستثنين فيكون خبره معتبراً[۹].
محقق زنجانی: داخلة في الحسان عندنا[۱۰].
بعضی از بزرگان مانند آیت‌الله خویی[۱۱] و آیت‌الله سید محمد رضا گلپایگانی[۱۲] این دیدگاه را نپذیرفتند و به وثاقت یا حسن حال جعفر بن رزق الله نظر ندادند.[۱۳]
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: جامع الرواه، ج۱، ص۱۵۲، ش۱۲۱۱؛ تنقیح المقال، ج۱۵، ص۱۲۸، ش۳۸۵۵؛ أعیان الشیعه، ج۴، ص۱۰۷؛ معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۵، ش۲۱۶۴؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۲، ص۱۵۶، ش۲۵۹۸؛ قاموس الرجال، ج۲، ص۶۲۲، ش۱۴۴۵.
- ↑ و چون عذاب ما را دیدند گفتند: به خداوند یگانه ایمان آوردیم و به آنچه شریک (خداوند) می‌پنداشتیم کافریم * اما همین که عذاب ما را دیدند دیگر ایمانشان برای آنها سودی نداشت سوره غافر، آیه ۸۴-۸۵.
- ↑ تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۴۲۱-۴۲۲ به گزارش از الکافی، ج۷، ص۲۳۸-۲۳۹، ح۲. یادآوری می‌شود این روایت در کتب حدیثی متعدد دیگر نیز نقل شده است. (ر.ک: من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۳۷: أجاب بذلک أبو الحسن علی بن محمد العسکری(ع) المتوکل لما بعث إلیه و سأله عن ذلک روی ذلک جعفر بن رزق الله عنه؛ تهذیب الأحکام، ج۱۰، ص۳۸: محمد بن یحیی، عن محمد بن أحمد بن یحیی، عن جعفر بن رزق الله قال: قدم إلی المتوکل رجل نصرانی فجر بامرأة مسلمة؛ مناقب آل أبی طالب(ع) (ابن شهرآشوب)، ج۴، ص۴۰۵: جعفر بن رزق الله قال: قدم إلی المتوکل رجل نصرانی فجر بامرأة مسلمة؛ الإحتجاج، ج۲، ص۴۵۴: و عن جعفر بن رزق الله قال: قدم إلی المتوکل رجل نصرانی فجر بامرأة مسلمة).
- ↑ جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۵، ص 438-439.
- ↑ ر.ک: الموسوعة الرجالیه، طبقات رجال الکافی، ص۸۷؛ طبقات رجال التهذیب ص۱۸۱؛ طبقات رجال الفقیه، ص۲۰۴.
- ↑ رجال النجاشی، ص۳۴۸، ش۹۳۹: محمد بن أحمد بن یحیی بن عمران بن عبدالله بن سعد بن مالک الأشعری القمی أبو جعفر، کان ثقة فی الحدیث. إلا أن أصحابنا قالوا: کان یروی عن الضعفاء و یعتمد المراسیل و لا یبالی عمن أخذ و ما علیه فی نفسه مطعن فی شیء.
- ↑ رجال النجاشی، ص۳۴۸: و کان محمد بن الحسن بن الولید یستثنی من روایة محمد بن أحمد بن یحیی ما رواه عن محمد بن موسی الهمدانی، أو ما رواه عن رجل، أو یقول بعض أصحابنا، أو عن محمد بن یحیی المعاذی، أو عن أبی عبد الله الرازی الجامورانی، أو عن أبی عبدالله السیاری، أو عن یوسف بن السخت، أو عن وهب بن منبه، أو عن أبی علی النیشابوری (النیسابوری)، أو عن أبی یحیی الواسطی، أو عن محمد بن علی أبی سمینة، أو یقول فی حدیث، أو کتاب و لم أروه، أو عن سهل بن زیاد الآدمی، أو عن محمد بن عیسی بن عبید بإسناد منقطع، أو عن أحمد بن هلال، أو محمد بن علی الهمدانی، أو عبدالله بن محمد الشامی، أو عبدالله بن أحمد الرازی، أو أحمد بن الحسین بن سعید، أو أحمد بن بشیر الرقی أو عن محمد بن هارون، أو عن ممویه بن معروف، أو عن محمد بن عبدالله بن مهران، أو ما ینفرد (یتفرد) به الحسن بن الحسین اللؤلؤی و ما یرویه عن جعفر بن محمد بن مالک، أو یوسف بن الحارث، أو عبدالله بن محمد الدمشقی قال أبو العباس بن نوح: و قد أصاب شیخنا أبو جعفر محمد بن الحسن بن الولید فی ذلک کله و تبعه أبو جعفر بن بابویه علی ذلک إلا فی محمد بن عیسی بن عبید فلا أدری ما رأیه فیه، لأنه کان علی ظاهر العدالة و الثقة.
- ↑ تنقیح المقال، ج۱۵، ص۱۲۸، ش۳۸۵۵.
- ↑ قاموس الرجال، ج۲، ص۶۲۲، ش۱۴۴۵.
- ↑ الجامع فی الرجال، ج۱، ص۳۱۴، ش۲۴۱۳.
- ↑ ر.ک: القضاء و الشهادات، ج۲، ص۱۶۵: أما روایة جعفر فضعیفة به، لأنه لم یوثق و لم یمدح؛ مبانی تکملة المنهاج، ج۱، ص۱۹۴: علی أن الروایة ضعیفة سندا، فإن جعفر بن رزق الله لم تثبت وثاقته و لم یرد فیه مدح.
- ↑ الدر المنضود، ج۱، ص۲۶۷: و خبر جعفر و إن کان ضعیفا لعدم ثبوت وثاقته.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۵، ص 439-441.