ربعی بن عبدالله عبدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابونعیم ربعی بن عبدالله بن جارود هذلی عبدی بصری اهل بصره، راوی امام صادق و امام کاظم{{ع}} و فردی موثق بود.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۸۱.</ref> حماد بن عثمان، خلف بن حماد...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط =اصحاب امام صادق | عنوان مدخل  = | پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابونعیم ربعی بن عبدالله بن جارود هذلی عبدی بصری]] [[اهل بصره]]، [[راوی امام صادق]] و [[امام کاظم]]{{ع}} و فردی [[موثق]] بود.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۸۱.</ref> [[حماد بن عثمان]]، [[خلف بن حماد]]، [[علی بن اسماعیل میثمی]] و [[صفوان بن یحیی]] از او [[روایت]] دارند.<ref>جامع الرواة ۱/۳۱۵.</ref> [[ابونعیم]] با [[فضیل بن یسار]] بسیار همراه بود و از او [[احادیث]] زیادی فرا گرفت. او [[راوی]] [[حدیثی]] مشهور به «[[حدیث]] الابل» است که در آن، پدر «فرزدق» با شخص دیگری بر سر موضوعی به کشتن صد شتر شرط بندی کردند و چون [[مردم]] خواستند از گوشت آنها بخورند، [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}} حاضر شد و فرمود: از آن گوشت‌ها نخورید؛ زیرا [[به نام خدا]] [[قربانی]] نشده و [[حرام]] است. [[نجاشی]] ضمن نقل این داستان، کتابی به [[ربعی]] نسبت داده و می‌‌گوید که عده‌ای از جمله [[حماد بن عیسی]] آن را روایت کرده‌اند.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۸۲.</ref> گویا این همان کتاب اصل است که [[شیخ طوسی]] از آن خبر داده و طریق خود را به آن ذکر می‌‌کند.<ref>الفهرست (طوسی) ۷۰.</ref> نجاشی همچنین می‌‌گوید که [[حسین بن حسن بن بابویه]] در فهرست خود، کتاب الراهب و الراهبه را به ربعی نسبت داده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۸۱.</ref> [[ابن حجر]] این [[شخصیت]] را [[راستگو]] می‌‌داند.<ref>تقریب التهذیب ۱/۲۹۳.</ref> درباره روایت با واسطه ربعی از [[امام چهارم]] و پنجم،<ref>الکافی ۱/۳۲ و ۲/۲.</ref> [[رجالیون]] متأخر مطالبی بیان کرده‌اند<ref>تنقیح المقال ۱/۴۲۳.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۳۳۲.</ref>
[[ابونعیم ربعی بن عبدالله بن جارود هذلی عبدی بصری]] [[اهل بصره]]، [[راوی]] [[امام صادق]] و [[امام کاظم]]{{عم}} و فردی [[موثق]] بود.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۸۱.</ref> [[حماد بن عثمان]]، [[خلف بن حماد]]، [[علی بن اسماعیل میثمی]] و [[صفوان بن یحیی]] از او [[روایت]] دارند.<ref>جامع الرواة ۱/۳۱۵.</ref> [[ابونعیم]] با [[فضیل بن یسار]] بسیار همراه بود و از او [[احادیث]] زیادی فرا گرفت. او [[راوی]] [[حدیثی]] مشهور به «[[حدیث]] الابل» است که در آن، پدر «فرزدق» با شخص دیگری بر سر موضوعی به کشتن صد شتر شرط بندی کردند و چون [[مردم]] خواستند از گوشت آنها بخورند، [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}} حاضر شد و فرمود: از آن گوشت‌ها نخورید؛ زیرا [[به نام خدا]] [[قربانی]] نشده و [[حرام]] است. [[نجاشی]] ضمن نقل این داستان، کتابی به [[ربعی]] نسبت داده و می‌‌گوید که عده‌ای از جمله [[حماد بن عیسی]] آن را روایت کرده‌اند.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۸۲.</ref> گویا این همان کتاب اصل است که [[شیخ طوسی]] از آن خبر داده و طریق خود را به آن ذکر می‌‌کند.<ref>الفهرست (طوسی) ۷۰.</ref> نجاشی همچنین می‌‌گوید که [[حسین بن حسن بن بابویه]] در فهرست خود، کتاب الراهب و الراهبه را به ربعی نسبت داده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۸۱.</ref> [[ابن حجر]] این [[شخصیت]] را [[راستگو]] می‌‌داند.<ref>تقریب التهذیب ۱/۲۹۳.</ref> درباره روایت با واسطه ربعی از [[امام چهارم]] و پنجم،<ref>الکافی ۱/۳۲ و ۲/۲.</ref> [[رجالیون]] متأخر مطالبی بیان کرده‌اند<ref>تنقیح المقال ۱/۴۲۳.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۳۳۲.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۹

آشنایی اجمالی

ابونعیم ربعی بن عبدالله بن جارود هذلی عبدی بصری اهل بصره، راوی امام صادق و امام کاظم(ع) و فردی موثق بود.[۱] حماد بن عثمان، خلف بن حماد، علی بن اسماعیل میثمی و صفوان بن یحیی از او روایت دارند.[۲] ابونعیم با فضیل بن یسار بسیار همراه بود و از او احادیث زیادی فرا گرفت. او راوی حدیثی مشهور به «حدیث الابل» است که در آن، پدر «فرزدق» با شخص دیگری بر سر موضوعی به کشتن صد شتر شرط بندی کردند و چون مردم خواستند از گوشت آنها بخورند، امیر مؤمنان علی(ع) حاضر شد و فرمود: از آن گوشت‌ها نخورید؛ زیرا به نام خدا قربانی نشده و حرام است. نجاشی ضمن نقل این داستان، کتابی به ربعی نسبت داده و می‌‌گوید که عده‌ای از جمله حماد بن عیسی آن را روایت کرده‌اند.[۳] گویا این همان کتاب اصل است که شیخ طوسی از آن خبر داده و طریق خود را به آن ذکر می‌‌کند.[۴] نجاشی همچنین می‌‌گوید که حسین بن حسن بن بابویه در فهرست خود، کتاب الراهب و الراهبه را به ربعی نسبت داده است.[۵] ابن حجر این شخصیت را راستگو می‌‌داند.[۶] درباره روایت با واسطه ربعی از امام چهارم و پنجم،[۷] رجالیون متأخر مطالبی بیان کرده‌اند[۸].[۹]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی ۱/۳۸۱.
  2. جامع الرواة ۱/۳۱۵.
  3. رجال النجاشی ۱/۳۸۲.
  4. الفهرست (طوسی) ۷۰.
  5. رجال النجاشی ۱/۳۸۱.
  6. تقریب التهذیب ۱/۲۹۳.
  7. الکافی ۱/۳۲ و ۲/۲.
  8. تنقیح المقال ۱/۴۲۳.
  9. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۳۲.