احسان در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[عفو و گذشت]] و بالاتر از آن، احسان و نیکویی با آنها که از آنها | [[عفو و گذشت]] و بالاتر از آن، احسان و نیکویی با آنها که از آنها بدی دیده شده، یکی از سجیه‌های [[اخلاقی]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[امامان معصوم]] بوده است. از آنجا که انسان موجودی جایزالخطا است، لازم است [[کارگزاران]] نظام با مردم و با یکدیگر با عفو و اغماض رفتار نمایند و به افراد فرصت جبران داده شود<ref>صحیفه امام، ج۱۴، ص۲۱۷.</ref>.<ref>[[سید محسن سادات کیائی|سادات کیائی، سید محسن]]، [[نظام اخلاق اسلامی - سادات کیائی (مقاله)| مقاله «نظام اخلاق اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۳۶۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث احسان است. احسان از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: احسان در قرآن - احسان در حدیث - احسان در نهج البلاغه - احسان در معارف دعا و زیارات - احسان در معارف و سیره نبوی - احسان در معارف و سیره سجادی - احسان در معارف و سیره رضوی - احسان در فقه سیاسی - احسان در جامعه‌شناسی اسلامی - احسان در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
عفو و گذشت و بالاتر از آن، احسان و نیکویی با آنها که از آنها بدی دیده شده، یکی از سجیه‌های اخلاقی پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم بوده است. از آنجا که انسان موجودی جایزالخطا است، لازم است کارگزاران نظام با مردم و با یکدیگر با عفو و اغماض رفتار نمایند و به افراد فرصت جبران داده شود[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ صحیفه امام، ج۱۴، ص۲۱۷.
- ↑ سادات کیائی، سید محسن، مقاله «نظام اخلاق اسلامی»، منظومه فکری امام خمینی، ص ۳۶۸.