اسفل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}}' به '') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اسفل در قرآن]] - [[اسفل در حدیث]] - [[اسفل در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = اسفل (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*اسفل: پایین‌تر، فروتر، پست‌تر، از "سفل" در مقابل "[[علو]]"<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۸۳۱.</ref> به معنای "[[پست]]"<ref>بهاء‌الدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۳.</ref> و "دُون"<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۳۵.</ref>. سِفْلَه: [[مردم]] طبقات پایین<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۷۸.</ref>. | * اسفل: پایین‌تر، فروتر، پست‌تر، از "سفل" در مقابل "[[علو]]"<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۸۳۱.</ref> به معنای "[[پست]]"<ref>بهاء‌الدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۳.</ref> و "دُون"<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۳۵.</ref>. سِفْلَه: [[مردم]] طبقات پایین<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۷۸.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ الْأَسْفَلِينَ}}<ref>«آنان را زیر پا بیفکنیم تا از فرومایه‌ترین‌ها گردند» سوره فصلت، آیه ۲۹.</ref>. | *{{متن قرآن|نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ الْأَسْفَلِينَ}}<ref>«آنان را زیر پا بیفکنیم تا از فرومایه‌ترین‌ها گردند» سوره فصلت، آیه ۲۹.</ref>. | ||
*از مهم‌ترین نشانه‌های [[انقلاب]] و تحولات عمیق [[اجتماعی]]، سرنگون‌شدن طبقات بالا و [[حاکم]] [[جامعه]] و تبدیل شدن آنها به طبقات دون و منفور است: {{متن قرآن|وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا رَبَّنَا أَرِنَا الَّذَيْنِ أَضَلاَّنَا مِنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ الأَسْفَلِينَ}}<ref>«و کافران می‌گویند: پروردگارا! آن دو تن از پریان و آدمیان که ما را گمراه کردند نشانمان ده که آنان را زیر پا بیفکنیم تا از فرومایه‌ترین‌ها گردند» سوره فصلت، آیه ۲۹.</ref>. | * از مهم‌ترین نشانه‌های [[انقلاب]] و تحولات عمیق [[اجتماعی]]، سرنگون‌شدن طبقات بالا و [[حاکم]] [[جامعه]] و تبدیل شدن آنها به طبقات دون و منفور است: {{متن قرآن|وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا رَبَّنَا أَرِنَا الَّذَيْنِ أَضَلاَّنَا مِنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ الأَسْفَلِينَ}}<ref>«و کافران می‌گویند: پروردگارا! آن دو تن از پریان و آدمیان که ما را گمراه کردند نشانمان ده که آنان را زیر پا بیفکنیم تا از فرومایه‌ترین‌ها گردند» سوره فصلت، آیه ۲۹.</ref>. | ||
*از [[سنن الهی]] که در همه [[جوامع]] جریان داشته، [[پستی]] [[آرمان‌ها]] و [[عاقبت]] [[کفار]] است: {{متن قرآن|وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا}}<ref>«و سخن کافران را فروتر نهاد و سخن خداوند است که فراتر است» سوره توبه، آیه ۴۰.</ref>. [[شأن نزول]] این [[آیه شریفه]] [[شکست]] طرح [[مشرکان]] [[مکّه]] در [[دارالندوه]] برای [[ترور]] [[رسول اکرم]]{{صل}} بوده است که به‌رغم همداستانی همه گروه‌ها و [[قبایل]] [[مشرک]] بر [[قتل]] [[حضرت رسول]]{{صل}}، [[اراده خداوند]] بر ناکامی و [[شکست]] طرح آنان تعلق گرفت و سرانجام [[کفّار]] [[پست]] و [[خوار]] گردیدند<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۸۳.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۹۱.</ref>. | * از [[سنن الهی]] که در همه [[جوامع]] جریان داشته، [[پستی]] [[آرمان‌ها]] و [[عاقبت]] [[کفار]] است: {{متن قرآن|وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا}}<ref>«و سخن کافران را فروتر نهاد و سخن خداوند است که فراتر است» سوره توبه، آیه ۴۰.</ref>. [[شأن نزول]] این [[آیه شریفه]] [[شکست]] طرح [[مشرکان]] [[مکّه]] در [[دارالندوه]] برای [[ترور]] [[رسول اکرم]] {{صل}} بوده است که به‌رغم همداستانی همه گروه‌ها و [[قبایل]] [[مشرک]] بر [[قتل]] [[حضرت رسول]] {{صل}}، [[اراده خداوند]] بر ناکامی و [[شکست]] طرح آنان تعلق گرفت و سرانجام [[کفّار]] [[پست]] و [[خوار]] گردیدند<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۸۳.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۹۱.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:اسفل]] | [[رده:اسفل]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۹
اسفل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اسفل در قرآن - اسفل در حدیث - اسفل در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- اسفل: پایین‌تر، فروتر، پست‌تر، از "سفل" در مقابل "علو"[۱] به معنای "پست"[۲] و "دُون"[۳]. سِفْلَه: مردم طبقات پایین[۴].
- ﴿نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ الْأَسْفَلِينَ﴾[۵].
- از مهم‌ترین نشانه‌های انقلاب و تحولات عمیق اجتماعی، سرنگون‌شدن طبقات بالا و حاکم جامعه و تبدیل شدن آنها به طبقات دون و منفور است: ﴿وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا رَبَّنَا أَرِنَا الَّذَيْنِ أَضَلاَّنَا مِنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ الأَسْفَلِينَ﴾[۶].
- از سنن الهی که در همه جوامع جریان داشته، پستی آرمان‌ها و عاقبت کفار است: ﴿وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا﴾[۷]. شأن نزول این آیه شریفه شکست طرح مشرکان مکّه در دارالندوه برای ترور رسول اکرم (ص) بوده است که به‌رغم همداستانی همه گروه‌ها و قبایل مشرک بر قتل حضرت رسول (ص)، اراده خداوند بر ناکامی و شکست طرح آنان تعلق گرفت و سرانجام کفّار پست و خوار گردیدند[۸][۹].
منابع
پانویس
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۸۳۱.
- ↑ بهاء‌الدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۳.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۳۵.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۷۸.
- ↑ «آنان را زیر پا بیفکنیم تا از فرومایه‌ترین‌ها گردند» سوره فصلت، آیه ۲۹.
- ↑ «و کافران می‌گویند: پروردگارا! آن دو تن از پریان و آدمیان که ما را گمراه کردند نشانمان ده که آنان را زیر پا بیفکنیم تا از فرومایه‌ترین‌ها گردند» سوره فصلت، آیه ۲۹.
- ↑ «و سخن کافران را فروتر نهاد و سخن خداوند است که فراتر است» سوره توبه، آیه ۴۰.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۸۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۹۱.