شجره ملعونه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
{{مدخل مرتبط
{{امامت}}
| موضوع مرتبط = شجره ملعونه
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| عنوان مدخل  = شجره ملعونه
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| مداخل مرتبط = [[شجره ملعونه در قرآن]]
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| پرسش مرتبط  =  
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[شجره ملعونه در قرآن]] | [[شجره ملعونه در حدیث]] | [[شجره ملعونه در کلام اسلامی]]</div>
}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[شجره ملعونه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


'''شجره ملعونه''' به معنای درخت [[نفرین]] شده، دودمان و [[خاندان]] [[ملعون]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۳۲.</ref>.
'''شجره ملعونه''' به معنای درخت [[نفرین]] شده، دودمان و [[خاندان]] [[ملعون]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۳۲.</ref>.


==مقدمه==
== مقدمه ==
* در [[روایات]]، [[شجرۀ ملعونه]] و [[شجرۀ خبیثه]] که در [[قرآن کریم]] آمده است {{متن قرآن|وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلاَّ فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلاَّ طُغْيَانًا كَبِيرًا}}<ref>اسراء، آیه ۶۰</ref>، {{متن قرآن|وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ}}<ref>ابراهیم، آیۀ ۲۶</ref>، به [[بنی امیّه]] و [[آل مروان]] [[تفسیر]] شده است. [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} هم به [[مروان]] و هم به جدّ او [[ابی العاص بن امیه]] فرمود: {{متن حدیث|إنّکُمُ اَلشَّجَرَةُ اَلْمَلْعُونَةُ فِي اَلْقُرْآنِ}}.<ref>«شما همان شجرۀ ملعونه‌اید که در قرآن است». الغدیر، ج ۸ ص ۲۴۸</ref> [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} در [[خواب]] دید که [[بنی امیّه]] از [[منبر]] او بالا و پایین می‌روند، ناراحت شد. [[آیه]] نازل شد و اشاره به این [[خواب]] و [[شجرۀ ملعونه]] کرد. [[ابن عباس]] هم [[نقل]] کرده که {{عربی|أَنَّ اَلشَّجَرَةَ اَلْمَلْعُونَةَ فِي اَلْقُرْآنِ بَنُو أُمَيَّةَ}}<ref>الغدیر، ج ۸ ص ۲۴۸</ref>. [[علامۀ امینی]] منابع این موضوع را از کتب [[اهل سنت]] آورده و به [[فتنه‌ها]] و فجایعی که [[امویان]] و [[مروانیان]] نسبت به [[اسلام]] و [[مسلمین]] و [[مقدّسات]] داشتند اشاره کرده است. این دودمان، همچون درختی ریشه در [[کفر]] و [[فساد]] بودند که شاخ و برگشان جز [[ظلم]] و [[گناه]] نمی‌پراکند و سایۀ آن هم شوم بود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۳۲.</ref>.
در [[روایات]]، [[شجرۀ ملعونه]] و [[شجره خبیثه]] که در [[قرآن کریم]] آمده است {{متن قرآن|وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلاَّ فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلاَّ طُغْيَانًا كَبِيرًا}}<ref>اسراء، آیه ۶۰</ref>، {{متن قرآن|وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ}}<ref>ابراهیم، آیۀ ۲۶</ref>، به [[بنی امیّه]] و [[آل مروان]] [[تفسیر]] شده است. [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] {{صل}} هم به [[مروان]] و هم به جدّ او [[ابی العاص بن امیه]] فرمود: {{متن حدیث|إنّکُمُ اَلشَّجَرَةُ اَلْمَلْعُونَةُ فِي اَلْقُرْآنِ}}.<ref>«شما همان شجرۀ ملعونه‌اید که در قرآن است». الغدیر، ج ۸ ص ۲۴۸</ref> [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] {{صل}} در [[خواب]] دید که [[بنی امیّه]] از [[منبر]] او بالا و پایین می‌روند، ناراحت شد. [[آیه]] نازل شد و اشاره به این [[خواب]] و [[شجرۀ ملعونه]] کرد. [[ابن عباس]] هم [[نقل]] کرده که {{عربی|أَنَّ اَلشَّجَرَةَ اَلْمَلْعُونَةَ فِي اَلْقُرْآنِ بَنُو أُمَيَّةَ}}<ref>الغدیر، ج ۸ ص ۲۴۸</ref>. [[علامۀ امینی]] منابع این موضوع را از کتب [[اهل سنت]] آورده و به [[فتنه‌ها]] و فجایعی که [[امویان]] و [[مروانیان]] نسبت به [[اسلام]] و [[مسلمین]] و [[مقدّسات]] داشتند اشاره کرده است. این دودمان، همچون درختی ریشه در [[کفر]] و [[فساد]] بودند که شاخ و برگشان جز [[ظلم]] و [[گناه]] نمی‌پراکند و سایۀ آن هم شوم بود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۳۲.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
{{پایان منابع}}


==منابع==
== پانویس ==
* [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
{{پانویس}}


==پانویس==
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]
{{پانویس2}}
[[رده:اصطلاحات قرآنی]]


[[رده:اعلام قرآنی]]
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]
{{بنی‌امیه}}
{{بنی‌امیه}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۶

شجره ملعونه به معنای درخت نفرین شده، دودمان و خاندان ملعون است[۱].

مقدمه

در روایات، شجرۀ ملعونه و شجره خبیثه که در قرآن کریم آمده است ﴿وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلاَّ فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلاَّ طُغْيَانًا كَبِيرًا[۲]، ﴿وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ[۳]، به بنی امیّه و آل مروان تفسیر شده است. پیامبر خدا (ص) هم به مروان و هم به جدّ او ابی العاص بن امیه فرمود: «إنّکُمُ اَلشَّجَرَةُ اَلْمَلْعُونَةُ فِي اَلْقُرْآنِ».[۴] پیامبر خدا (ص) در خواب دید که بنی امیّه از منبر او بالا و پایین می‌روند، ناراحت شد. آیه نازل شد و اشاره به این خواب و شجرۀ ملعونه کرد. ابن عباس هم نقل کرده که أَنَّ اَلشَّجَرَةَ اَلْمَلْعُونَةَ فِي اَلْقُرْآنِ بَنُو أُمَيَّةَ[۵]. علامۀ امینی منابع این موضوع را از کتب اهل سنت آورده و به فتنه‌ها و فجایعی که امویان و مروانیان نسبت به اسلام و مسلمین و مقدّسات داشتند اشاره کرده است. این دودمان، همچون درختی ریشه در کفر و فساد بودند که شاخ و برگشان جز ظلم و گناه نمی‌پراکند و سایۀ آن هم شوم بود[۶].

منابع

پانویس

  1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۳۲.
  2. اسراء، آیه ۶۰
  3. ابراهیم، آیۀ ۲۶
  4. «شما همان شجرۀ ملعونه‌اید که در قرآن است». الغدیر، ج ۸ ص ۲۴۸
  5. الغدیر، ج ۸ ص ۲۴۸
  6. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۳۲.