ابوخیثمه انصاری در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'شان نزول' به 'شأن نزول')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط
{{نبوت}}
| موضوع مرتبط = ابوخیثمه انصاری
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| عنوان مدخل  = [[ابوخیثمه انصاری]]
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[ابوخیثمه انصاری]]''' است. "'''[[ابوخیثمه انصاری]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| مداخل مرتبط = [[ابوخیثمه انصاری در قرآن]] - [[ابوخیثمه انصاری در تاریخ اسلامی]]
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| پرسش مرتبط  =  
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوخیثمه انصاری در قرآن]] | [[ابوخیثمه انصاری در تاریخ اسلامی]]</div>
}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[زمان]] [[اسلام آوردن]] ابوخیثمه روشن نیست. برخی از حضور وی در [[بدر]]<ref>الطبقات، ج ۳، ص ۴۷۰.</ref> و برخی در [[اُحُد]]<ref>الاستیعاب، ج ۴، ص ۲۰۷.</ref> یاد کرده‌اند. در [[جنگ تبوک]] ابتدا سرپیچید؛ سپس پشیمان شد و به [[پیامبر]]{{صل}} پیوست. [[نقل]] است که [[حضرت]] از دیدن او خوشحال شد و برایش [[دُعا]] کرد.<ref>المغازی، ج ۳، ص ۹۹۸؛ سیره ابن هشام، ج ۴، ص ۵۲۰ و ۵۲۱.</ref> [[ابن‌هشام]]، اشعار او را در ماجرای حمله‌ مشرکان [[مکّه]] به [[زینب]] ([[دختر پیامبر]]) و در جنگ تبوک آورده است.<ref>سیره ابن هشام، ج ۴، ص ۵۲۱ و ج ۲، ص ۶۵۵.</ref> برخی، ادامه [[زندگی]] او را تا زمان [[یزید بن معاویه]] گزارش کرده‌اند.<ref> الاستیعاب، ج ۴، ص ۲۰۷.</ref> از وی نسلی باقی نمانده است.<ref> الطبقات، ج ۳، ص ۴۷۰.</ref>
[[ابوخیثمه انصاری]]<ref>صحيح مسلم، ج ۹، ص ۱۸۹.</ref> [[عبدالله‌ بن‌ خیثمه]]<ref>سيره ابن‌هشام، ج ۴، ص ۵۲۱.</ref> از تیره [[بنی‌سالم]]<ref>الاستيعاب، ج ۴، ص ۲۰۷.</ref> از [[اصحاب پیامبر]] {{صل}}


==ابوخیثمه در [[شأن نزول]]==
[[زمان]] [[اسلام آوردن]] ابوخیثمه روشن نیست. برخی از حضور وی در [[بدر]]<ref>الطبقات، ج ۳، ص ۴۷۰.</ref> و برخی در [[اُحُد]]<ref>الاستیعاب، ج ۴، ص ۲۰۷.</ref> یاد کرده‌اند. در [[جنگ تبوک]] ابتدا سرپیچید؛ سپس پشیمان شد و به [[پیامبر]] {{صل}} پیوست. [[نقل]] است که [[حضرت]] از دیدن او خوشحال شد و برایش [[دُعا]] کرد.<ref>المغازی، ج ۳، ص ۹۹۸؛ سیره ابن هشام، ج ۴، ص ۵۲۰ و ۵۲۱.</ref> [[ابن‌هشام]]، اشعار او را در ماجرای حمله‌ مشرکان [[مکّه]] به [[زینب]] ([[دختر پیامبر]]) و در جنگ تبوک آورده است.<ref>سیره ابن هشام، ج ۴، ص ۵۲۱ و ج ۲، ص ۶۵۵.</ref> برخی، ادامه [[زندگی]] او را تا زمان [[یزید بن معاویه]] گزارش کرده‌اند.<ref> الاستیعاب، ج ۴، ص ۲۰۷.</ref> از وی نسلی باقی نمانده است<ref> الطبقات، ج ۳، ص ۴۷۰.</ref><ref>[[فتاح آقازاده|آقازاده، فتاح]]، [[ابوخیثمه انصاری (مقاله)|مقاله «ابوخیثمه انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱، ص 654.</ref>
#به نقل [[طبری]] ابوخیثمه یک صاع (سه کیلو) خرما [[صدقه]] داد و [[منافقان]] بر او [[عیب]] گرفتند؛ سپس این [[آیه]] نازل شد: {{متن قرآن|الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ}}<ref>«آنان که به مؤمنان داوطلب دادن صدقه‌ها و به کسانی که جز توان (اندک) خود چیزی (برای دادن صدقه) نمی‌یابند طعنه می‌زنند و آنان را به ریشخند می‌گیرند، خداوند به ریشخندشان می‌گیرد و عذابی دردناک خواهند داشت» سوره توبه، آیه ۷۹.</ref>
#ابوخیثمه در جنگ تبوک، به رغم [[فرمان پیامبر]] برای شرکت در [[جنگ]]، به ماندن در [[مدینه]] متمایل بود که [[خداوند]] او را متوجّه [[حقّ]] و [[ثابت قدم]] کرد و به پیامبر ملحق شد و این آیه درباره‌اش فرود آمد: {{متن قرآن|لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَءُوفٌ رَحِيمٌ}}<ref>«خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷. مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۱۱۹ و ۱۲۰؛ المغازی، ج ۳، ص ۱۰۷۴.</ref>.<ref>[[فتاح آقازاده|آقازاده، فتاح]]، [[ابوخیثمه انصاری (مقاله)|مقاله «ابوخیثمه انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>


==منابع==
== ابوخیثمه در [[شأن نزول]] ==
* [[پرونده:000052.jpg|22px]] [[فتاح آقازاده|آقازاده، فتاح]]، [[ابوخیثمه انصاری (مقاله)|مقاله «ابوخیثمه انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۱''']]
# به نقل [[طبری]] ابوخیثمه یک صاع (سه کیلو) خرما [[صدقه]] داد و [[منافقان]] بر او [[عیب]] گرفتند؛ سپس این [[آیه]] نازل شد: {{متن قرآن|الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ}}<ref>«آنان که به مؤمنان داوطلب دادن صدقه‌ها و به کسانی که جز توان (اندک) خود چیزی (برای دادن صدقه) نمی‌یابند طعنه می‌زنند و آنان را به ریشخند می‌گیرند، خداوند به ریشخندشان می‌گیرد و عذابی دردناک خواهند داشت» سوره توبه، آیه ۷۹.</ref>
# ابوخیثمه در جنگ تبوک، به رغم [[فرمان پیامبر]] برای شرکت در [[جنگ]]، به ماندن در [[مدینه]] متمایل بود که [[خداوند]] او را متوجّه [[حقّ]] و [[ثابت قدم]] کرد و به پیامبر ملحق شد و این آیه درباره‌اش فرود آمد: {{متن قرآن|لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَءُوفٌ رَحِيمٌ}}<ref>«خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷. مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۱۱۹ و ۱۲۰؛ المغازی، ج ۳، ص ۱۰۷۴.</ref><ref>[[فتاح آقازاده|آقازاده، فتاح]]، [[ابوخیثمه انصاری (مقاله)|مقاله «ابوخیثمه انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱، ص 654-655.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:000052.jpg|22px]] [[فتاح آقازاده|آقازاده، فتاح]]، [[ابوخیثمه انصاری (مقاله)|مقاله «ابوخیثمه انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۱''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}
 
 
[[رده:مدخل]]
[[رده:ابوخیثمه انصاری]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۶

مقدمه

ابوخیثمه انصاری[۱] عبدالله‌ بن‌ خیثمه[۲] از تیره بنی‌سالم[۳] از اصحاب پیامبر (ص)

زمان اسلام آوردن ابوخیثمه روشن نیست. برخی از حضور وی در بدر[۴] و برخی در اُحُد[۵] یاد کرده‌اند. در جنگ تبوک ابتدا سرپیچید؛ سپس پشیمان شد و به پیامبر (ص) پیوست. نقل است که حضرت از دیدن او خوشحال شد و برایش دُعا کرد.[۶] ابن‌هشام، اشعار او را در ماجرای حمله‌ مشرکان مکّه به زینب (دختر پیامبر) و در جنگ تبوک آورده است.[۷] برخی، ادامه زندگی او را تا زمان یزید بن معاویه گزارش کرده‌اند.[۸] از وی نسلی باقی نمانده است[۹][۱۰]

ابوخیثمه در شأن نزول

  1. به نقل طبری ابوخیثمه یک صاع (سه کیلو) خرما صدقه داد و منافقان بر او عیب گرفتند؛ سپس این آیه نازل شد: ﴿الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ[۱۱]
  2. ابوخیثمه در جنگ تبوک، به رغم فرمان پیامبر برای شرکت در جنگ، به ماندن در مدینه متمایل بود که خداوند او را متوجّه حقّ و ثابت قدم کرد و به پیامبر ملحق شد و این آیه درباره‌اش فرود آمد: ﴿لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَءُوفٌ رَحِيمٌ[۱۲][۱۳]

منابع

پانویس

  1. صحيح مسلم، ج ۹، ص ۱۸۹.
  2. سيره ابن‌هشام، ج ۴، ص ۵۲۱.
  3. الاستيعاب، ج ۴، ص ۲۰۷.
  4. الطبقات، ج ۳، ص ۴۷۰.
  5. الاستیعاب، ج ۴، ص ۲۰۷.
  6. المغازی، ج ۳، ص ۹۹۸؛ سیره ابن هشام، ج ۴، ص ۵۲۰ و ۵۲۱.
  7. سیره ابن هشام، ج ۴، ص ۵۲۱ و ج ۲، ص ۶۵۵.
  8. الاستیعاب، ج ۴، ص ۲۰۷.
  9. الطبقات، ج ۳، ص ۴۷۰.
  10. آقازاده، فتاح، مقاله «ابوخیثمه انصاری»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱، ص 654.
  11. «آنان که به مؤمنان داوطلب دادن صدقه‌ها و به کسانی که جز توان (اندک) خود چیزی (برای دادن صدقه) نمی‌یابند طعنه می‌زنند و آنان را به ریشخند می‌گیرند، خداوند به ریشخندشان می‌گیرد و عذابی دردناک خواهند داشت» سوره توبه، آیه ۷۹.
  12. «خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷. مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۱۱۹ و ۱۲۰؛ المغازی، ج ۳، ص ۱۰۷۴.
  13. آقازاده، فتاح، مقاله «ابوخیثمه انصاری»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱، ص 654-655.