عاتکه بنت زید: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عاتکه بنت زید در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== | == آشنایی اجمالی == | ||
[[عاتکه بنت زید بن عمرو بن نفیل بن عبدالعزی بن ریاح بن عبدالله بن قرط]] از دیگر [[زنان صحابی]] است که به همسرانش و دیگر ویژگی‌ها چون [[شعر]] سرایی، [[جمال]] و [[پارسایی]] مشهور شده است<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۷۸؛ گفتنی است دختر برادر عاتکه نیز نام و نسبی مشابه دارد "عاتکه بنت سعید بن زید بن عمرو بن نفیل بن...". که برای شناخت بین این دو توجه به نام پدر لازم است.</ref>. [[پدر]] عاتکه، [[زید]]، از معدود افرادی بود که در [[دوران جاهلیت]]، بر [[دین حنیف]] بود و از [[پرستش]] بتان سنگی و چوبی [[کراهت]] داشت؛ چنانکه از قومش کناره گرفت و از خوردن گوشتی که برای بستان [[قربانی]] میکردند، [[پرهیز]] میکرد و نیز به سوی [[کعبه]] [[نماز]] میگزارد<ref>راوی نقل می‌کند: زید بن عمرو را دیدم که منتظر زوال خورشید بود، سپس در حالی که رو به سوی کعبه کرده بود، نمازی یک رکعتی با دو سجده به جا آورد. الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۸۰.</ref>. گفته شده، [[تحول]] [[فکری]] زید پس از [[سفر]] وی به [[شام]] و [[ملاقات]] با [[دانشمندان | [[عاتکه بنت زید بن عمرو بن نفیل بن عبدالعزی بن ریاح بن عبدالله بن قرط]] از دیگر [[زنان صحابی]] است که به همسرانش و دیگر ویژگی‌ها چون [[شعر]] سرایی، [[جمال]] و [[پارسایی]] مشهور شده است<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۷۸؛ گفتنی است دختر برادر عاتکه نیز نام و نسبی مشابه دارد "عاتکه بنت سعید بن زید بن عمرو بن نفیل بن...". که برای شناخت بین این دو توجه به نام پدر لازم است.</ref>. [[پدر]] عاتکه، [[زید]]، از معدود افرادی بود که در [[دوران جاهلیت]]، بر [[دین حنیف]] بود و از [[پرستش]] بتان سنگی و چوبی [[کراهت]] داشت؛ چنانکه از قومش کناره گرفت و از خوردن گوشتی که برای بستان [[قربانی]] میکردند، [[پرهیز]] میکرد و نیز به سوی [[کعبه]] [[نماز]] میگزارد<ref>راوی نقل می‌کند: زید بن عمرو را دیدم که منتظر زوال خورشید بود، سپس در حالی که رو به سوی کعبه کرده بود، نمازی یک رکعتی با دو سجده به جا آورد. الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۸۰.</ref>. گفته شده، [[تحول]] [[فکری]] زید پس از [[سفر]] وی به [[شام]] و [[ملاقات]] با [[دانشمندان یهود]] و [[نصاری]] صورت گرفت که هیچ یک از این دو [[دین]] را نپسندید و به [[دین ابراهیم]] {{ع}} و [[منتظر ظهور]] [[آخرین پیامبر]] بود<ref>با این همه گفته شده که زید پنج سال پس از نزول وحی درگذشت و با واسطه به پیامبر {{صل}} سلام رسانده است. الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۷۹ و ۳۸۱.</ref>. | ||
طبق روایتی [[پیامبر]]{{صل}} وی را از [[بهشتیان]] دانسته است<ref>قال رسول الله{{صل}}: {{متن حدیث|قد رأیته فی الجنه یسحب ذیولا}}؛ "او را در بهشت دامن‌کشان دیدم" و در نقلی دیگر آمده که پیامبر{{صل}} برای او طلب رحمت کرده است؛ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۷۹-۳۸۱. در نقلی نیز آمده که نصاری وی را کشتند و پیامبر{{صل}} درباره او فرمود: "روز قیامت زید همانند یک امت واحد برانگیخته می‌شود"؛ المعارف، ابن قتیبه، ص۲۴۵.</ref>. | طبق روایتی [[پیامبر]] {{صل}} وی را از [[بهشتیان]] دانسته است<ref>قال رسول الله {{صل}}: {{متن حدیث|قد رأیته فی الجنه یسحب ذیولا}}؛ "او را در بهشت دامن‌کشان دیدم" و در نقلی دیگر آمده که پیامبر {{صل}} برای او طلب رحمت کرده است؛ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۷۹-۳۸۱. در نقلی نیز آمده که نصاری وی را کشتند و پیامبر {{صل}} درباره او فرمود: "روز قیامت زید همانند یک امت واحد برانگیخته می‌شود"؛ المعارف، ابن قتیبه، ص۲۴۵.</ref>. | ||
[[زید]]، شاعر نیز بود و اشعارش را برخی کتاب‌ها [[نقل]] کرده‌اند<ref>نسب قریش، زبیدی، ج۱۰، ص۳۶۴</ref>. [[مادر]] [[عاتکه]] را [[ام‌کرز|أم کرز]] ۔ کریز بنت الحضرمی دانسته‌اند<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۶۵.</ref>. [[سعید بن زید]]، [[برادر]] عاتکه است که به نظر می‌رسد از [[پدر]]، مشترک و از مادر، جدا هستند؛ زیرا [[فاطمه بنت بعجه]] از [[قبیله خزاعه]] را مادر [[سعید]] دانسته‌اند<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۷۹.</ref>. فاطمه [[اسلام]] را [[درک]] کرده و از اولین اسلام آورندگان بوده است<ref>الاصابه، ابن حجر، ج۳، ص۸۷؛ از شواهد تاریخی چنین دانسته می‌شود که فاطمه بنت بعجه پس از زید، پدر سعید، بار دیگر ازدواج کرده است؛ زیرا "[[عمارة بن حزم انصاری]]" را پسر فاطمه دانسته‌اند که در جنگ بدر حاضر بوده و مادر او و "سعید بن زید" را فاطمه بنت بعجه دانسته‌اند. المحبر، ابن حبیب، ص۴۰۱.</ref>. | [[زید]]، شاعر نیز بود و اشعارش را برخی کتاب‌ها [[نقل]] کرده‌اند<ref>نسب قریش، زبیدی، ج۱۰، ص۳۶۴</ref>. [[مادر]] [[عاتکه]] را [[ام‌کرز|أم کرز]] ۔ کریز بنت الحضرمی دانسته‌اند<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۶۵.</ref>. [[سعید بن زید]]، [[برادر]] عاتکه است که به نظر می‌رسد از [[پدر]]، مشترک و از مادر، جدا هستند؛ زیرا [[فاطمه بنت بعجه]] از [[قبیله خزاعه]] را مادر [[سعید]] دانسته‌اند<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۷۹.</ref>. فاطمه [[اسلام]] را [[درک]] کرده و از اولین اسلام آورندگان بوده است<ref>الاصابه، ابن حجر، ج۳، ص۸۷؛ از شواهد تاریخی چنین دانسته می‌شود که فاطمه بنت بعجه پس از زید، پدر سعید، بار دیگر ازدواج کرده است؛ زیرا "[[عمارة بن حزم انصاری]]" را پسر فاطمه دانسته‌اند که در جنگ بدر حاضر بوده و مادر او و "سعید بن زید" را فاطمه بنت بعجه دانسته‌اند. المحبر، ابن حبیب، ص۴۰۱.</ref>. | ||
سعید بن زید از زمره ده [[صحابی]] است که [[بشارت بهشت]] گرفت ([[عشره مبشره]]) و نیز در بیشتر [[غزوه‌ها]] از جمله [[احد]] و [[خندق]] همراه [[پیامبر]]{{صل}} بوده است<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۸۳.</ref>. سعید، [[راوی]] [[حدیثی]] از پیامبر{{صل}} درباره [[محبت]] به [[حسنین]]{{ع}} است<ref>متن حدیث چنین است: {{متن حدیث|عن سعید بن زید قال: أن النبی خرج و هو محتضن الحسن أو الحسین و قال: اللهم أنی أحبه فأحبه}}؛ تاریخ الکبیر، بخاری، ج۳، ص۴۵۲-۴۵۳.</ref>. در | سعید بن زید از زمره ده [[صحابی]] است که [[بشارت بهشت]] گرفت ([[عشره مبشره]]) و نیز در بیشتر [[غزوه‌ها]] از جمله [[احد]] و [[خندق]] همراه [[پیامبر]] {{صل}} بوده است<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۸۳.</ref>. سعید، [[راوی]] [[حدیثی]] از پیامبر {{صل}} درباره [[محبت]] به [[حسنین]] {{ع}} است<ref>متن حدیث چنین است: {{متن حدیث|عن سعید بن زید قال: أن النبی خرج و هو محتضن الحسن أو الحسین و قال: اللهم أنی أحبه فأحبه}}؛ تاریخ الکبیر، بخاری، ج۳، ص۴۵۲-۴۵۳.</ref>. در وصف ظاهر سعید گفته‌اند که او بلند قد و پرمو بود. فاطمه بنت خطاب، [[خواهر]] [[عمر بن خطاب]]، که باعث [[اسلام آوردن]] [[عمر]] شد، دختر عموی پدر سعید<ref>عمرو بن نفیل بن عبدالعزی بعد از درگذشت پدرش نفیل، بنا بر رسمی جاهلی، ام الخطاب، همسر پدرش (مادر برادرش خطاب) را به زنی گرفت و از آن زن، زید بن عمرو زاده شد؛ از این رو عمر بن خطاب و فاطمه بنت خطاب با زید بن عمرو بن نفیل عموزاده هستند. الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۶۵.</ref> و [[همسر]] اوست؛ از این رو گفته‌اند سعید بن زید پیش از عمر اسلام آورد. در [[تاریخ]]، درباره [[فرزندان]] [[سعید]] و ازدواج‌های آنان گزارش‌هایی [[نقل]] شده است؛ از جمله [[ازدواج]] [[عاتکه]] دختر سعید و [[منذر بن زبیر]]، پسر عاتکه، (ازدواج دختر دایی و پسر عمه) و ازدواج دختر دیگر سعید با [[حسن بن حسن بن علی]] {{ع}} را می‌توان نام برد. [[نسل]] و فرزندان سعید در [[کوفه]] بسیار بوده‌اند؛ یکی از نوادگانش، [[محمد بن عبدالله بن سعید]] که [[شعر]] نیز، می‌سروده و درباره [[یوم]] الحره شعری سروده و [[یزید]] را با عبارت {{عربی|"يا مضيع الصلاة للشهوات"}} خطاب قرار داده است. گفته شده، سعید تا [[روزگار]] [[معاویه]] زنده بود و در دهه هفتاد عمرش به سال ۵۱ ه. ق<ref>بخاری به نقل از عایشه، تاریخ وفات سعید بن زید را سال ۵۸ ه. ق، ذکر می‌کند. تاریخ الکبیر، بخاری، ج۳، ص۴۵۲.</ref> در گذشته است<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۵، ص۱۸۲؛ المعارف، ابن قتیبة، ص۲۴۶.</ref>. از [[حدیثی]] که او نقل کرده، [[ازدواج]] دخترش و نیز [[سرزنش]] یزید در اشعار فرزندانش، چنین به نظر می‌رسد که [[خاندان]] [[سعید بن زید]] و فرزندانش از [[دوست]] داران [[اهل بیت پیامبر]] {{صل}} بوده‌اند.<ref>[[اعظم فرجامی|فرجامی، اعظم]]، [[عاتکه بنت زید (مقاله)|مقاله «عاتکه بنت زید»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص۱۷-۱۹.</ref>. | ||
==عاتکه و ازدواج‌های متعدد== | == عاتکه و ازدواج‌های متعدد == | ||
==[[فرزندان]] عاتکه== | == [[فرزندان]] عاتکه == | ||
==عاتکه و سرودن اشعار== | == عاتکه و سرودن اشعار == | ||
== سرانجام عاتکه == | |||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
#[[پرونده:1100352.jpg|22px]] [[اعظم فرجامی|فرجامی، اعظم]]، [[عاتکه بنت زید (مقاله)|مقاله «عاتکه بنت زید»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|'''دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
{{صحابه مهاجر به مدینه}} | |||
{{ | |||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۰
عاتکه بنت زید از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عاتکه بنت زید در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
عاتکه بنت زید بن عمرو بن نفیل بن عبدالعزی بن ریاح بن عبدالله بن قرط از دیگر زنان صحابی است که به همسرانش و دیگر ویژگی‌ها چون شعر سرایی، جمال و پارسایی مشهور شده است[۱]. پدر عاتکه، زید، از معدود افرادی بود که در دوران جاهلیت، بر دین حنیف بود و از پرستش بتان سنگی و چوبی کراهت داشت؛ چنانکه از قومش کناره گرفت و از خوردن گوشتی که برای بستان قربانی میکردند، پرهیز میکرد و نیز به سوی کعبه نماز میگزارد[۲]. گفته شده، تحول فکری زید پس از سفر وی به شام و ملاقات با دانشمندان یهود و نصاری صورت گرفت که هیچ یک از این دو دین را نپسندید و به دین ابراهیم (ع) و منتظر ظهور آخرین پیامبر بود[۳].
طبق روایتی پیامبر (ص) وی را از بهشتیان دانسته است[۴].
زید، شاعر نیز بود و اشعارش را برخی کتاب‌ها نقل کرده‌اند[۵]. مادر عاتکه را أم کرز ۔ کریز بنت الحضرمی دانسته‌اند[۶]. سعید بن زید، برادر عاتکه است که به نظر می‌رسد از پدر، مشترک و از مادر، جدا هستند؛ زیرا فاطمه بنت بعجه از قبیله خزاعه را مادر سعید دانسته‌اند[۷]. فاطمه اسلام را درک کرده و از اولین اسلام آورندگان بوده است[۸].
سعید بن زید از زمره ده صحابی است که بشارت بهشت گرفت (عشره مبشره) و نیز در بیشتر غزوه‌ها از جمله احد و خندق همراه پیامبر (ص) بوده است[۹]. سعید، راوی حدیثی از پیامبر (ص) درباره محبت به حسنین (ع) است[۱۰]. در وصف ظاهر سعید گفته‌اند که او بلند قد و پرمو بود. فاطمه بنت خطاب، خواهر عمر بن خطاب، که باعث اسلام آوردن عمر شد، دختر عموی پدر سعید[۱۱] و همسر اوست؛ از این رو گفته‌اند سعید بن زید پیش از عمر اسلام آورد. در تاریخ، درباره فرزندان سعید و ازدواج‌های آنان گزارش‌هایی نقل شده است؛ از جمله ازدواج عاتکه دختر سعید و منذر بن زبیر، پسر عاتکه، (ازدواج دختر دایی و پسر عمه) و ازدواج دختر دیگر سعید با حسن بن حسن بن علی (ع) را می‌توان نام برد. نسل و فرزندان سعید در کوفه بسیار بوده‌اند؛ یکی از نوادگانش، محمد بن عبدالله بن سعید که شعر نیز، می‌سروده و درباره یوم الحره شعری سروده و یزید را با عبارت "يا مضيع الصلاة للشهوات" خطاب قرار داده است. گفته شده، سعید تا روزگار معاویه زنده بود و در دهه هفتاد عمرش به سال ۵۱ ه. ق[۱۲] در گذشته است[۱۳]. از حدیثی که او نقل کرده، ازدواج دخترش و نیز سرزنش یزید در اشعار فرزندانش، چنین به نظر می‌رسد که خاندان سعید بن زید و فرزندانش از دوست داران اهل بیت پیامبر (ص) بوده‌اند.[۱۴].
عاتکه و ازدواج‌های متعدد
فرزندان عاتکه
عاتکه و سرودن اشعار
سرانجام عاتکه
منابع
پانویس
- ↑ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۷۸؛ گفتنی است دختر برادر عاتکه نیز نام و نسبی مشابه دارد "عاتکه بنت سعید بن زید بن عمرو بن نفیل بن...". که برای شناخت بین این دو توجه به نام پدر لازم است.
- ↑ راوی نقل می‌کند: زید بن عمرو را دیدم که منتظر زوال خورشید بود، سپس در حالی که رو به سوی کعبه کرده بود، نمازی یک رکعتی با دو سجده به جا آورد. الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۸۰.
- ↑ با این همه گفته شده که زید پنج سال پس از نزول وحی درگذشت و با واسطه به پیامبر (ص) سلام رسانده است. الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۷۹ و ۳۸۱.
- ↑ قال رسول الله (ص): «قد رأیته فی الجنه یسحب ذیولا»؛ "او را در بهشت دامن‌کشان دیدم" و در نقلی دیگر آمده که پیامبر (ص) برای او طلب رحمت کرده است؛ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۷۹-۳۸۱. در نقلی نیز آمده که نصاری وی را کشتند و پیامبر (ص) درباره او فرمود: "روز قیامت زید همانند یک امت واحد برانگیخته می‌شود"؛ المعارف، ابن قتیبه، ص۲۴۵.
- ↑ نسب قریش، زبیدی، ج۱۰، ص۳۶۴
- ↑ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۶۵.
- ↑ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۷۹.
- ↑ الاصابه، ابن حجر، ج۳، ص۸۷؛ از شواهد تاریخی چنین دانسته می‌شود که فاطمه بنت بعجه پس از زید، پدر سعید، بار دیگر ازدواج کرده است؛ زیرا "عمارة بن حزم انصاری" را پسر فاطمه دانسته‌اند که در جنگ بدر حاضر بوده و مادر او و "سعید بن زید" را فاطمه بنت بعجه دانسته‌اند. المحبر، ابن حبیب، ص۴۰۱.
- ↑ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۳۸۳.
- ↑ متن حدیث چنین است: «عن سعید بن زید قال: أن النبی خرج و هو محتضن الحسن أو الحسین و قال: اللهم أنی أحبه فأحبه»؛ تاریخ الکبیر، بخاری، ج۳، ص۴۵۲-۴۵۳.
- ↑ عمرو بن نفیل بن عبدالعزی بعد از درگذشت پدرش نفیل، بنا بر رسمی جاهلی، ام الخطاب، همسر پدرش (مادر برادرش خطاب) را به زنی گرفت و از آن زن، زید بن عمرو زاده شد؛ از این رو عمر بن خطاب و فاطمه بنت خطاب با زید بن عمرو بن نفیل عموزاده هستند. الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۶۵.
- ↑ بخاری به نقل از عایشه، تاریخ وفات سعید بن زید را سال ۵۸ ه. ق، ذکر می‌کند. تاریخ الکبیر، بخاری، ج۳، ص۴۵۲.
- ↑ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۵، ص۱۸۲؛ المعارف، ابن قتیبة، ص۲۴۶.
- ↑ فرجامی، اعظم، مقاله «عاتکه بنت زید»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۶، ص۱۷-۱۹.