خون تازه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
(←پانویس) |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = امام حسین | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
{{ | == مقدمه == | ||
در [[روایات]] آمده که پس از کشته شدن [[امام حسین]] {{ع}} عصر [[عاشورا]]، در [[زمین]] و [[آسمان]] نشانه‌های شگفتی دیده شد که برخی از آنها تا مدّت‌ها باقی بود. یکی از این علایم و آثار، [[خون]] تازه (دم عبیط) بود. در نقل‌هایی آمده است که پس از کشته شدن [[امام]]، در [[بیت المقدس]]، هر سنگی را که از [[زمین]] بر می‌‌داشتند، زیر آن [[خون]] تازه بود و سه روز از [[آسمان]] [[خون]] بارید<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۲۰۴؛ اثبات الهداه، حر عاملی، ج ۵، ص ۱۸۰؛ امالی صدوق، ص ۱۴۲.</ref>. بارش [[خون]] از [[آسمان]] و رویش [[خون]] تازه از [[زمین]] و از زیر سنگ‌ها، [[گریه]] [[آسمان]] و [[زمین]] در سوگ ابا [[عبد الله]] {{ع}} به حساب آمده است. در زمینه همین عبیط، از قول ابو سعید [[نقل]] شده است: {{عربی|ما رفع حجر من الدّنيا الّا و تحته دم عبيط و لقد مطرت السّماء دما بقي اثره في الثّياب مدّة حتّى تقطّعت}}<ref>احقاق الحق، ج ۱۱، ص ۴۶۲ و ۴۸۲.</ref>. در مورد [[خواب]] امّ سلمه نیز آمده است که حضرت رسول را در [[خواب]] دید. حضرت به او فرموده: هرگاه شیشه‌ای که در نزد توست و خاک در آن است، دیدی که خاکش به [[خون]] تازه (دم عبیط) رنگین شد، بدان که [[حسین]] {{ع}} کشته شده است<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۲۳۱.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۸۱.</ref> | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:شهادت امام حسین]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۰
مقدمه
در روایات آمده که پس از کشته شدن امام حسین (ع) عصر عاشورا، در زمین و آسمان نشانه‌های شگفتی دیده شد که برخی از آنها تا مدّت‌ها باقی بود. یکی از این علایم و آثار، خون تازه (دم عبیط) بود. در نقل‌هایی آمده است که پس از کشته شدن امام، در بیت المقدس، هر سنگی را که از زمین بر می‌‌داشتند، زیر آن خون تازه بود و سه روز از آسمان خون بارید[۱]. بارش خون از آسمان و رویش خون تازه از زمین و از زیر سنگ‌ها، گریه آسمان و زمین در سوگ ابا عبد الله (ع) به حساب آمده است. در زمینه همین عبیط، از قول ابو سعید نقل شده است: ما رفع حجر من الدّنيا الّا و تحته دم عبيط و لقد مطرت السّماء دما بقي اثره في الثّياب مدّة حتّى تقطّعت[۲]. در مورد خواب امّ سلمه نیز آمده است که حضرت رسول را در خواب دید. حضرت به او فرموده: هرگاه شیشه‌ای که در نزد توست و خاک در آن است، دیدی که خاکش به خون تازه (دم عبیط) رنگین شد، بدان که حسین (ع) کشته شده است[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۲۰۴؛ اثبات الهداه، حر عاملی، ج ۵، ص ۱۸۰؛ امالی صدوق، ص ۱۴۲.
- ↑ احقاق الحق، ج ۱۱، ص ۴۶۲ و ۴۸۲.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۲۳۱.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۸۱.