سماع: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +))
جز (جایگزینی متن - 'جمع آوری' به 'جمع‌آوری')
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سماع در قرآن]] - [[سماع در حدیث]] - [[سماع در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = سماع (پرسش)}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سماع در قرآن]] | [[سماع در حدیث]] | [[سماع در فقه سیاسی]] </div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[سماع (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
 
==مقدمه==
کثرتِ گوش‌ کردن و گوش‌ نهادن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۸، ص۱۶۴.</ref>، شایع‌کننده شنیده‌ها<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۳۴۸.</ref>، جاسوس و خبرگیر<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۲، ص۲۵۵.</ref>. اصل آن "سمع" اسم برای عضو [[شنوایی]] (گوش)<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۳۴۸.</ref> و به معنای [[احساس]] چیزی با گوش<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۰۲.</ref> یا [[ادراک]] اصوات با گوش سر یا گوش [[دل]] یا احاطه وجودی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۲۰۹.</ref>.  
کثرتِ گوش‌ کردن و گوش‌ نهادن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۸، ص۱۶۴.</ref>، شایع‌کننده شنیده‌ها<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۳۴۸.</ref>، جاسوس و خبرگیر<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۲، ص۲۵۵.</ref>. اصل آن "سمع" اسم برای عضو [[شنوایی]] (گوش)<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۳۴۸.</ref> و به معنای [[احساس]] چیزی با گوش<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۰۲.</ref> یا [[ادراک]] اصوات با گوش سر یا گوش [[دل]] یا احاطه وجودی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۲۰۹.</ref>.  


{{متن قرآن|وَلَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ}}<ref>«اگر در میان شما روانه می‌شدند جز شرّ به شما نمی‌افزودند و در میان شما برای ایجاد آشوب رخنه می‌کردند و آنان میان شما جاسوسانی دارند و خداوند به (حال) ستمگران داناست» سوره توبه، آیه ۴۷.</ref>.
{{متن قرآن|وَلَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ}}<ref>«اگر در میان شما روانه می‌شدند جز شرّ به شما نمی‌افزودند و در میان شما برای ایجاد آشوب رخنه می‌کردند و آنان میان شما جاسوسانی دارند و خداوند به (حال) ستمگران داناست» سوره توبه، آیه ۴۷.</ref>.


[[آیه شریفه]] درباره وضعیت [[منافقان]] در جریان [[جنگ تبوک]] است که [[پیامبر]]{{صل}} به آنها اجازه داد، در [[خانه]] بنشینند و [[مجاهدان]] را [[همراهی]] نکنند. [[خداوند تعالی]] ضمن [[تأیید]] [[تصمیم]] [[حضرت رسول]]{{صل}}، علت آن را ایجاد [[فتنه]] و دوبه‌هم‌زنی میان صفوف [[مجاهدان]] در صورت حضور [[منافقان]] ذکر می‌کند و ضمن این تعلیل، وجود افراد "سمّاع" را در میان [[مسلمانان]]، ابزار و وسیله برای [[فتنه]] گری معرفی می‌کند <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۸۵.</ref>.
[[آیه شریفه]] درباره وضعیت [[منافقان]] در جریان [[جنگ تبوک]] است که [[پیامبر]] {{صل}} به آنها اجازه داد، در [[خانه]] بنشینند و [[مجاهدان]] را [[همراهی]] نکنند. [[خداوند تعالی]] ضمن [[تأیید]] [[تصمیم]] [[حضرت رسول]] {{صل}}، علت آن را ایجاد [[فتنه]] و دوبه‌هم‌زنی میان صفوف [[مجاهدان]] در صورت حضور [[منافقان]] ذکر می‌کند و ضمن این تعلیل، وجود افراد "سمّاع" را در میان [[مسلمانان]]، ابزار و وسیله برای [[فتنه]] گری معرفی می‌کند <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۸۵.</ref>.


{{متن قرآن|سَمَّاعُونَ لَهُمْ}} به دو صورت معنا شده است:
{{متن قرآن|سَمَّاعُونَ لَهُمْ}} به دو صورت معنا شده است:
#جاسوس و [[خبرچین]] که [[اخبار]] محرمانه، طرح‌ها و برنامه‌ها و گفتگوهای [[مسلمانان]] را جمع آوری می‌کردند و به [[منافقان]] می‌رساندند و آنان با استفاده از این [[اخبار]] و اطلاعات درونی، به [[فتنه]] گری و دوبه‌هم زنی می‌پرداختند.
# جاسوس و [[خبرچین]] که [[اخبار]] محرمانه، طرح‌ها و برنامه‌ها و گفتگوهای [[مسلمانان]] را جمع‌آوری می‌کردند و به [[منافقان]] می‌رساندند و آنان با استفاده از این [[اخبار]] و اطلاعات درونی، به [[فتنه]] گری و دوبه‌هم زنی می‌پرداختند.
#علاقه‌مندان و تأثیر پذیران از سخنان [[منافقان]] در میان صفوف [[مسلمانان]] افرادی بودند که به علت [[سادگی]] یا [[ضعف ایمان]] و [[مرض]] [[قلب]]، به سرعت جذب سخنان و فتنه‌های آنان می‌شدند و آگاهانه یا ناآگاهانه عامل اجرای نقشه‌های [[فتنه]] گرانه [[منافقان]] می‌شدند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۰، ص۲۳۶.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۴۹-۳۵۰.</ref>
# علاقه‌مندان و تأثیر پذیران از سخنان [[منافقان]] در میان صفوف [[مسلمانان]] افرادی بودند که به علت [[سادگی]] یا [[ضعف ایمان]] و [[مرض]] [[قلب]]، به سرعت جذب سخنان و فتنه‌های آنان می‌شدند و آگاهانه یا ناآگاهانه عامل اجرای نقشه‌های [[فتنه]] گرانه [[منافقان]] می‌شدند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۰، ص۲۳۶.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۴۹-۳۵۰.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}
 


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:سماع]]
[[رده:سماع]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۸

مقدمه

کثرتِ گوش‌ کردن و گوش‌ نهادن[۱]، شایع‌کننده شنیده‌ها[۲]، جاسوس و خبرگیر[۳]. اصل آن "سمع" اسم برای عضو شنوایی (گوش)[۴] و به معنای احساس چیزی با گوش[۵] یا ادراک اصوات با گوش سر یا گوش دل یا احاطه وجودی[۶].

﴿وَلَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ[۷].

آیه شریفه درباره وضعیت منافقان در جریان جنگ تبوک است که پیامبر (ص) به آنها اجازه داد، در خانه بنشینند و مجاهدان را همراهی نکنند. خداوند تعالی ضمن تأیید تصمیم حضرت رسول (ص)، علت آن را ایجاد فتنه و دوبه‌هم‌زنی میان صفوف مجاهدان در صورت حضور منافقان ذکر می‌کند و ضمن این تعلیل، وجود افراد "سمّاع" را در میان مسلمانان، ابزار و وسیله برای فتنه گری معرفی می‌کند [۸].

﴿سَمَّاعُونَ لَهُمْ به دو صورت معنا شده است:

  1. جاسوس و خبرچین که اخبار محرمانه، طرح‌ها و برنامه‌ها و گفتگوهای مسلمانان را جمع‌آوری می‌کردند و به منافقان می‌رساندند و آنان با استفاده از این اخبار و اطلاعات درونی، به فتنه گری و دوبه‌هم زنی می‌پرداختند.
  2. علاقه‌مندان و تأثیر پذیران از سخنان منافقان در میان صفوف مسلمانان افرادی بودند که به علت سادگی یا ضعف ایمان و مرض قلب، به سرعت جذب سخنان و فتنه‌های آنان می‌شدند و آگاهانه یا ناآگاهانه عامل اجرای نقشه‌های فتنه گرانه منافقان می‌شدند[۹].[۱۰]

منابع

پانویس

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۸، ص۱۶۴.
  2. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۳۴۸.
  3. احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۲، ص۲۵۵.
  4. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۳۴۸.
  5. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۰۲.
  6. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۲۰۹.
  7. «اگر در میان شما روانه می‌شدند جز شرّ به شما نمی‌افزودند و در میان شما برای ایجاد آشوب رخنه می‌کردند و آنان میان شما جاسوسانی دارند و خداوند به (حال) ستمگران داناست» سوره توبه، آیه ۴۷.
  8. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۸۵.
  9. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۰، ص۲۳۶.
  10. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۴۹-۳۵۰.