عتو در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[))
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = عتو
| عنوان مدخل  = عتو
| مداخل مرتبط = [[عتو در لغت]] - [[عتو در قرآن]] - [[عتو در حدیث]] - [[عتو در فقه سیاسی]]
| پرسش مرتبط  =
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[عتو]]''' است. "'''[[عتو]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عتو در قرآن]] - [[عتو در حدیث]] - [[عتو در فقه سیاسی]] </div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[عتو (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
 
==مقدمه==
[[استکبار]] ورزیدن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۲۲۵.</ref>، [[عصیان]] کردن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۷.</ref>، [[گردن‌کشی]]، [[سرکشی]] کردن، [[سرپیچی]] کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۵.</ref>. اصل آن "عتو" به معنای استکبار<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۲۲۵.</ref>، [[تجاوز]] از حد در [[راه]] [[شرّ]] و [[فساد]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۳۰.</ref>.
[[استکبار]] ورزیدن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۲۲۵.</ref>، [[عصیان]] کردن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۷.</ref>، [[گردن‌کشی]]، [[سرکشی]] کردن، [[سرپیچی]] کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۵.</ref>. اصل آن "عتو" به معنای استکبار<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۲۲۵.</ref>، [[تجاوز]] از حد در [[راه]] [[شرّ]] و [[فساد]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۳۰.</ref>.


{{متن قرآن|لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ وَعَتَوْ عُتُوًّا كَبِيرًا }}<ref>«به راستی خود را بزرگ شمردند و سرکشی بزرگی ورزیدند» سوره فرقان، آیه ۲۱.</ref>.
{{متن قرآن|لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ وَعَتَوْ عُتُوًّا كَبِيرًا }}<ref>«به راستی خود را بزرگ شمردند و سرکشی بزرگی ورزیدند» سوره فرقان، آیه ۲۱.</ref>.


در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[قرآن]]، صفت عتوّ و عصیان‌گری و استکبار که در [[شئون]] [[اجتماعی]] و در عرصه [[قدرت]] و [[سیاست]] بیشتر رخ می‌نماید، به‌شدت [[نکوهش]] شده است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۰۹.</ref>
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[قرآن]]، صفت عتوّ و عصیان‌گری و استکبار که در [[شئون]] [[اجتماعی]] و در عرصه [[قدرت]] و [[سیاست]] بیشتر رخ می‌نماید، به‌شدت [[نکوهش]] شده است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۰۹.</ref>


==منابع==
== منابع ==
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{منابع}}
 
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
==پانویس==
{{پایان منابع}}
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}


== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:عتو]]
[[رده:عتو]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۷

مقدمه

استکبار ورزیدن[۱]، عصیان کردن[۲]، گردن‌کشی، سرکشی کردن، سرپیچی کردن[۳]. اصل آن "عتو" به معنای استکبار[۴]، تجاوز از حد در راه شرّ و فساد[۵].

﴿لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ وَعَتَوْ عُتُوًّا كَبِيرًا [۶].

در فرهنگ سیاسی قرآن، صفت عتوّ و عصیان‌گری و استکبار که در شئون اجتماعی و در عرصه قدرت و سیاست بیشتر رخ می‌نماید، به‌شدت نکوهش شده است.[۷]

منابع

پانویس

  1. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۲۲۵.
  2. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۷.
  3. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۵.
  4. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۲۲۵.
  5. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۳۰.
  6. «به راستی خود را بزرگ شمردند و سرکشی بزرگی ورزیدند» سوره فرقان، آیه ۲۱.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۰۹.