ضراء: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}}))
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ضراء در قرآن]] - [[ضراء در حدیث]] - [[ضراء در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = ضراء (پرسش)}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ضراء در قرآن]] - [[ضراء در حدیث]] - [[ضراء در فقه سیاسی]] </div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ضراء (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
 
==مقدمه==
ناخوشی، [[رنج]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۱.</ref> در مقابل [[سرّاء]] ([[راحتی]] و [[رفاه]]). آنچه در آن ضرر و نقصان باشد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۷.</ref> یا حالتی زیان‌بار<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۴۸۳.</ref>.
ناخوشی، [[رنج]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۱.</ref> در مقابل [[سرّاء]] ([[راحتی]] و [[رفاه]]). آنچه در آن ضرر و نقصان باشد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۷.</ref> یا حالتی زیان‌بار<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۴۸۳.</ref>.


{{متن قرآن|وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ}}<ref>«و به یقین برای امّت‌هایی که پیش از تو بودند (پیامبرانی) فرستادیم و آنان را به سختی و رنج دچار کردیم باشد که (به درگاه خدا) لابه کنند» سوره انعام، آیه ۴۲.</ref>.
{{متن قرآن|وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ}}<ref>«و به یقین برای امّت‌هایی که پیش از تو بودند (پیامبرانی) فرستادیم و آنان را به سختی و رنج دچار کردیم باشد که (به درگاه خدا) لابه کنند» سوره انعام، آیه ۴۲.</ref>.


بأساء همانند [[ضرّاء]] به معنای رنج و [[محنت]] است؛ ولی ضرّاء رنج و نقصان در [[بدن]] و [[جان]] است؛ مانند [[بیماری]] و بأساء نقصان در [[مال]] است؛ مانند تهیدستی. [[سنت الهی]] بر [[بعثت انبیا]] و ابتلای [[انسان‌ها]] به [[شداید]] و [[ناگواری‌ها]] {{متن قرآن|بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ}} در مال و جان تعلق گرفته است تا شاید این [[سختی‌ها]] آنان را به [[تضرع]] در [[درگاه الهی]] برانگیزد و به این وسیله [[دعوت]] و [[هدایت]] آنان با [[ایمان به خداوند]] و [[عمل صالح]] کامل گردد: {{متن قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ}}<ref>«و ما در هیچ دیاری پیامبری نفرستادیم مگر آنکه مردمش را به سختی و رنج دچار کردیم باشد که (به درگاه خدا) لابه کنند» سوره اعراف، آیه ۹۴.</ref>؛ امّا امت‌هایی که این سنت الهی و رسم [[ابتلا]] را [[باور]] نکردند و آن را گردش طبیعی روزگار پنداشتند،{{متن قرآن|قَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ}}<ref>«گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است» سوره اعراف، آیه ۹۵.</ref> در [[غفلت]] کامل به [[عذاب الهی]] دچار شدند: {{متن قرآن|فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ}}<ref>«ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.</ref>.
بأساء همانند [[ضرّاء]] به معنای رنج و [[محنت]] است؛ ولی ضرّاء رنج و نقصان در [[بدن]] و [[جان]] است؛ مانند [[بیماری]] و بأساء نقصان در [[مال]] است؛ مانند تهیدستی. [[سنت الهی]] بر [[بعثت انبیا]] و ابتلای [[انسان‌ها]] به [[شداید]] و [[ناگواری‌ها]] {{متن قرآن|بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ}} در مال و جان تعلق گرفته است تا شاید این [[سختی‌ها]] آنان را به [[تضرع]] در [[درگاه الهی]] برانگیزد و به این وسیله [[دعوت]] و [[هدایت]] آنان با [[ایمان به خداوند]] و [[عمل صالح]] کامل گردد: {{متن قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ}}<ref>«و ما در هیچ دیاری پیامبری نفرستادیم مگر آنکه مردمش را به سختی و رنج دچار کردیم باشد که (به درگاه خدا) لابه کنند» سوره اعراف، آیه ۹۴.</ref>؛ امّا امت‌هایی که این سنت الهی و رسم [[ابتلا]] را [[باور]] نکردند و آن را گردش طبیعی روزگار پنداشتند،{{متن قرآن|قَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ}}<ref>«گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است» سوره اعراف، آیه ۹۵.</ref> در [[غفلت]] کامل به [[عذاب الهی]] دچار شدند: {{متن قرآن|فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ}}<ref>«ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.</ref>.
خط ۱۸: خط ۱۰:
[[اعتقاد]] به اصل [[امتحان الهی]] در شداید و راحتی‌ها و [[صبر]] در آنها به معنای برخورد فعال و وظیفه‌مدار باعث دوری هر [[فرد]] یا [[اجتماع]] از [[افسردگی]] (هنگام شداید) و [[طغیان]] (هنگام رفاه و [[آسایش]]) می‌گردد <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۹۷.</ref>
[[اعتقاد]] به اصل [[امتحان الهی]] در شداید و راحتی‌ها و [[صبر]] در آنها به معنای برخورد فعال و وظیفه‌مدار باعث دوری هر [[فرد]] یا [[اجتماع]] از [[افسردگی]] (هنگام شداید) و [[طغیان]] (هنگام رفاه و [[آسایش]]) می‌گردد <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۹۷.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:ضراء]]
[[رده:ضراء]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۸

مقدمه

ناخوشی، رنج[۱] در مقابل سرّاء (راحتی و رفاه). آنچه در آن ضرر و نقصان باشد[۲] یا حالتی زیان‌بار[۳].

﴿وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ[۴].

بأساء همانند ضرّاء به معنای رنج و محنت است؛ ولی ضرّاء رنج و نقصان در بدن و جان است؛ مانند بیماری و بأساء نقصان در مال است؛ مانند تهیدستی. سنت الهی بر بعثت انبیا و ابتلای انسان‌ها به شداید و ناگواری‌ها ﴿بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ در مال و جان تعلق گرفته است تا شاید این سختی‌ها آنان را به تضرع در درگاه الهی برانگیزد و به این وسیله دعوت و هدایت آنان با ایمان به خداوند و عمل صالح کامل گردد: ﴿وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ[۵]؛ امّا امت‌هایی که این سنت الهی و رسم ابتلا را باور نکردند و آن را گردش طبیعی روزگار پنداشتند،﴿قَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ[۶] در غفلت کامل به عذاب الهی دچار شدند: ﴿فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ[۷].

اعتقاد به اصل امتحان الهی در شداید و راحتی‌ها و صبر در آنها به معنای برخورد فعال و وظیفه‌مدار باعث دوری هر فرد یا اجتماع از افسردگی (هنگام شداید) و طغیان (هنگام رفاه و آسایش) می‌گردد [۸]

منابع

پانویس

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۱.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۷.
  3. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۴۸۳.
  4. «و به یقین برای امّت‌هایی که پیش از تو بودند (پیامبرانی) فرستادیم و آنان را به سختی و رنج دچار کردیم باشد که (به درگاه خدا) لابه کنند» سوره انعام، آیه ۴۲.
  5. «و ما در هیچ دیاری پیامبری نفرستادیم مگر آنکه مردمش را به سختی و رنج دچار کردیم باشد که (به درگاه خدا) لابه کنند» سوره اعراف، آیه ۹۴.
  6. «گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است» سوره اعراف، آیه ۹۵.
  7. «ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.
  8. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۹۷.