نادانی در اصول فقه: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = نادانی | |||
| عنوان مدخل = نادانی | |||
| مداخل مرتبط = [[نادانی در قرآن]] - [[نادانی در حدیث]] - [[نادانی در نهج البلاغه]] - [[نادانی در فقه اسلامی]] - [[نادانی در فلسفه اسلامی]] - [[نادانی در اصول فقه]] - [[نادانی در اخلاق اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
[[جهل]]، مقابل [[علم]] بوده و به معنای نبود [[آگاهی]] و [[علم]] در کسی است که استعداد دانستن را دارد؛ بنا بر این، به جمادات و حیوانات، [[جاهل]] و عالم اطلاق نمیشود، زیرا نسبت میان [[علم]] و [[جهل]]، نسبت عدم و [[ملکه]] است. در برخی مباحث [[علم اصول]]، [[جهل]] به عنوان یکی از حالات [[مکلف]] ([[شک]]، [[ظن]] و [[علم]]) نسبت به [[حکم واقعی]]، مطرح میشود و برای [[انسانی]] که دارای چنین جهلی است [[احکام]] خاصی مقرر شده است<ref>المنطق، ج۱، ص۱۷؛ کتاب التعریفات، ج۱، ص۳۶؛ فرهنگ معارف اسلامی، ج۲، ص۲۱۰-۲۱۱؛ کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ج۱، ص۲۵۳-۲۵۴.</ref>. | |||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [https://thesaurus.isca.ac.ir/term/qaxb3ermn8067l8d گنجینه اطلاعات علوم اسلامی] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:جهل]] | |||
[[رده: |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۵
مقدمه
جهل، مقابل علم بوده و به معنای نبود آگاهی و علم در کسی است که استعداد دانستن را دارد؛ بنا بر این، به جمادات و حیوانات، جاهل و عالم اطلاق نمیشود، زیرا نسبت میان علم و جهل، نسبت عدم و ملکه است. در برخی مباحث علم اصول، جهل به عنوان یکی از حالات مکلف (شک، ظن و علم) نسبت به حکم واقعی، مطرح میشود و برای انسانی که دارای چنین جهلی است احکام خاصی مقرر شده است[۱].
منابع
پانویس
- ↑ المنطق، ج۱، ص۱۷؛ کتاب التعریفات، ج۱، ص۳۶؛ فرهنگ معارف اسلامی، ج۲، ص۲۱۰-۲۱۱؛ کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ج۱، ص۲۵۳-۲۵۴.