قعود: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[قعود در قرآن]] - [[قعود در حدیث]] - [[قعود در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = قعود (پرسش)}} | |||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
جلوس<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۵، ص۱۰۸.</ref> در مقابل [[قیام]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۷۸.</ref>. | جلوس<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۵، ص۱۰۸.</ref> در مقابل [[قیام]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۷۸.</ref>. | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۲: | ||
[[قعود]] و [[دعوت]] به قعود و مشارکت نکردن در جهاد و امور سیاسی و اجتماعی از ویژگی‌های [[منافقان]] در [[جامعه اسلامی]] است که بارها در [[آیات]] قرانی تخطئه شده است: {{متن قرآن|وَلَكِنْ كَرِهَ اللَّهُ انْبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ}}<ref>«اگر (به راستی) می‌خواستند رهسپار گردند ساز و برگی برای آن فراهم می‌آوردند ولی خداوند روانه شدن آنان را خوش نداشت پس آنان را به درنگ کردن واداشت و (به آنها) گفته شد: با (خانه) نشستگان همنشین باشید!» سوره توبه، آیه ۴۶.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۵۳.</ref> | [[قعود]] و [[دعوت]] به قعود و مشارکت نکردن در جهاد و امور سیاسی و اجتماعی از ویژگی‌های [[منافقان]] در [[جامعه اسلامی]] است که بارها در [[آیات]] قرانی تخطئه شده است: {{متن قرآن|وَلَكِنْ كَرِهَ اللَّهُ انْبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ}}<ref>«اگر (به راستی) می‌خواستند رهسپار گردند ساز و برگی برای آن فراهم می‌آوردند ولی خداوند روانه شدن آنان را خوش نداشت پس آنان را به درنگ کردن واداشت و (به آنها) گفته شد: با (خانه) نشستگان همنشین باشید!» سوره توبه، آیه ۴۶.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۵۳.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[قیام]] | * [[قیام]] | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده:قعود]] | [[رده:قعود]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۱
قعود از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: قعود در قرآن - قعود در حدیث - قعود در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
﴿لَا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ﴾[۳].
"قاعد" در مقابل "مجاهد" بر افرادی اطلاق شده که از حضور در جبهه‌های جنگ و جهاد سر باز زده‌اند و مجاهدین بر آنان به درجاتی فضیلت و اجر داده شده‌اند ﴿لَا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ﴾[۴].[۵]
"قاعدین" که در امور سیاسی و اجتماعی و دفاعی در مقابل دشمنان مشارکت ندارند، در قرآن کریم مذمت و نکوهش شده‌اند: ﴿إِنَّكُمْ رَضِيتُمْ بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُوا مَعَ الْخَالِفِينَ﴾[۶].
قعود و دعوت به قعود و مشارکت نکردن در جهاد و امور سیاسی و اجتماعی از ویژگی‌های منافقان در جامعه اسلامی است که بارها در آیات قرانی تخطئه شده است: ﴿وَلَكِنْ كَرِهَ اللَّهُ انْبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ﴾[۷].[۸]
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۵، ص۱۰۸.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۷۸.
- ↑ «مؤمنان جهادگریز که آسیب دیده نباشند با جهادگران در راه خداوند به جان و مال، برابر نیستند» سوره نساء، آیه ۹۵.
- ↑ «مؤمنان جهادگریز که آسیب دیده نباشند با جهادگران در راه خداوند به جان و مال، برابر نیستند» سوره نساء، آیه ۹۵.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۵، ص۴۶.
- ↑ «نخست بار شما خود کناره‌جویی (از جهاد) را پسندیدید بنابراین با واپس‌ماندگان» سوره توبه، آیه ۸۳.
- ↑ «اگر (به راستی) می‌خواستند رهسپار گردند ساز و برگی برای آن فراهم می‌آوردند ولی خداوند روانه شدن آنان را خوش نداشت پس آنان را به درنگ کردن واداشت و (به آنها) گفته شد: با (خانه) نشستگان همنشین باشید!» سوره توبه، آیه ۴۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۵۳.