رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی | |||
| عنوان مدخل = رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی | |||
| مداخل مرتبط = [[رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی در قرآن]] - [[رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
«مترف» در لغت به معنای نازپرورده، [[رفاه‌زده]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۰۹.</ref>، متنعِّم و عیش‌زده<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۲۱۹.</ref> است. اصل آن "ترف" به معنای [[نعمت]] و [[ترّفه]] (توسع در نعمت)<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۲۹۹.</ref>. | «مترف» در لغت به معنای نازپرورده، [[رفاه‌زده]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۰۹.</ref>، متنعِّم و عیش‌زده<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۲۱۹.</ref> است. اصل آن "ترف" به معنای [[نعمت]] و [[ترّفه]] (توسع در نعمت)<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۲۹۹.</ref>. | ||
{{متن قرآن|وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا}}<ref>«و چون بر آن شویم که (مردم) شهری را نابود گردانیم به کامروایان آن فرمان | {{متن قرآن|وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا}}<ref>«و چون بر آن شویم که (مردم) شهری را نابود گردانیم به کامروایان آن فرمان می‌دهیم و در آن نافرمانی می‌ورزند» سوره اسراء، آیه ۱۶.</ref>. | ||
مترف کسی است که نعمت و فراخی عیش او را سرمست کرده باشد؛ همچنین به [[فرد]] متنعم [[غرق]] در لذات و [[شهوات]] مترف گویند<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۳۴۶.</ref>. | مترف کسی است که نعمت و فراخی عیش او را سرمست کرده باشد؛ همچنین به [[فرد]] متنعم [[غرق]] در لذات و [[شهوات]] مترف گویند<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۳۴۶.</ref>. | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۵: | ||
مترفین به واسطه [[کثرت]] نعمت می‌پندارند که کرامتی دارند که مورد [[لطف]] و توجه [[خداوند]] قرار گرفته‌اند <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۶، ص۳۸۳.</ref>. | مترفین به واسطه [[کثرت]] نعمت می‌پندارند که کرامتی دارند که مورد [[لطف]] و توجه [[خداوند]] قرار گرفته‌اند <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۶، ص۳۸۳.</ref>. | ||
مترفین در هر [[جامعه]] طبقه‌ای از رفاه‌زدگانی هستند که [[مال]] بسیاری برای آنان فراهم آمده و به‌تدریج بر اثر [[راحتی]] و [[رفاه]] به [[فسق]] و [[گناه]] روی می‌آورند و [[حدود الهی]] را می‌شکنند و زمانی که کسی مقابل آنان بایستد، [[سرکشی]] و [[عصیان]] می‌کنند و [[فساد]] و [[فحشا]] را در جامعه گسترش می‌دهند تا جامعه آماده نابودی و اضمحلال گردد: {{متن قرآن|فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا}}<ref> | مترفین در هر [[جامعه]] طبقه‌ای از رفاه‌زدگانی هستند که [[مال]] بسیاری برای آنان فراهم آمده و به‌تدریج بر اثر [[راحتی]] و [[رفاه]] به [[فسق]] و [[گناه]] روی می‌آورند و [[حدود الهی]] را می‌شکنند و زمانی که کسی مقابل آنان بایستد، [[سرکشی]] و [[عصیان]] می‌کنند و [[فساد]] و [[فحشا]] را در جامعه گسترش می‌دهند تا جامعه آماده نابودی و اضمحلال گردد: {{متن قرآن|فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا}}<ref>«پس (آن شهر) سزاوار عذاب می‌گردد، آنگاه یکسره نابودش می‌گردانیم» سوره اسراء، آیه ۱۶.</ref>.<ref>سید قطب، فی ظلال القرآن، ج۴، ص۲۲۱۷.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۵۸-۴۵۹.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مدخل]] | |||
[[رده: مدخل | |||
[[رده:رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی]] | [[رده:رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی است. رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی در قرآن - رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی در جامعه‌شناسی اسلامی - رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
«مترف» در لغت به معنای نازپرورده، رفاه‌زده[۱]، متنعِّم و عیش‌زده[۲] است. اصل آن "ترف" به معنای نعمت و ترّفه (توسع در نعمت)[۳].
﴿وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا﴾[۴].
مترف کسی است که نعمت و فراخی عیش او را سرمست کرده باشد؛ همچنین به فرد متنعم غرق در لذات و شهوات مترف گویند[۵].
مترفین به واسطه کثرت نعمت می‌پندارند که کرامتی دارند که مورد لطف و توجه خداوند قرار گرفته‌اند [۶].
مترفین در هر جامعه طبقه‌ای از رفاه‌زدگانی هستند که مال بسیاری برای آنان فراهم آمده و به‌تدریج بر اثر راحتی و رفاه به فسق و گناه روی می‌آورند و حدود الهی را می‌شکنند و زمانی که کسی مقابل آنان بایستد، سرکشی و عصیان می‌کنند و فساد و فحشا را در جامعه گسترش می‌دهند تا جامعه آماده نابودی و اضمحلال گردد: ﴿فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا﴾[۷].[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۰۹.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۲۱۹.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۲۹۹.
- ↑ «و چون بر آن شویم که (مردم) شهری را نابود گردانیم به کامروایان آن فرمان می‌دهیم و در آن نافرمانی می‌ورزند» سوره اسراء، آیه ۱۶.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۳۴۶.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۶، ص۳۸۳.
- ↑ «پس (آن شهر) سزاوار عذاب می‌گردد، آنگاه یکسره نابودش می‌گردانیم» سوره اسراء، آیه ۱۶.
- ↑ سید قطب، فی ظلال القرآن، ج۴، ص۲۲۱۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۵۸-۴۵۹.