حباب بن عامر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حباب بن عامر در تراجم و رجال]] - [[حباب بن عامر در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[حباب بن عامر در تراجم و رجال]] - [[حباب بن عامر در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[حباب بن عامر بن کعب بن تیم اللاة بن ثعلبه تیمی]] یا ([[حباب بنحارث بن کعب بن تیم اللاة بن ثعلبه تیمی]])<ref>مرحوم مامقانی در تنقیح المقال، ج۱، ص۳۵۰ و ابصارالعین، ص۱۷۰ نام پدر او را «عامر»؛ و ابن شهرآشوب در مناقب، ج۴، ص۱۱۳، و سید محسن امین در اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱، نام او را «حارث» ذکر کرده‌اند.</ref>، از [[شیعیان]] ساکن [[کوفه]] و از جمله کسانی بود که با [[حضرت]] [[مسلم بن عقیل]] [[بیعت]] کرد. وی پس از گرفتار شدن حضرت مسلم{{ع}}، به گفته برخی در میان [[قبیله]] خویش پنهان شد. هنگامی که از آمدن [[امام حسین]]{{ع}} به سوی [[کربلا]] با خبر شد، شبانه و مخفیانه از کوفه خارج شد و در بین راه به [[امام]] پیوست و همراه آن حضرت بود تا اینکه در [[روز عاشورا]] به [[شهادت]] رسید<ref>تنقیح المقال، ج۱، ص۲۵۰ و ابصارالعین، ص۱۷۰.</ref>. برخی شهادت او را در [[حمله نخست]] ذکر کرده‌اند<ref>مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳؛ نفس المهموم، ص۲۸۵ و ابصارالعین، ص۱۷۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۳۶۰.</ref>
[[حباب بن عامر بن کعب بن تیم اللاة بن ثعلبه تیمی]] یا ([[حباب بنحارث بن کعب بن تیم اللاة بن ثعلبه تیمی]])<ref>مرحوم مامقانی در تنقیح المقال، ج۱، ص۳۵۰ و ابصارالعین، ص۱۷۰ نام پدر او را «عامر»؛ و ابن شهرآشوب در مناقب، ج۴، ص۱۱۳، و سید محسن امین در اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱، نام او را «حارث» ذکر کرده‌اند.</ref>، از [[شیعیان]] ساکن [[کوفه]] و از جمله کسانی بود که با [[حضرت]] [[مسلم بن عقیل]] [[بیعت]] کرد. وی پس از گرفتار شدن حضرت مسلم {{ع}}، به گفته برخی در میان [[قبیله]] خویش پنهان شد. هنگامی که از آمدن [[امام حسین]] {{ع}} به سوی [[کربلا]] با خبر شد، شبانه و مخفیانه از کوفه خارج شد و در بین راه به [[امام]] پیوست و همراه آن حضرت بود تا اینکه در [[روز عاشورا]] به [[شهادت]] رسید<ref>تنقیح المقال، ج۱، ص۲۵۰ و ابصارالعین، ص۱۷۰.</ref>. برخی شهادت او را در [[حمله نخست]] ذکر کرده‌اند<ref>مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳؛ نفس المهموم، ص۲۸۵ و ابصارالعین، ص۱۷۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۳۶۰.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1100374.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|'''اصحاب امام حسین''']]
# [[پرونده:1100374.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|'''اصحاب امام حسین''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: حباب بن عامر]]
[[رده:اصحاب امام حسین]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۳۳

مقدمه

حباب بن عامر بن کعب بن تیم اللاة بن ثعلبه تیمی یا (حباب بنحارث بن کعب بن تیم اللاة بن ثعلبه تیمی)[۱]، از شیعیان ساکن کوفه و از جمله کسانی بود که با حضرت مسلم بن عقیل بیعت کرد. وی پس از گرفتار شدن حضرت مسلم (ع)، به گفته برخی در میان قبیله خویش پنهان شد. هنگامی که از آمدن امام حسین (ع) به سوی کربلا با خبر شد، شبانه و مخفیانه از کوفه خارج شد و در بین راه به امام پیوست و همراه آن حضرت بود تا اینکه در روز عاشورا به شهادت رسید[۲]. برخی شهادت او را در حمله نخست ذکر کرده‌اند[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. مرحوم مامقانی در تنقیح المقال، ج۱، ص۳۵۰ و ابصارالعین، ص۱۷۰ نام پدر او را «عامر»؛ و ابن شهرآشوب در مناقب، ج۴، ص۱۱۳، و سید محسن امین در اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱، نام او را «حارث» ذکر کرده‌اند.
  2. تنقیح المقال، ج۱، ص۲۵۰ و ابصارالعین، ص۱۷۰.
  3. مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳؛ نفس المهموم، ص۲۸۵ و ابصارالعین، ص۱۷۰.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۳۶۰.