آزار در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">' به '<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = آزار | |||
| عنوان مدخل = آزار | |||
| مداخل مرتبط = [[آزار در قرآن]] - [[آزار در فقه اسلامی]] - [[آزار در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[نفی آزار در معارف و سیره نبوی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[آزار]] رساندن به [[مؤمن]]<ref>جواهر الکلام، ج۲۲، ص:۷۴</ref> و نیز [[کافر]] محترم، مانند کافر [[ذمّی]] به [[هتک حرمت]] یا ضرب و [[جرح]] و مانند آن <ref>کشف الغطاء، ج۴، ص:۳۵۹</ref> و نیز [[پدر]] و [[مادر]] ـ هر چند با گفتن اُفّ | [[آزار]] رساندن به [[مؤمن]]<ref>جواهر الکلام، ج۲۲، ص:۷۴</ref> و نیز [[کافر]] محترم، مانند کافر [[ذمّی]] به [[هتک حرمت]] یا ضرب و [[جرح]] و مانند آن <ref>کشف الغطاء، ج۴، ص:۳۵۹</ref> و نیز [[پدر]] و [[مادر]] ـ هر چند با گفتن اُفّ <ref>العروة الوثقی (تکملة)، ج۳، ص:۱۳</ref> ـ، همچنین گرفتن [[روزه]] [[مستحب]] <ref>جواهر الکلام، ج۲۶، ص:۵۱</ref> یا [[سفر]]<ref>جواهر الکلام، ج۴۳، ص:۲۹۸</ref> اگر موجب اذیّت پدر، مادر و جدّ شود، [[حرام]] است. | ||
[[واجب]] است مرده به گونهای به [[خاک]] سپرده شود که بوی آن به کسی آزار نرساند. <ref>صراط النجاة، ج۱، ص:۳۵۲</ref> | [[واجب]] است مرده به گونهای به [[خاک]] سپرده شود که بوی آن به کسی آزار نرساند. <ref>صراط النجاة، ج۱، ص:۳۵۲</ref> | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۵: | ||
مستحب است کسی که سر حیوان را میبُرد، کاری کند که حیوان کمتر اذیّت شود، مانند تیز کردن آلت [[ذبح]]. <ref>صراط النجاة، ج۲، ص:۵۸۰، م۲۵۹۹</ref>.<ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۱، صفحه ۱۳۶- ۱۳۷.</ref> | مستحب است کسی که سر حیوان را میبُرد، کاری کند که حیوان کمتر اذیّت شود، مانند تیز کردن آلت [[ذبح]]. <ref>صراط النجاة، ج۲، ص:۵۸۰، م۲۵۹۹</ref>.<ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۱، صفحه ۱۳۶- ۱۳۷.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']] | # [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:آزار]] | [[رده:آزار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث آزار است. آزار از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آزار در قرآن - آزار در فقه اسلامی - آزار در جامعه‌شناسی اسلامی - نفی آزار در معارف و سیره نبوی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
آزار رساندن به مؤمن[۱] و نیز کافر محترم، مانند کافر ذمّی به هتک حرمت یا ضرب و جرح و مانند آن [۲] و نیز پدر و مادر ـ هر چند با گفتن اُفّ [۳] ـ، همچنین گرفتن روزه مستحب [۴] یا سفر[۵] اگر موجب اذیّت پدر، مادر و جدّ شود، حرام است.
واجب است مرده به گونهای به خاک سپرده شود که بوی آن به کسی آزار نرساند. [۶]
رفتن به مسجد برای کسی که بوی دهانش ـ به جهت خوردن سیر و مانند آن ـ دیگران را آزار میدهد، مکروه است. [۷]
مستحب است کسی که سر حیوان را میبُرد، کاری کند که حیوان کمتر اذیّت شود، مانند تیز کردن آلت ذبح. [۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ جواهر الکلام، ج۲۲، ص:۷۴
- ↑ کشف الغطاء، ج۴، ص:۳۵۹
- ↑ العروة الوثقی (تکملة)، ج۳، ص:۱۳
- ↑ جواهر الکلام، ج۲۶، ص:۵۱
- ↑ جواهر الکلام، ج۴۳، ص:۲۹۸
- ↑ صراط النجاة، ج۱، ص:۳۵۲
- ↑ صراط النجاة، ج۱، ص:۵۰۸، م ۹۱۵
- ↑ صراط النجاة، ج۲، ص:۵۸۰، م۲۵۹۹
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، صفحه ۱۳۶- ۱۳۷.