امت در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[امت]]''' است. "'''[[امت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = امت
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امت در قرآن]] - [[امت در فقه سیاسی]] - [[امت در معارف دعا و زیارات]] - [[امت در معارف و سیره سجادی]] - [[امت در معارف و سیره رضوی]] - [[امت در معارف و سیره حسینی]]</div>
| عنوان مدخل = امت
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| مداخل مرتبط = [[امت در لغت]] - [[امت در قرآن]] - [[امت در فقه سیاسی]] - [[امت در معارف دعا و زیارات]] - [[امت در معارف و سیره سجادی]] - [[امت در معارف و سیره رضوی]] - [[امت در معارف و سیره حسینی]]
| پرسش مرتبط  =  
}}


==عامل سامان گرفتن یا نابه سامانی [[امّت]]==
== عامل سامان گرفتن یا نابه سامانی [[امّت]] ==
در کتاب [[الخصال (کتاب)|الخصال]] به نقل از [[فاطمه دختر امام حسین]]، از پدرش [[امام حسین]] آمده است که: [[پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: «سامان یافتن نخستین [[نسل]] این امّت، با [[زهد]] و [[یقین]] است و [[هلاکت]] آخر آن، با [[بخل]] و [[آرزو]]»<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}:‏ إِنَّ صَلَاحَ أَوَّلِ هَذِهِ الْأُمَّةِ بِالزُّهْدِ وَ الْيَقِينِ‏ وَ هَلَاكَ آخِرِهَا بِالشُّحِّ وَ الْأَمَلِ}} (الخصال، ص۷۹، ح۱۲۸؛ الأمالی، صدوق، ص۲۹۷، ح۳۳۳).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۳۲.</ref>
در کتاب [[الخصال (کتاب)|الخصال]] به نقل از [[فاطمه دختر امام حسین]]، از پدرش [[امام حسین]] آمده است که: [[پیامبر خدا]] {{صل}} فرمود: «سامان یافتن نخستین [[نسل]] این امّت، با [[زهد]] و [[یقین]] است و [[هلاکت]] آخر آن، با [[بخل]] و [[آرزو]]»<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}:‏ إِنَّ صَلَاحَ أَوَّلِ هَذِهِ الْأُمَّةِ بِالزُّهْدِ وَ الْيَقِينِ‏ وَ هَلَاكَ آخِرِهَا بِالشُّحِّ وَ الْأَمَلِ}} (الخصال، ص۷۹، ح۱۲۸؛ الأمالی، صدوق، ص۲۹۷، ح۳۳۳).</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۳۲.</ref>


==عامل [[خواری]] امّت==
== عامل [[خواری]] امّت ==
در کتاب [[الإرشاد (کتاب)|الإرشاد]] از امام حسین{{ع}} نقل است: به [[خدا]] [[سوگند]]، مرا رها نمی‌کنند تا این مُشتی [[خون]] (این [[قلب]]) را از درونم بیرون بکشند و چون چنین کنند، [[خداوند]]، کسی را بر ایشان مسلّط می‌کند که چنان خوارشان سازد که خوارترینِ [[امّت‌ها]] شوند<ref>{{متن حدیث|وَ اللَّهِ لَا يَدَعُونِّي حَتَّى‏ يَسْتَخْرِجُوا هَذِهِ‏ الْعَلَقَةَ مِنْ جَوْفِي فَإِذَا فَعَلُوا سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَنْ يُذِلُّهُمْ حَتَّى يَكُونُوا أَذَلَّ فِرَقِ الْأُمَمِ}} (الإرشاد، ج۲، ص۷۶؛ إعلام الوری، ج۱، ص۴۴۸).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۳۲.</ref>
در کتاب [[الارشاد (کتاب)|الارشاد]] از امام حسین {{ع}} نقل است: به [[خدا]] [[سوگند]]، مرا رها نمی‌کنند تا این مُشتی [[خون]] (این [[قلب]]) را از درونم بیرون بکشند و چون چنین کنند، [[خداوند]]، کسی را بر ایشان مسلّط می‌کند که چنان خوارشان سازد که خوارترینِ [[امّت‌ها]] شوند<ref>{{متن حدیث|وَ اللَّهِ لَا يَدَعُونِّي حَتَّى‏ يَسْتَخْرِجُوا هَذِهِ‏ الْعَلَقَةَ مِنْ جَوْفِي فَإِذَا فَعَلُوا سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَنْ يُذِلُّهُمْ حَتَّى يَكُونُوا أَذَلَّ فِرَقِ الْأُمَمِ}} (الارشاد، ج۲، ص۷۶؛ إعلام الوری، ج۱، ص۴۴۸).</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۳۲.</ref>


==پراکندگی امّت، پس از [[پیامبر]]==
== پراکندگی امّت، پس از [[پیامبر]] ==
در کتاب الخصال (کتاب)|الخصال به سندش، از امام حسین{{ع}} نقل شده است که: شنیدم که پیامبر خدا{{صل}} می‌فرماید: «امّت [[موسی]]{{ع}} پس از او، هفتاد و یک [[فرقه]] شدند که یکی [[اهل]] [[نجات]] است و هفتاد فرقه، در آتش‌اند و امّت [[عیسی]]{{ع}} پس از او، هفتاد و دو فرقه شدند که یکی، اهل نجات است و هفتاد و یک فرقه، در آتش‌اند و امّت من، پس از من، هفتاد و سه فرقه می‌شوند. یک فرقه، اهل نجات است و هفتاد و دو فرقه، در آتش‌اند»<ref>{{متن حدیث|سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ{{صل}} يَقُولُ‏ إِنَّ أُمَّةَ مُوسَى افْتَرَقَتْ بَعْدَهُ عَلَى إِحْدَى وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ وَ افْتَرَقَتْ أُمَّةُ عِيسَى{{ع}} بَعْدَهُ عَلَى اثْنَتَيْنِ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ إِحْدَى وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ وَ إِنَّ أُمَّتِي سَتَفْتَرِقُ بَعْدِي عَلَى ثَلَاثٍ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ اثْنَتَانِ وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ}} (الخصال، ص۵۸۵، ح۱۱).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۳۲.</ref>
در کتاب الخصال (کتاب)|الخصال به سندش، از امام حسین {{ع}} نقل شده است که: شنیدم که پیامبر خدا {{صل}} می‌فرماید: «امّت [[موسی]] {{ع}} پس از او، هفتاد و یک [[فرقه]] شدند که یکی [[اهل]] [[نجات]] است و هفتاد فرقه، در آتش‌اند و امّت [[عیسی]] {{ع}} پس از او، هفتاد و دو فرقه شدند که یکی، اهل نجات است و هفتاد و یک فرقه، در آتش‌اند و امّت من، پس از من، هفتاد و سه فرقه می‌شوند. یک فرقه، اهل نجات است و هفتاد و دو فرقه، در آتش‌اند»<ref>{{متن حدیث|سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} يَقُولُ‏ إِنَّ أُمَّةَ مُوسَى افْتَرَقَتْ بَعْدَهُ عَلَى إِحْدَى وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ وَ افْتَرَقَتْ أُمَّةُ عِيسَى {{ع}} بَعْدَهُ عَلَى اثْنَتَيْنِ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ إِحْدَى وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ وَ إِنَّ أُمَّتِي سَتَفْتَرِقُ بَعْدِي عَلَى ثَلَاثٍ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ اثْنَتَانِ وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ}} (الخصال، ص۵۸۵، ح۱۱).</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۳۲.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
 
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:13681353.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امام حسین''']]
# [[پرونده:13681353.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امام حسین''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:امت]]
[[رده:امت]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۸

عامل سامان گرفتن یا نابه سامانی امّت

در کتاب الخصال به نقل از فاطمه دختر امام حسین، از پدرش امام حسین آمده است که: پیامبر خدا (ص) فرمود: «سامان یافتن نخستین نسل این امّت، با زهد و یقین است و هلاکت آخر آن، با بخل و آرزو»[۱][۲]

عامل خواری امّت

در کتاب الارشاد از امام حسین (ع) نقل است: به خدا سوگند، مرا رها نمی‌کنند تا این مُشتی خون (این قلب) را از درونم بیرون بکشند و چون چنین کنند، خداوند، کسی را بر ایشان مسلّط می‌کند که چنان خوارشان سازد که خوارترینِ امّت‌ها شوند[۳][۴]

پراکندگی امّت، پس از پیامبر

در کتاب الخصال (کتاب)|الخصال به سندش، از امام حسین (ع) نقل شده است که: شنیدم که پیامبر خدا (ص) می‌فرماید: «امّت موسی (ع) پس از او، هفتاد و یک فرقه شدند که یکی اهل نجات است و هفتاد فرقه، در آتش‌اند و امّت عیسی (ع) پس از او، هفتاد و دو فرقه شدند که یکی، اهل نجات است و هفتاد و یک فرقه، در آتش‌اند و امّت من، پس از من، هفتاد و سه فرقه می‌شوند. یک فرقه، اهل نجات است و هفتاد و دو فرقه، در آتش‌اند»[۵][۶]

منابع

پانویس

  1. «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص):‏ إِنَّ صَلَاحَ أَوَّلِ هَذِهِ الْأُمَّةِ بِالزُّهْدِ وَ الْيَقِينِ‏ وَ هَلَاكَ آخِرِهَا بِالشُّحِّ وَ الْأَمَلِ» (الخصال، ص۷۹، ح۱۲۸؛ الأمالی، صدوق، ص۲۹۷، ح۳۳۳).
  2. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۳۲.
  3. «وَ اللَّهِ لَا يَدَعُونِّي حَتَّى‏ يَسْتَخْرِجُوا هَذِهِ‏ الْعَلَقَةَ مِنْ جَوْفِي فَإِذَا فَعَلُوا سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَنْ يُذِلُّهُمْ حَتَّى يَكُونُوا أَذَلَّ فِرَقِ الْأُمَمِ» (الارشاد، ج۲، ص۷۶؛ إعلام الوری، ج۱، ص۴۴۸).
  4. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۳۲.
  5. «سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (ص) يَقُولُ‏ إِنَّ أُمَّةَ مُوسَى افْتَرَقَتْ بَعْدَهُ عَلَى إِحْدَى وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ وَ افْتَرَقَتْ أُمَّةُ عِيسَى (ع) بَعْدَهُ عَلَى اثْنَتَيْنِ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ إِحْدَى وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ وَ إِنَّ أُمَّتِي سَتَفْتَرِقُ بَعْدِي عَلَى ثَلَاثٍ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ اثْنَتَانِ وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ» (الخصال، ص۵۸۵، ح۱۱).
  6. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۳۲.