شفا در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نبوت}} | {{نبوت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = شفا | |||
| عنوان مدخل = [[شفا]] | |||
| مداخل مرتبط = [[شفا در قرآن]] - [[شفا در علوم قرآنی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
به [[آیه]] {{متن قرآن|وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا}}<ref>«و از قرآن آنچه برای مؤمنان شفا و بخشایش است فرو می‌فرستیم و بر ستمکاران جز زیان نمی‌افزاید» سوره اسراء، آیه ۸۲.</ref> آیه [[شفاء]] می‌گویند. | به [[آیه]] {{متن قرآن|وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا}}<ref>«و از قرآن آنچه برای مؤمنان شفا و بخشایش است فرو می‌فرستیم و بر ستمکاران جز زیان نمی‌افزاید» سوره اسراء، آیه ۸۲.</ref> آیه [[شفاء]] می‌گویند. | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۵: | ||
نامگذاری قرآن به شفا، سه وجه دارد: | نامگذاری قرآن به شفا، سه وجه دارد: | ||
#دلیل [[نبوت]] و [[صدق]] ادعای [[پیامبر]] {{صل}} است تا [[مردم]] از [[حیرت]] [[ضلالت]]، با او [[هدایت]] یابند؛ همچون [[بیمار]] که از [[مرض]] شفا یابد؛ | # دلیل [[نبوت]] و [[صدق]] ادعای [[پیامبر]] {{صل}} است تا [[مردم]] از [[حیرت]] [[ضلالت]]، با او [[هدایت]] یابند؛ همچون [[بیمار]] که از [[مرض]] شفا یابد؛ | ||
#قرآن بیان است و ادلّه روشن که چون صاحب [[شک]] و [[شبهه]] در آن نظر کند، به [[علم]] رسد؛ | # قرآن بیان است و ادلّه روشن که چون صاحب [[شک]] و [[شبهه]] در آن نظر کند، به [[علم]] رسد؛ | ||
#مردم به قرآن تبرّک می‌کنند و از آن شفا می‌خواهند<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۱۲، صفحه ۲۳۶؛ منصور، عبدالحمید یوسف، نیل الخیرات فی القراءات العشرة، جلد۱۳، صفحه ۱۸۲؛ فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، جلد۲۱، صفحه ۳۴.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۴۱۸.</ref> | # مردم به قرآن تبرّک می‌کنند و از آن شفا می‌خواهند<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۱۲، صفحه ۲۳۶؛ منصور، عبدالحمید یوسف، نیل الخیرات فی القراءات العشرة، جلد۱۳، صفحه ۱۸۲؛ فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، جلد۲۱، صفحه ۳۴.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۴۱۸.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: 9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه علوم قرآنی''']] | # [[پرونده: 9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه علوم قرآنی''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:شفا]] | [[رده:شفا]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث شفا است. شفا از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: شفا در قرآن - شفا در علوم قرآنی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
به آیه 
وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا
[۱] آیه شفاء می‌گویند.
شفا معمولاً مقابل بیماری‌ها، عیب‌ها و نقص‌ها است؛ بنابراین، نخستین کار قرآن در وجود انسان‌ها، همان پاک‌سازی از انواع بیماری‌های فکری و اخلاقی فرد و جامعه است.
قرآن برای کسانی نسخه شفابخش است که می‌خواهند با جهل، کبر، غرور، حسد، نفاق، عشق به دنیا و شهوت‌ها مبارزه کنند. و نیز قرآن برای برطرف ساختن ضعف‌ها، زبونی‌ها، ترس‌های بی‌دلیل، اختلاف‌ها و پراکندگی‌ها است.
نامگذاری قرآن به شفا، سه وجه دارد:
- دلیل نبوت و صدق ادعای پیامبر (ص) است تا مردم از حیرت ضلالت، با او هدایت یابند؛ همچون بیمار که از مرض شفا یابد؛
- قرآن بیان است و ادلّه روشن که چون صاحب شک و شبهه در آن نظر کند، به علم رسد؛
- مردم به قرآن تبرّک می‌کنند و از آن شفا می‌خواهند[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ «و از قرآن آنچه برای مؤمنان شفا و بخشایش است فرو می‌فرستیم و بر ستمکاران جز زیان نمی‌افزاید» سوره اسراء، آیه ۸۲.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۱۲، صفحه ۲۳۶؛ منصور، عبدالحمید یوسف، نیل الخیرات فی القراءات العشرة، جلد۱۳، صفحه ۱۸۲؛ فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، جلد۲۱، صفحه ۳۴.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۴۱۸.