عُمْر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نبوت}} | {{نبوت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = عُمْر | |||
| عنوان مدخل = [[عُمْر]] | |||
| مداخل مرتبط = [[عُمْر در قرآن]] - [[عُمْر در حدیث]] - [[عُمْر در کلام اسلامی]] | |||
==مقدمه== | | پرسش مرتبط = عُمْر (پرسش) | ||
}} | |||
== مقدمه == | |||
منظور این است که [[پیامبر اسلام]] مانند همه [[انسان‌ها]] دارای عمری و حیاتی معین بوده و [[قرآن]] با صراحت موضوع [[مرگ]] آن [[حضرت]] را مطرح کرده، تا کسانی از روی [[غلو]] نخواهند داعیه [[عروج]] و بازگشت را مطرح کنند و آن‌چه در [[ادیان]] گذشته تجربه شده و در برخی [[عقاید]] و [[ادیان]] قائل به [[حیات]] و بازگشت شده، مطرح کنند؛ حتی بارها از [[قانون]] کلی چشیدن [[مرگ]] سخن گفته که معلوم شود که این [[سنت]] [[خدا]] برای [[انسان‌ها]] و از آن جمله [[پیامبران]] است: {{متن قرآن|كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ}}<ref>«هر کسی مرگ را می‌چشد» سوره آل عمران، آیه ۱۸۵؛ سوره انبیاء: ۳۵ و سوره عنکبوت، ۵۷.</ref> و از سویی اهمیت این بیان برای [[مردم]] است که بدانند که وقتی [[پیامبران]] [[مقربان]] [[درگاه الهی]] [[مرگ]] را میچشند، دیگران سرجای خود دارد. | منظور این است که [[پیامبر اسلام]] مانند همه [[انسان‌ها]] دارای عمری و حیاتی معین بوده و [[قرآن]] با صراحت موضوع [[مرگ]] آن [[حضرت]] را مطرح کرده، تا کسانی از روی [[غلو]] نخواهند داعیه [[عروج]] و بازگشت را مطرح کنند و آن‌چه در [[ادیان]] گذشته تجربه شده و در برخی [[عقاید]] و [[ادیان]] قائل به [[حیات]] و بازگشت شده، مطرح کنند؛ حتی بارها از [[قانون]] کلی چشیدن [[مرگ]] سخن گفته که معلوم شود که این [[سنت]] [[خدا]] برای [[انسان‌ها]] و از آن جمله [[پیامبران]] است: {{متن قرآن|كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ}}<ref>«هر کسی مرگ را می‌چشد» سوره آل عمران، آیه ۱۸۵؛ سوره انبیاء: ۳۵ و سوره عنکبوت، ۵۷.</ref> و از سویی اهمیت این بیان برای [[مردم]] است که بدانند که وقتی [[پیامبران]] [[مقربان]] [[درگاه الهی]] [[مرگ]] را میچشند، دیگران سرجای خود دارد. | ||
#{{متن قرآن|وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ}}<ref>«و محمد جز فرستاده‌ای نیست که پیش از او (نیز) فرستادگانی (بوده و) گذشته‌اند؛ آیا اگر بمیرد یا کشته گردد به (باورهای) گذشته خود باز می‌گردید؟ و هر کس به (باورهای) گذشته خود باز گردد هرگز زیانی به خداوند نمی‌رساند؛ و خداوند سپاسگزاران را به زودی پاداش خواه» سوره آل عمران، آیه ۱۴۴.</ref>. | #{{متن قرآن|وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ}}<ref>«و محمد جز فرستاده‌ای نیست که پیش از او (نیز) فرستادگانی (بوده و) گذشته‌اند؛ آیا اگر بمیرد یا کشته گردد به (باورهای) گذشته خود باز می‌گردید؟ و هر کس به (باورهای) گذشته خود باز گردد هرگز زیانی به خداوند نمی‌رساند؛ و خداوند سپاسگزاران را به زودی پاداش خواه» سوره آل عمران، آیه ۱۴۴.</ref>. | ||
#{{متن قرآن|إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ * ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِنْدَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ}}<ref>«بی‌گمان تو خواهی مرد و آنان نیز می‌میرند * سپس در روز رستخیز نزد پروردگارتان با هم می‌ستیزید» سوره زمر، آیه ۳۰-۳۱.</ref>. | #{{متن قرآن|إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ * ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِنْدَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ}}<ref>«بی‌گمان تو خواهی مرد و آنان نیز می‌میرند * سپس در روز رستخیز نزد پروردگارتان با هم می‌ستیزید» سوره زمر، آیه ۳۰-۳۱.</ref>. | ||
==نکات== | == نکات == | ||
در دو [[آیه]] فوق این موضوعات مطرح گردیده است: | در دو [[آیه]] فوق این موضوعات مطرح گردیده است: | ||
#این که تأکید می‌کند [[محمد]]، جز فرستاده‌ای که پیش از او هم پیامبرانی آمده و گذشتند، نیست. {{متن قرآن|وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ}} و می‌گوید آیا اگر او بمیرد یا کشته شود، از [[عقیده]] خود بر می‌گردید {{متن قرآن|أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ}} و هر کس از [[عقیده]] خود بازگردد، هرگز هیچ زیانی به [[خدا]] نمی‌رساند {{متن قرآن|وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا}} و به زودی [[خداوند]] سپاسگزاران را [[پاداش]] می‌دهد {{متن قرآن|وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ}} هم برای [[مبارزه]] با [[غلو]] است و هم این نکته است که از پیش زمینه‌های بازگشت و [[انحراف]] را منتفی سازد: {{متن قرآن|إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! اگر از کافران پیروی کنید شما را به (باورهای) گذشته‌تان (در جاهلیت) باز می‌گردانند» سوره آل عمران، آیه ۱۴۹.</ref>؛ | # این که تأکید می‌کند [[محمد]]، جز فرستاده‌ای که پیش از او هم پیامبرانی آمده و گذشتند، نیست. {{متن قرآن|وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ}} و می‌گوید آیا اگر او بمیرد یا کشته شود، از [[عقیده]] خود بر می‌گردید {{متن قرآن|أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ}} و هر کس از [[عقیده]] خود بازگردد، هرگز هیچ زیانی به [[خدا]] نمی‌رساند {{متن قرآن|وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا}} و به زودی [[خداوند]] سپاسگزاران را [[پاداش]] می‌دهد {{متن قرآن|وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ}} هم برای [[مبارزه]] با [[غلو]] است و هم این نکته است که از پیش زمینه‌های بازگشت و [[انحراف]] را منتفی سازد: {{متن قرآن|إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! اگر از کافران پیروی کنید شما را به (باورهای) گذشته‌تان (در جاهلیت) باز می‌گردانند» سوره آل عمران، آیه ۱۴۹.</ref>؛ | ||
#قطعاً تو خواهی مُرد، و آنان [نیز] خواهند مُرد {{متن قرآن|إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ}} و معنای [[آیه]] چنین است: [[عاقبت]] تو و [[عاقبت]] ایشان هر دو مردن و رسیدن به [[عالم قیامت]] است. و این [[قانون]] حتمی است که [[خدا]] برای همه زندگان فرض کرده و تفاوتی میان [[مردم]] با [[پیامبران]] نیست. تا بدانند که برای کسی خلودی نیست و [[دنیا]] پل عبوری برای رسیدن به [[آخرت]] و مواجه با عالم حساب و کتاب است<ref>تفسیر من وحی القرآن، ج۱۹، ص۳۳۲.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۲۹۴.</ref>. | # قطعاً تو خواهی مُرد، و آنان [نیز] خواهند مُرد {{متن قرآن|إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ}} و معنای [[آیه]] چنین است: [[عاقبت]] تو و [[عاقبت]] ایشان هر دو مردن و رسیدن به [[عالم قیامت]] است. و این [[قانون]] حتمی است که [[خدا]] برای همه زندگان فرض کرده و تفاوتی میان [[مردم]] با [[پیامبران]] نیست. تا بدانند که برای کسی خلودی نیست و [[دنیا]] پل عبوری برای رسیدن به [[آخرت]] و مواجه با عالم حساب و کتاب است<ref>تفسیر من وحی القرآن، ج۱۹، ص۳۳۲.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۲۹۴.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']] | # [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:عُمْر در قرآن]] | [[رده:عُمْر در قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث عُمْر است. عُمْر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عُمْر در قرآن - عُمْر در حدیث - عُمْر در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
منظور این است که پیامبر اسلام مانند همه انسان‌ها دارای عمری و حیاتی معین بوده و قرآن با صراحت موضوع مرگ آن حضرت را مطرح کرده، تا کسانی از روی غلو نخواهند داعیه عروج و بازگشت را مطرح کنند و آن‌چه در ادیان گذشته تجربه شده و در برخی عقاید و ادیان قائل به حیات و بازگشت شده، مطرح کنند؛ حتی بارها از قانون کلی چشیدن مرگ سخن گفته که معلوم شود که این سنت خدا برای انسان‌ها و از آن جمله پیامبران است: ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾[۱] و از سویی اهمیت این بیان برای مردم است که بدانند که وقتی پیامبران مقربان درگاه الهی مرگ را میچشند، دیگران سرجای خود دارد.
- ﴿وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ﴾[۲].
- ﴿إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ * ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِنْدَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ﴾[۳].
نکات
در دو آیه فوق این موضوعات مطرح گردیده است:
- این که تأکید می‌کند محمد، جز فرستاده‌ای که پیش از او هم پیامبرانی آمده و گذشتند، نیست. ﴿وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ﴾ و می‌گوید آیا اگر او بمیرد یا کشته شود، از عقیده خود بر می‌گردید ﴿أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ﴾ و هر کس از عقیده خود بازگردد، هرگز هیچ زیانی به خدا نمی‌رساند ﴿وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا﴾ و به زودی خداوند سپاسگزاران را پاداش می‌دهد ﴿وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ﴾ هم برای مبارزه با غلو است و هم این نکته است که از پیش زمینه‌های بازگشت و انحراف را منتفی سازد: ﴿إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ﴾[۴]؛
- قطعاً تو خواهی مُرد، و آنان [نیز] خواهند مُرد ﴿إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ﴾ و معنای آیه چنین است: عاقبت تو و عاقبت ایشان هر دو مردن و رسیدن به عالم قیامت است. و این قانون حتمی است که خدا برای همه زندگان فرض کرده و تفاوتی میان مردم با پیامبران نیست. تا بدانند که برای کسی خلودی نیست و دنیا پل عبوری برای رسیدن به آخرت و مواجه با عالم حساب و کتاب است[۵][۶].
منابع
پانویس
- ↑ «هر کسی مرگ را می‌چشد» سوره آل عمران، آیه ۱۸۵؛ سوره انبیاء: ۳۵ و سوره عنکبوت، ۵۷.
- ↑ «و محمد جز فرستاده‌ای نیست که پیش از او (نیز) فرستادگانی (بوده و) گذشته‌اند؛ آیا اگر بمیرد یا کشته گردد به (باورهای) گذشته خود باز می‌گردید؟ و هر کس به (باورهای) گذشته خود باز گردد هرگز زیانی به خداوند نمی‌رساند؛ و خداوند سپاسگزاران را به زودی پاداش خواه» سوره آل عمران، آیه ۱۴۴.
- ↑ «بی‌گمان تو خواهی مرد و آنان نیز می‌میرند * سپس در روز رستخیز نزد پروردگارتان با هم می‌ستیزید» سوره زمر، آیه ۳۰-۳۱.
- ↑ «ای مؤمنان! اگر از کافران پیروی کنید شما را به (باورهای) گذشته‌تان (در جاهلیت) باز می‌گردانند» سوره آل عمران، آیه ۱۴۹.
- ↑ تفسیر من وحی القرآن، ج۱۹، ص۳۳۲.
- ↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۲۹۴.