مقام محمود: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۰

از جمله مقامات امامان معصوم (ع) مقام محمود است که در زیارت جامعه کبیره با عبارت «وَ الْمَقَامُ‏ الْمَحْمُودُ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏»^[۱] آمده است.

مقام محمود چیست؟

خداوند متعال به پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت (ع) در روز قیامت مقامی استثنایی داده است. خدای سبحان در قرآن مجید می‌فرماید: ﴿ عَسَى أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا﴾^[۲].

عقل ما قاصر است، ولی پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: خداوند متعال در روز قیامت به من مقام شفاعت خواهد داد و من گناهکاران امتم را شفاعت خوام کرد.

در احوالات پیامبران پیشین در قرآن مجید آمده است که آنان در روز قیامت علیه امتشان درباره کارهای خلافی که کردند و به آنان اذیت‌هایی رساندند شکایت می‌کنند، یا شهادت می‌دهند، اما امت اسلام با این همه اذیتی که کرده و خلاف کاری‌هایی که انجام داده، باز پیامبر اکرم (ص) مقام شفاعت برای امتشان دارند. از این روست که این امت، امت مرحومه است. اما این امت، قدر این رحمت الهی را ندانست. راستی چرا این امت باید با امت‌های پیشین فرق داشته باشد؟ چون پیامبر این امت، با پیامبران پیشین فرق دارد. پیامبران گذشته علیه امتشان می‌دهند. اما پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «يَا رَبِّ أُمَّتِي‏ أُمَّتِي‏»^[۳].

ائمه اطهار (ع) نیز همین طور در روز قیامت شفاعت خواهند کرد^[۴]. این مقام را پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) دارند. اما نه این که ما مغرور بشویم، باید لیاقت شفاعت داشته باشیم.

در روایتی امیر مؤمنان علی (ع) می‌فرماید: "از پیامبر اکرم (ص) شنیدم که می‌فرمود: هرگاه روز قیامت مردم به صحنه محشر بیایند فریاد کننده‌ای فریاد می‌زند: ای رسول خدا! به راستی خدای متعال به واسطه تو، دوستان تو و دوستان اهل بیت تو را؛ آنان که ولایت اهل بیت تو را پذیرفته‌اند، از مجازات ایمن داشته است، پس آنچه بخواهند، پاداش بده. من می‌گویم: پرورگارا! پاداش آنان بهشت است. دستور می‌رسد: بهشت را از آنان پر کن؛ هر قدر که خواهی. پس این همان مقام محمود و پسندیده‌ای است که خدا به آن مقام مرا وعده داده است"^[۵].^[۶]

منابع

حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر ج۴

پانویس

↑ و مقام شایسته از آنِ شماست.
↑ پروردگارت تو را به جایگاهی ستوده برانگیزد؛ سوره اسراء، آیه ۷۹.
↑ ر.ک: الکافی، ج۸، ص۳۱۲، کشف الیقین فی فضائل أمیرالمؤمنین (ع)، ۳۱۸.
↑ الفضائل، شاذان بن جبرئیل، ص ۱۲۱، کشف الیقین فی فضائل أمیر المؤمنین (ع)، ص ۳۱۷ - ۳۱۸، شرح احقاق الحق، ج۵، ص۲۰.
↑ «سَمِعْتُ النَّبِيَّ (ص) يَقُولُ‏: إِذَا حُشِرَ النَّاسُ‏ يَوْمَ‏ الْقِيَامَةِ نَادَى‏ مُنَادٍ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ اسْمُهُ قَدْ أَمْكَنَكَ مِنْ مُجَازَاةِ مُحِبِّيكَ وَ مُحِبِّي أَهْلِ بَيْتِكَ الْمُوَالِينَ لَهُمْ فِيكَ وَ الْمُعَادِينَ مَنْ عَادَاهُمْ فِيكَ فَكَافِهِمْ بِمَا شِئْتَ فَأَقُولُ يَا رَبِّ الْجَنَّةَ وَ أُنَادِي بَوِّئْهُمْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتَ فَذَلِكَ الْمَقَامُ الْمَحْمُودُ الَّذِي وُعِدْتُ‏‏‏‏‏‏‏‏‏»؛ ارشاد القلوب، ج۲، ص۲۵۶، بحار الأنوار، ج۶۵، ص۱۱۷.
↑ ر.ک: حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر ج۴، ص ۴۴۱ ـ ۴۴۳.

[1] و مقام شایسته از آنِ شماست.

[2] پروردگارت تو را به جایگاهی ستوده برانگیزد؛ سوره اسراء، آیه ۷۹.

[3] ر.ک: الکافی، ج۸، ص۳۱۲، کشف الیقین فی فضائل أمیرالمؤمنین (ع)، ۳۱۸.

[4] الفضائل، شاذان بن جبرئیل، ص ۱۲۱، کشف الیقین فی فضائل أمیر المؤمنین (ع)، ص ۳۱۷ - ۳۱۸، شرح احقاق الحق، ج۵، ص۲۰.

[5] «سَمِعْتُ النَّبِيَّ (ص) يَقُولُ‏: إِذَا حُشِرَ النَّاسُ‏ يَوْمَ‏ الْقِيَامَةِ نَادَى‏ مُنَادٍ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ اسْمُهُ قَدْ أَمْكَنَكَ مِنْ مُجَازَاةِ مُحِبِّيكَ وَ مُحِبِّي أَهْلِ بَيْتِكَ الْمُوَالِينَ لَهُمْ فِيكَ وَ الْمُعَادِينَ مَنْ عَادَاهُمْ فِيكَ فَكَافِهِمْ بِمَا شِئْتَ فَأَقُولُ يَا رَبِّ الْجَنَّةَ وَ أُنَادِي بَوِّئْهُمْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتَ فَذَلِكَ الْمَقَامُ الْمَحْمُودُ الَّذِي وُعِدْتُ‏‏‏‏‏‏‏‏‏»؛ ارشاد القلوب، ج۲، ص۲۵۶، بحار الأنوار، ج۶۵، ص۱۱۷.

[6] ر.ک: حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر ج۴، ص ۴۴۱ ـ ۴۴۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+{{مدخل مرتبط
+| موضوع مرتبط = مقام معصوم
+| عنوان مدخل  =
+| مداخل مرتبط = [[مقام محمود در معارف دعا و زیارات]]
+| پرسش مرتبط  =
+}}
-{{مقام معصوم}}
+از جمله [[مقامات]] [[امامان معصوم]] {{عم}} '''مقام محمود''' است که در [[زیارت جامعه کبیره]] با عبارت {{متن حدیث|وَ الْمَقَامُ‏ الْمَحْمُودُ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏}}<ref>و مقام شایسته از آنِ شماست.</ref> آمده است.
-<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[مقام معصوم]]''' است. مدخل‌های وابسته به این بحث:</div>
-<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مقام محمود در قرآن]] - [[مقام محمود در حدیث]] - [[مقام محمود در عرفان اسلامی]] - [[مقام محمود داشتن معصوم]] - [[درجات قرب الهی]]</div>
-<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مقام محمود (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
-<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
-از جمله [[مقامات]] [[امامان معصوم]]{{عم}} [[مقام]] [[محمود]] که در [[زیارت جامعه کبیره]] با عبارت {{عربی|" وَ الْمَقَامُ‏ الْمَحْمُودُ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}<ref> و مقام شایسته از آنِ شماست.</ref> آمده است.
+== مقام محمود چیست؟ ==
+خداوند متعال به [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[اهل بیت]] {{عم}} در روز قیامت مقامی استثنایی داده است. خدای سبحان در قرآن مجید می‌فرماید: {{متن قرآن| عَسَى أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا}}<ref> پروردگارت تو را به جایگاهی ستوده برانگیزد؛ سوره اسراء، آیه ۷۹.</ref>.
-==واژه شناسی لغوی==
+عقل ما قاصر است، ولی [[پیامبر اکرم]] {{صل}} می‌فرماید: خداوند متعال در روز قیامت به من مقام شفاعت خواهد داد و من گناهکاران امتم را شفاعت خوام کرد.
-==مقام محمود چیست؟==
+در احوالات [[پیامبران]] پیشین در قرآن مجید آمده است که آنان در روز قیامت علیه امتشان درباره کارهای خلافی که کردند و به آنان اذیت‌هایی رساندند شکایت می‌کنند، یا شهادت می‌دهند، اما امت اسلام با این همه اذیتی که کرده و خلاف کاری‌هایی که انجام داده، باز [[پیامبر اکرم]] {{صل}} مقام شفاعت برای امتشان دارند. از این روست که این امت، امت مرحومه است. اما این امت، قدر این رحمت الهی را ندانست. راستی چرا این امت باید با امت‌های پیشین فرق داشته باشد؟ چون [[پیامبر]] این امت، با [[پیامبران]] پیشین فرق دارد. [[پیامبران]] گذشته علیه امتشان می‌دهند. اما [[پیامبر اکرم]] {{صل}} می‌فرمایند: {{متن حدیث|يَا رَبِّ أُمَّتِي‏ أُمَّتِي‏}}<ref>ر.ک: الکافی، ج۸، ص۳۱۲، کشف الیقین فی فضائل أمیرالمؤمنین {{ع}}، ۳۱۸.</ref>.
-*خداوند متعال به [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[اهل بیت]]{{عم}} در روز قیامت مقامی استثنایی داده است.
-*خدای سبحان در قرآن مجید می‌فرماید: {{متن قرآن| عَسَى أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا }}<ref> پروردگارت تو را به جایگاهی ستوده برانگیزد؛ سوره اسراء، آیه:۷۹.</ref><ref>[[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۴ (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]؛ ج۴، ص۴۴۱.</ref>.
-*عقل ما قاصر است، ولی [[پیامبر اکرم]]{{صل}} می‌فرماید: خداوند متعال در روز قیامت به من مقام شفاعت خواهد داد و من گناهکاران امتم را شفاعت خوام کرد<ref>ر. ک. [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۴ (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]؛ ج۴، ص۴۴۱.</ref>.
-*در احوالات [[پیامبران]] پیشین در قرآن مجید آمده است که آنان در روز قیامت علیه امتشان درباره کارهای خلافی که کردند و به آنان اذیت‌هایی رساندند شکایت می‌کنند، یا شهادت می‌دهند، اما امت اسلام با این همه اذیتی که کرده و خلاف کاری‌هایی که انجام داده، باز [[پیامبر اکرم]]{{صل}} مقام شفاعت برای امتشان دارند. از این روست که این امت، امت مرحومه است. اما این امت، قدر این رحمت الهی را ندانست. راستی چرا این امت باید با امت‌های پیشین فرق داشته باشد؟ چون [[پیامبر]] این امت، با [[پیامبران]] پیشین فرق دارد. [[پیامبران]] گذشته علیه امتشان می‌دهند. اما [[پیامبر اکرم]]{{صل}} می‌فرمایند:{{عربی|" يَا رَبِّ أُمَّتِي‏ أُمَّتِي‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}<ref>ر.ک: الکافی: ج۸، ص۳۱۲، کشف الیقین فی فضائل أمیرالمؤمنین {{ع}}: ۳۱۸.</ref><ref>ر. ک. [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۴ (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]؛ ج۴، ص۴۴۱.</ref>.
-*[[ائمه اطهار]]{{عم}} نیز همین طور در روز قیامت شفاعت خواهند کرد<ref>الفضائل، شاذان بن جبرئیل: ۱۲۱، کشف الیقین فی فضائل أمیر المؤمنین {{ع}}: ۳۱۷ - ۳۱۸، شرح احقاق الحق: ج۵، ص۲۰.</ref><ref>ر. ک. [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۴ (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]؛ ج۴، ص۴۴۲.</ref>.
-*این مقام را [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[ائمه اطهار]]{{عم}} دارند. اما نه این که ما مغرور بشویم، باید لیاقت شفاعت داشته باشیم<ref>ر. ک. [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۴ (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]؛ ج۴، ص۴۴۲.</ref>.
-*در روایتی [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}} می‌فرماید: "از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} شنیدم که می‌فرمود: هرگاه روز قیامت مردم به صحنه محشر بیایند فریاد کننده‌ای فریاد می‌زند: ای [[رسول خدا]]! به راستی خدای متعال به واسطه تو، دوستان تو و دوستان [[اهل بیت]] تو را؛ آنان که ولایت [[اهل بیت]] تو را پذیرفته‌اند، از مجازات ایمن داشته است، پس آنچه بخواهند، پاداش بده. من می‌گویم: پرورگارا! پاداش آنان بهشت است. دستور می‌رسد: بهشت را از آنان پر کن؛ هر قدر که خواهی. پس این همان مقام محمود و پسندیده‌ای است که خدا به آن مقام مرا وعده داده است"<ref>{{عربی|" سَمِعْتُ النَّبِيَّ {{صل}} يَقُولُ‏: إِذَا حُشِرَ النَّاسُ‏ يَوْمَ‏ الْقِيَامَةِ نَادَى‏ مُنَادٍ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ اسْمُهُ قَدْ أَمْكَنَكَ مِنْ مُجَازَاةِ مُحِبِّيكَ وَ مُحِبِّي أَهْلِ بَيْتِكَ الْمُوَالِينَ لَهُمْ فِيكَ وَ الْمُعَادِينَ مَنْ عَادَاهُمْ فِيكَ فَكَافِهِمْ بِمَا شِئْتَ فَأَقُولُ يَا رَبِّ الْجَنَّةَ وَ أُنَادِي بَوِّئْهُمْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتَ فَذَلِكَ الْمَقَامُ الْمَحْمُودُ الَّذِي وُعِدْتُ‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ ارشاد القلوب: ج۲، ص۲۵۶، بحار الأنوار: ج۶۵، ص۱۱۷.</ref><ref>ر. ک. [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۴ (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]؛ ج۴، ص۴۴۳.</ref>.
-==منابع==
+[[ائمه اطهار]] {{عم}} نیز همین طور در روز قیامت شفاعت خواهند کرد<ref>الفضائل، شاذان بن جبرئیل، ص ۱۲۱، کشف الیقین فی فضائل أمیر المؤمنین {{ع}}، ص ۳۱۷ - ۳۱۸، شرح احقاق الحق، ج۵، ص۲۰.</ref>. این مقام را [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[ائمه اطهار]] {{عم}} دارند. اما نه این که ما مغرور بشویم، باید لیاقت شفاعت داشته باشیم.
-{{ستون-شروع|1}}
-* [[پرونده:5604.jpg|22px]] [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۴ (کتاب)|'''با پیشوایان هدایتگر ج۴''']]
-{{پایان}}
-{{مقامات}}
-{{مقامات در زیارات}}
-==پانویس==
+در روایتی [[امیر مؤمنان علی]] {{ع}} می‌فرماید: "از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} شنیدم که می‌فرمود: هرگاه روز قیامت مردم به صحنه محشر بیایند فریاد کننده‌ای فریاد می‌زند: ای [[رسول خدا]]! به راستی خدای متعال به واسطه تو، دوستان تو و دوستان [[اهل بیت]] تو را؛ آنان که ولایت [[اهل بیت]] تو را پذیرفته‌اند، از مجازات ایمن داشته است، پس آنچه بخواهند، پاداش بده. من می‌گویم: پرورگارا! پاداش آنان بهشت است. دستور می‌رسد: بهشت را از آنان پر کن؛ هر قدر که خواهی. پس این همان مقام محمود و پسندیده‌ای است که خدا به آن مقام مرا وعده داده است"<ref>{{متن حدیث|سَمِعْتُ النَّبِيَّ {{صل}} يَقُولُ‏: إِذَا حُشِرَ النَّاسُ‏ يَوْمَ‏ الْقِيَامَةِ نَادَى‏ مُنَادٍ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ اسْمُهُ قَدْ أَمْكَنَكَ مِنْ مُجَازَاةِ مُحِبِّيكَ وَ مُحِبِّي أَهْلِ بَيْتِكَ الْمُوَالِينَ لَهُمْ فِيكَ وَ الْمُعَادِينَ مَنْ عَادَاهُمْ فِيكَ فَكَافِهِمْ بِمَا شِئْتَ فَأَقُولُ يَا رَبِّ الْجَنَّةَ وَ أُنَادِي بَوِّئْهُمْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتَ فَذَلِكَ الْمَقَامُ الْمَحْمُودُ الَّذِي وُعِدْتُ‏‏‏‏‏‏‏‏‏}}؛ ارشاد القلوب، ج۲، ص۲۵۶، بحار الأنوار، ج۶۵، ص۱۱۷.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۴ (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر ج۴]]، ص ۴۴۱ ـ ۴۴۳.</ref>
+== منابع ==
+{{منابع}}
+#[[پرونده:5604.jpg|22px]] [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۴ (کتاب)|'''با پیشوایان هدایتگر ج۴''']]
+{{پایان منابع}}
+== پانویس ==
 {{پانویس}}
+[[رده:مقام معصوم]]
-[[رده:مدخل]]
-[[رده:مقام محمود]]