سختی در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>)) |
(←مقدمه) |
||
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = سختی | |||
| عنوان مدخل = سختی | |||
| مداخل مرتبط = [[سختی در قرآن]] - [[سختی در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
عُسر، [[سختی]]، [[دشواری]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۷۷.</ref> و مضایقه. اصل آن به معنای صعوبت و شدّت<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۳۱۹.</ref> در مقابل [[یسر]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۶۶.</ref>. | عُسر، [[سختی]]، [[دشواری]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۷۷.</ref> و مضایقه. اصل آن به معنای صعوبت و شدّت<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۳۱۹.</ref> در مقابل [[یسر]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۶۶.</ref>. | ||
{{متن قرآن|يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ}}<ref>«خداوند برای شما آسانی میخواهد و برایتان دشواری نمیخواهد» سوره بقره، آیه ۱۸۵.</ref>. | {{متن قرآن|يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ}}<ref>«خداوند برای شما آسانی میخواهد و برایتان دشواری نمیخواهد» سوره بقره، آیه ۱۸۵.</ref>. | ||
این [[آیه شریفه]] یک اصل را در [[تکالیف شرعی]] برای [[بندگان]] تأسیس میکند؛ به این بیان که [[تکالیف]] [[مشقت]] آور و حرجی برای [[انسان]] از جانب [[خداوند]] [[تشریع]] نشده است؛ زیرا [[احکام الهی]] و | این [[آیه شریفه]] یک اصل را در [[تکالیف شرعی]] برای [[بندگان]] تأسیس میکند؛ به این بیان که [[تکالیف]] [[مشقت]] آور و حرجی برای [[انسان]] از جانب [[خداوند]] [[تشریع]] نشده است؛ زیرا [[احکام الهی]] و تکالیف دینی درباره [[وظایف]] انسان در جریان [[معیشت]] و [[حیات]] آنهاست؛ پس لازم است که این [[احکام]] موجب سهولت جریان حیات فردی و [[اجتماعی]] انسان باشد و مشقت و دشواری که مخلّ این جریان است، از آن رفع گردد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۱۲۷.</ref>. | ||
این آیه شریفه در | این آیه شریفه در مقام بیان حکمتِ رفع [[تکلیف]] [[روزه]] از افراد مریض و مسافر است که به علت دشواری و مشقت، از شمول این [[حکم]] استثنا شدهاند {{متن قرآن|وَمَنْ كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ}}<ref>«اگر بیمار یا در سفر بود، شماری از روزهایی دیگر (روزه بر او واجب است)» سوره بقره، آیه ۱۸۵. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۲۴.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص ۴۱۵.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مفاهیم] | |||
[[رده: | |||
نسخهٔ کنونی تا ۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۲
مقدمه
عُسر، سختی، دشواری[۱] و مضایقه. اصل آن به معنای صعوبت و شدّت[۲] در مقابل یسر[۳].
﴿يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ﴾[۴].
این آیه شریفه یک اصل را در تکالیف شرعی برای بندگان تأسیس میکند؛ به این بیان که تکالیف مشقت آور و حرجی برای انسان از جانب خداوند تشریع نشده است؛ زیرا احکام الهی و تکالیف دینی درباره وظایف انسان در جریان معیشت و حیات آنهاست؛ پس لازم است که این احکام موجب سهولت جریان حیات فردی و اجتماعی انسان باشد و مشقت و دشواری که مخلّ این جریان است، از آن رفع گردد[۵].
این آیه شریفه در مقام بیان حکمتِ رفع تکلیف روزه از افراد مریض و مسافر است که به علت دشواری و مشقت، از شمول این حکم استثنا شدهاند ﴿وَمَنْ كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ﴾[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۷۷.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۳۱۹.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۶۶.
- ↑ «خداوند برای شما آسانی میخواهد و برایتان دشواری نمیخواهد» سوره بقره، آیه ۱۸۵.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۱۲۷.
- ↑ «اگر بیمار یا در سفر بود، شماری از روزهایی دیگر (روزه بر او واجب است)» سوره بقره، آیه ۱۸۵. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۲۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص ۴۱۵.
[[رده:مفاهیم]