سیر در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = سیر | |||
| عنوان مدخل = [[سیر]] | |||
| مداخل مرتبط = [[سیر در قرآن]] - [[سیر در حدیث]] - [[سیر در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = سیر (پرسش) | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
سیر و سفر کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۵.</ref>، گشت و گذار روی [[زمین]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۴۷.</ref>. اصل آن به معنای درگذر بودن و جریان داشتن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۲۰.</ref> و حرکت و رفتن ظاهری و مادی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۵، ص۲۸۸.</ref>. "سیاره" از همین ماده به معنای کاروان است. | سیر و سفر کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۵.</ref>، گشت و گذار روی [[زمین]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۴۷.</ref>. اصل آن به معنای درگذر بودن و جریان داشتن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۲۰.</ref> و حرکت و رفتن ظاهری و مادی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۵، ص۲۸۸.</ref>. "سیاره" از همین ماده به معنای کاروان است. | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
[[امر خداوند]] به سیر و سفر در روی [[زمین]] و بازدید از آثار باقیمانده از [[تمدن]] امم گذشته، مانند قلعه‌های مستحکم و قصرهای بلند و [[استوار]]، برای [[عبرت‌آموزی]] و توجّه به فناپذیری [[سلطه]] و [[قدرت]] و سایر مظاهر [[دنیوی]] است؛ همچنین [[سنت الهی]] در [[هلاکت]] و نابودی امت‌هایی است که [[تکذیب]] [[رسولان الهی]] کردند <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۳۲۶.</ref>. این رویکرد [[قرآنی]] به امر جهانگردی، علاوه بر تأکید و سفارش بر رونق این [[صنعت]]، به آن جهتی [[معنوی]] و [[الهی]] بخشیده است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۵۵-۳۵۶.</ref> | [[امر خداوند]] به سیر و سفر در روی [[زمین]] و بازدید از آثار باقیمانده از [[تمدن]] امم گذشته، مانند قلعه‌های مستحکم و قصرهای بلند و [[استوار]]، برای [[عبرت‌آموزی]] و توجّه به فناپذیری [[سلطه]] و [[قدرت]] و سایر مظاهر [[دنیوی]] است؛ همچنین [[سنت الهی]] در [[هلاکت]] و نابودی امت‌هایی است که [[تکذیب]] [[رسولان الهی]] کردند <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۳۲۶.</ref>. این رویکرد [[قرآنی]] به امر جهانگردی، علاوه بر تأکید و سفارش بر رونق این [[صنعت]]، به آن جهتی [[معنوی]] و [[الهی]] بخشیده است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۵۵-۳۵۶.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده:سیر]] | [[رده:سیر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث سیر است. سیر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سیر در قرآن - سیر در حدیث - سیر در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
سیر و سفر کردن[۱]، گشت و گذار روی زمین[۲]. اصل آن به معنای درگذر بودن و جریان داشتن[۳] و حرکت و رفتن ظاهری و مادی[۴]. "سیاره" از همین ماده به معنای کاروان است.
﴿أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ كَانُوا مِنْ قَبْلِهِمْ﴾[۵].
در قرآن کریم به سیر و سفر در مواضع مختلف سفارش شده است: ﴿أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ كَانُوا مِنْ قَبْلِهِمْ كَانُوا هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَآثَارًا فِي الْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَمَا كَانَ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَاقٍ﴾[۶].
در آیات دیگری از قرآن نیز به سیر و سفر در زمین اشاره شده و در برخی از آنها برخی احکام سفر تبیین و تشریح شده است[۷].
امر خداوند به سیر و سفر در روی زمین و بازدید از آثار باقیمانده از تمدن امم گذشته، مانند قلعه‌های مستحکم و قصرهای بلند و استوار، برای عبرت‌آموزی و توجّه به فناپذیری سلطه و قدرت و سایر مظاهر دنیوی است؛ همچنین سنت الهی در هلاکت و نابودی امت‌هایی است که تکذیب رسولان الهی کردند [۸]. این رویکرد قرآنی به امر جهانگردی، علاوه بر تأکید و سفارش بر رونق این صنعت، به آن جهتی معنوی و الهی بخشیده است.[۹]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۵.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۴۷.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۲۰.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۵، ص۲۸۸.
- ↑ «و آیا در زمین گردش نکرده‌اند تا بنگرند که سرانجام پیشینیان آنان چگونه بوده است؟» سوره غافر، آیه ۲۱.
- ↑ «و آیا در زمین گردش نکرده‌اند تا بنگرند که سرانجام پیشینیان آنان چگونه بوده است؟ آنها از ایشان در زمین توانمندتر و پراثرتر بودند و خداوند برای گناهانشان آنان را فرو گرفت و ایشان را در برابر خداوند نگهدارنده‌ای نبود» سوره غافر، آیه ۲۱.
- ↑ محسن معینی، «سیر و سفر»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۸۱.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۳۲۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۵۵-۳۵۶.