خبال در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = خبال
| عنوان مدخل  = [[خبال]]
| مداخل مرتبط = [[خبال در قرآن]] - [[خبال در حدیث]] - [[خبال در فقه سیاسی]]
| پرسش مرتبط  = خبال (پرسش)
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[خبال]]''' است. "'''[[خبال]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ خبال در قرآن]] - [[خبال در حدیث]] - [[خبال در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[خبال (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
 
==مقدمه==
* [[فساد]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۱، ص۱۹۷.</ref>، نابکاری<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۹.</ref>، مرض‌ الفکر و العقل<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج‌۱، ص۵۶۲.</ref>. در اصل به معنای [[جنون]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۴۲.</ref> و [[فساد]] اعضای [[بدن]].
* [[فساد]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۱، ص۱۹۷.</ref>، نابکاری<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۹.</ref>، مرض‌ الفکر و العقل<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج‌۱، ص۵۶۲.</ref>. در اصل به معنای [[جنون]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۴۲.</ref> و [[فساد]] اعضای [[بدن]].
*{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا}}<ref>«ای مؤمنان! کسانی از غیر خودتان را محرم راز مگیرید که از هیچ تباهی در حقّ شما کوتاهی نمی‌کنند » سوره آل عمران، آیه ۱۱۸.</ref>
*{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا}}<ref>«ای مؤمنان! کسانی از غیر خودتان را محرم راز مگیرید که از هیچ تباهی در حقّ شما کوتاهی نمی‌کنند» سوره آل عمران، آیه ۱۱۸.</ref>
*{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا}}<ref>«ای مؤمنان! کسانی از غیر خودتان را محرم راز مگیرید که از هیچ تباهی در حقّ شما کوتاهی نمی‌کنند » سوره آل عمران، آیه ۱۱۸.</ref>
*{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا}}<ref>«ای مؤمنان! کسانی از غیر خودتان را محرم راز مگیرید که از هیچ تباهی در حقّ شما کوتاهی نمی‌کنند» سوره آل عمران، آیه ۱۱۸.</ref>
*{{متن قرآن|لَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ}}<ref>«اگر در میان شما روانه می‌شدند جز شرّ به شما نمی‌افزودند » سوره توبه، آیه ۴۷.</ref> [[هدف]] [[کفار]] و [[منافقان]] را برای [[رسوخ]] و [[نفوذ]] در میان صفوف [[مسلمانان]]، [[خبال]] یعنی اِفساد و ایجاد [[سستی]] و [[رخوت]] میان [[مسلمانان]] ذکر می‌کند و به همین معنا [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|لَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ}}<ref>«اگر در میان شما روانه می‌شدند جز شرّ به شما نمی‌افزودند » سوره توبه، آیه ۴۷.</ref> اشعار دارد.  
*{{متن قرآن|لَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ}}<ref>«اگر در میان شما روانه می‌شدند جز شرّ به شما نمی‌افزودند» سوره توبه، آیه ۴۷.</ref> [[هدف]] [[کفار]] و [[منافقان]] را برای [[رسوخ]] و [[نفوذ]] در میان صفوف [[مسلمانان]]، [[خبال]] یعنی اِفساد و ایجاد [[سستی]] و [[رخوت]] میان [[مسلمانان]] ذکر می‌کند و به همین معنا [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|لَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ}}<ref>«اگر در میان شما روانه می‌شدند جز شرّ به شما نمی‌افزودند» سوره توبه، آیه ۴۷.</ref> اشعار دارد.  
*در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، [[فتنه]] انگیزی به معنای تحریک فرد یا گروهی از افراد، با طرح برنامه‌های مزوّرانه برای نیل به [[هدف]] معیّن آمده است<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۱۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۴۵-۲۴۶.</ref>.
* در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، [[فتنه]] انگیزی به معنای تحریک فرد یا گروهی از افراد، با طرح برنامه‌های مزوّرانه برای نیل به [[هدف]] معیّن آمده است<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۱۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۴۵-۲۴۶.</ref>.


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده: خبال]]
[[رده: خبال]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۲

مقدمه

  • فساد[۱]، نابکاری[۲]، مرض‌ الفکر و العقل[۳]. در اصل به معنای جنون[۴] و فساد اعضای بدن.
  • ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا[۵]
  • ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا[۶]
  • ﴿لَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ[۷] هدف کفار و منافقان را برای رسوخ و نفوذ در میان صفوف مسلمانان، خبال یعنی اِفساد و ایجاد سستی و رخوت میان مسلمانان ذکر می‌کند و به همین معنا آیه شریفه ﴿لَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ[۸] اشعار دارد.
  • در فرهنگ سیاسی، فتنه انگیزی به معنای تحریک فرد یا گروهی از افراد، با طرح برنامه‌های مزوّرانه برای نیل به هدف معیّن آمده است[۹].[۱۰].

منابع

پانویس

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۱، ص۱۹۷.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۹.
  3. احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج‌۱، ص۵۶۲.
  4. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۴۲.
  5. «ای مؤمنان! کسانی از غیر خودتان را محرم راز مگیرید که از هیچ تباهی در حقّ شما کوتاهی نمی‌کنند» سوره آل عمران، آیه ۱۱۸.
  6. «ای مؤمنان! کسانی از غیر خودتان را محرم راز مگیرید که از هیچ تباهی در حقّ شما کوتاهی نمی‌کنند» سوره آل عمران، آیه ۱۱۸.
  7. «اگر در میان شما روانه می‌شدند جز شرّ به شما نمی‌افزودند» سوره توبه، آیه ۴۷.
  8. «اگر در میان شما روانه می‌شدند جز شرّ به شما نمی‌افزودند» سوره توبه، آیه ۴۷.
  9. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۱۵.
  10. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۴۵-۲۴۶.