سراء در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = سراء
| عنوان مدخل  = سراء
| مداخل مرتبط = [[سراء در فقه سیاسی]]
| پرسش مرتبط  =
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[سراء]]''' است. "'''[[سراء]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سراء در قرآن]] - [[سراء در حدیث]] - [[سراء در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[سراء (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
 
==مقدمه==
انبساط، [[خلوص]] [[باطن]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج‌۵، ص‌۱۰۶.</ref>، وسعت و [[راحتی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۲.</ref> در مقابل "ضرّاء". اصل آن "سرّ" به معنای [[اخفاء]] چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۳، ص‌۶۷.</ref>، [[کتمان]]، پنهان و مخفی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج‌۵، ص۱۰۳-۱۰۴.</ref>، در مقابل "اعلان و علانیه"<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۰۴.</ref> و [[سرّاء]] در مقابل [[ضرّاء]].  
انبساط، [[خلوص]] [[باطن]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج‌۵، ص‌۱۰۶.</ref>، وسعت و [[راحتی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۲.</ref> در مقابل "ضرّاء". اصل آن "سرّ" به معنای [[اخفاء]] چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۳، ص‌۶۷.</ref>، [[کتمان]]، پنهان و مخفی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج‌۵، ص۱۰۳-۱۰۴.</ref>، در مقابل "اعلان و علانیه"<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۰۴.</ref> و [[سرّاء]] در مقابل [[ضرّاء]].  


{{متن قرآن|وَقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ}}<ref>«سپس به جای خشکسالی، فراوانی آوردیم تا بسیار شدند و گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است؛ ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.</ref>.
{{متن قرآن|وَقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ}}<ref>«سپس به جای خشکسالی، فراوانی آوردیم تا بسیار شدند و گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است؛ ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.</ref>.


بنا بر [[آیات قرآن کریم]]، [[سنت الهی]] بر وجود [[سرّاء]] یا [[ضرّاء]] در روزگار تعلق گرفته است که این آسانی و [[سختی]] برای هر [[انسانی]] در [[طول عمر]] رخ می‌دهد و [[عادت]] دوران است که دست به دست می‌شود و در [[امت‌های پیشین]] نیز همین‌گونه بوده است. این [[سنت]] [[امتحان الهی]] است که [[انسان‌ها]] از آن غافل‌اند <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۰۰.</ref>.
بنا بر [[آیات قرآن کریم]]، [[سنت الهی]] بر وجود [[سرّاء]] یا [[ضرّاء]] در روزگار تعلق گرفته است که این آسانی و [[سختی]] برای هر [[انسانی]] در [[طول عمر]] رخ می‌دهد و [[عادت]] دوران است که دست به دست می‌شود و در [[امت‌های پیشین]] نیز همین‌گونه بوده است. این [[سنت]] [[امتحان الهی]] است که [[انسان‌ها]] از آن غافل‌اند <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۰۰.</ref>.


بسیاری از تحولات و تغییرات [[اجتماعی]] در [[تاریخ]] [[بشر]] بر اثر این [[سنت الهی]] به وقوع پیوسته که دست ‌به‌دست ‌شدن و تداول [[سختی]] و آسانی در [[جوامع]] مختلف را در پی دارد. علت عدم تحلیل صحیح [[آدمیان]] از این تحولات [[سیاسی]] و [[اجتماعی]]، عدم [[درک]] این جریان [[سنت الهی]] در اعصار و قرون مختلف است: {{متن قرآن|فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ}}<ref>«سپس به جای خشکسالی، فراوانی آوردیم تا بسیار شدند و گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است؛ ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۳۶.</ref>
بسیاری از تحولات و تغییرات [[اجتماعی]] در [[تاریخ]] [[بشر]] بر اثر این [[سنت الهی]] به وقوع پیوسته که دست ‌به‌دست ‌شدن و تداول [[سختی]] و آسانی در [[جوامع]] مختلف را در پی دارد. علت عدم تحلیل صحیح [[آدمیان]] از این تحولات [[سیاسی]] و [[اجتماعی]]، عدم [[درک]] این جریان [[سنت الهی]] در اعصار و قرون مختلف است: {{متن قرآن|فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ}}<ref>«سپس به جای خشکسالی، فراوانی آوردیم تا بسیار شدند و گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است؛ ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۳۶.</ref>


==منابع==
== منابع ==
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{منابع}}
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


 
[[رده:مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:سراء]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۴

مقدمه

انبساط، خلوص باطن[۱]، وسعت و راحتی[۲] در مقابل "ضرّاء". اصل آن "سرّ" به معنای اخفاء چیزی[۳]، کتمان، پنهان و مخفی[۴]، در مقابل "اعلان و علانیه"[۵] و سرّاء در مقابل ضرّاء.

﴿وَقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ[۶].

بنا بر آیات قرآن کریم، سنت الهی بر وجود سرّاء یا ضرّاء در روزگار تعلق گرفته است که این آسانی و سختی برای هر انسانی در طول عمر رخ می‌دهد و عادت دوران است که دست به دست می‌شود و در امت‌های پیشین نیز همین‌گونه بوده است. این سنت امتحان الهی است که انسان‌ها از آن غافل‌اند [۷].

بسیاری از تحولات و تغییرات اجتماعی در تاریخ بشر بر اثر این سنت الهی به وقوع پیوسته که دست ‌به‌دست ‌شدن و تداول سختی و آسانی در جوامع مختلف را در پی دارد. علت عدم تحلیل صحیح آدمیان از این تحولات سیاسی و اجتماعی، عدم درک این جریان سنت الهی در اعصار و قرون مختلف است: ﴿فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ[۸].[۹]

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج‌۵، ص‌۱۰۶.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۲.
  3. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۳، ص‌۶۷.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج‌۵، ص۱۰۳-۱۰۴.
  5. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۰۴.
  6. «سپس به جای خشکسالی، فراوانی آوردیم تا بسیار شدند و گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است؛ ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.
  7. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۰۰.
  8. «سپس به جای خشکسالی، فراوانی آوردیم تا بسیار شدند و گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است؛ ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.
  9. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۳۶.