افساد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}})) |
(←پانویس) |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[افساد در فقه اسلامی]] - [[افساد در فقه سیاسی]] - [[افساد در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
افساد: خروج چیزی از [[اعتدال]] (کم یا زیاد)<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۶.</ref> یا آنچه حصول آن موجب اختلال در [[نظم]] و [[اعتدال]] می‌گردد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۸۴-۸۵.</ref>؛ در مقابل [[صلاح]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۲۳۱.</ref>. | افساد: خروج چیزی از [[اعتدال]] (کم یا زیاد)<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۶.</ref> یا آنچه حصول آن موجب اختلال در [[نظم]] و [[اعتدال]] می‌گردد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۸۴-۸۵.</ref>؛ در مقابل [[صلاح]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۲۳۱.</ref>. | ||
{{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ}}<ref>«و چون به ایشان گفته شود در زمین تباهی نورزید می‌گویند جز این نیست که ما مصلحیم» سوره بقره، آیه ۱۱.</ref>. | {{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ}}<ref>«و چون به ایشان گفته شود در زمین تباهی نورزید می‌گویند جز این نیست که ما مصلحیم» سوره بقره، آیه ۱۱.</ref>. | ||
[[فساد]] صفت فعل خارجی [[انسان]] واقع می‌شود. عمدتاً در عرصه مسائل [[اجتماعی]] تحقق می‌یابد و جامع کارهای بد و پلیدکاری‌ها در [[اجتماع]] و ضد ارزش‌ها و [[ناهنجاری‌ها]] در [[فرهنگ]] [[قرآنی]] است. مصادیق [[فساد]] در [[قرآن کریم]] بسیار است<ref>محمد سرمدی، "فساد"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۵۸۲.</ref>؛ برخی از مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: [[هلاکت]] و نابودی، | [[فساد]] صفت فعل خارجی [[انسان]] واقع می‌شود. عمدتاً در عرصه مسائل [[اجتماعی]] تحقق می‌یابد و جامع کارهای بد و پلیدکاری‌ها در [[اجتماع]] و ضد ارزش‌ها و [[ناهنجاری‌ها]] در [[فرهنگ]] [[قرآنی]] است. مصادیق [[فساد]] در [[قرآن کریم]] بسیار است<ref>محمد سرمدی، "فساد"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۵۸۲.</ref>؛ برخی از مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: [[هلاکت]] و نابودی، برهم خوردن [[نظم]]، [[فتنه]] و [[آشوب]]، تباه کردن [[ملک]] و [[حکومت]]، دزدی و کارهای خلاف، [[ظلم]] و [[نافرمانی]]، [[قتل]] [[پیامبران الهی]]، بازگشتن به [[خوی]] [[جاهلی]]، [[خونریزی]]، ویرانی و [[تخریب]]، [[سرقت]] مسلحانه، ایجاد [[رعب]]، ناامن کردن جاده‌ها. | ||
[[اصلاح جامعه]] و [[مردم]] به جلوگیری از [[فساد]] است و [[فریضه]] نهی از منکر همه [[مردم]] را به [[مبارزه]] با [[مفاسد اجتماعی]] [[دعوت]] می‌کند. [[هدف]] همه [[انبیای الهی]] که [[مصلحان]] [[جوامع بشری]] بوده‌اند، برچیدن [[فساد]] و [[تباهی]] از روی [[زمین]] بوده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۱۴.</ref>. | [[اصلاح جامعه]] و [[مردم]] به جلوگیری از [[فساد]] است و [[فریضه]] نهی از منکر همه [[مردم]] را به [[مبارزه]] با [[مفاسد اجتماعی]] [[دعوت]] می‌کند. [[هدف]] همه [[انبیای الهی]] که [[مصلحان]] [[جوامع بشری]] بوده‌اند، برچیدن [[فساد]] و [[تباهی]] از روی [[زمین]] بوده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۱۴.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==جستارهای وابسته== | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[فساد]] | * [[فساد]] | ||
* [[افساد فی الارض]] | * [[افساد فی الارض]] | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۲: | ||
* [[محاربه]] | * [[محاربه]] | ||
* [[حرابه]] | * [[حرابه]] | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:فساد]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۶
افساد از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: افساد در فقه اسلامی - افساد در فقه سیاسی - افساد در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
افساد: خروج چیزی از اعتدال (کم یا زیاد)[۱] یا آنچه حصول آن موجب اختلال در نظم و اعتدال می‌گردد[۲]؛ در مقابل صلاح[۳].
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ
[۴].
فساد صفت فعل خارجی انسان واقع می‌شود. عمدتاً در عرصه مسائل اجتماعی تحقق می‌یابد و جامع کارهای بد و پلیدکاری‌ها در اجتماع و ضد ارزش‌ها و ناهنجاری‌ها در فرهنگ قرآنی است. مصادیق فساد در قرآن کریم بسیار است[۵]؛ برخی از مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: هلاکت و نابودی، برهم خوردن نظم، فتنه و آشوب، تباه کردن ملک و حکومت، دزدی و کارهای خلاف، ظلم و نافرمانی، قتل پیامبران الهی، بازگشتن به خوی جاهلی، خونریزی، ویرانی و تخریب، سرقت مسلحانه، ایجاد رعب، ناامن کردن جاده‌ها.
اصلاح جامعه و مردم به جلوگیری از فساد است و فریضه نهی از منکر همه مردم را به مبارزه با مفاسد اجتماعی دعوت می‌کند. هدف همه انبیای الهی که مصلحان جوامع بشری بوده‌اند، برچیدن فساد و تباهی از روی زمین بوده است[۶].
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۶.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۸۴-۸۵.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۲۳۱.
- ↑ «و چون به ایشان گفته شود در زمین تباهی نورزید می‌گویند جز این نیست که ما مصلحیم» سوره بقره، آیه ۱۱.
- ↑ محمد سرمدی، "فساد"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۵۸۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۱۴.