صد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}})) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[صد در قرآن]] - [[صد در حدیث]] - [[صد در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = صد (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
بازداشتن، برگشتن، اعراض کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۹.</ref>، منصرف شدن و عدول کردن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۸۰.</ref>. اصل آن به معنای [[اعراض]] و عدول<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۸۲.</ref> و انصراف شدید<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۰۳.</ref>. | بازداشتن، برگشتن، اعراض کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۹.</ref>، منصرف شدن و عدول کردن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۸۰.</ref>. اصل آن به معنای [[اعراض]] و عدول<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۸۲.</ref> و انصراف شدید<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۰۳.</ref>. | ||
| خط ۱۰: | خط ۷: | ||
از سیاست‌های [[مخالفان]] [[اسلام]]، [[مشرکان]] و [[کفّار]]، صدّ از سبیل‌الله بود که مصادیق متعددی در [[قرآن کریم]] برای آنها بر شمرده شده است: | از سیاست‌های [[مخالفان]] [[اسلام]]، [[مشرکان]] و [[کفّار]]، صدّ از سبیل‌الله بود که مصادیق متعددی در [[قرآن کریم]] برای آنها بر شمرده شده است: | ||
#[[تزیین]] [[اعمال]] به وسیله [[شیطان]]: {{متن قرآن|وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ}}<ref>«او و قومش را (چنین) یافتم که به جای خداوند به خورشید سجده می‌برند و شیطان کارهایشان را برای آنان آراسته و از راه (درست) آنان را باز داشته است، از این روی راهنمایی نیافته‌اند» سوره نمل، آیه ۲۴.</ref>. | # [[تزیین]] [[اعمال]] به وسیله [[شیطان]]: {{متن قرآن|وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ}}<ref>«او و قومش را (چنین) یافتم که به جای خداوند به خورشید سجده می‌برند و شیطان کارهایشان را برای آنان آراسته و از راه (درست) آنان را باز داشته است، از این روی راهنمایی نیافته‌اند» سوره نمل، آیه ۲۴.</ref>. | ||
#[[بی‌اعتنایی]] و [[اهانت]] به [[آیات الهی]]: {{متن قرآن|اشْتَرَوْا بِآيَاتِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِهِ}}<ref>«آیات خداوند را به بهایی اندک فروختند و (مردم را) از راه او باز داشتند؛ به راستی بد بود رفتاری که آنان می‌کردند» سوره توبه، آیه ۹.</ref>. | # [[بی‌اعتنایی]] و [[اهانت]] به [[آیات الهی]]: {{متن قرآن|اشْتَرَوْا بِآيَاتِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِهِ}}<ref>«آیات خداوند را به بهایی اندک فروختند و (مردم را) از راه او باز داشتند؛ به راستی بد بود رفتاری که آنان می‌کردند» سوره توبه، آیه ۹.</ref>. | ||
#[[کینه]] و [[دشمنی]]: {{متن قرآن|وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوكُمْ}}<ref>«نباید دشمنی با گروهی که شما را از (ورود به) مسجد الحرام باز داشتند، وادارد که به تجاوز دست یازید» سوره مائده، آیه ۲.</ref>. | # [[کینه]] و [[دشمنی]]: {{متن قرآن|وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوكُمْ}}<ref>«نباید دشمنی با گروهی که شما را از (ورود به) مسجد الحرام باز داشتند، وادارد که به تجاوز دست یازید» سوره مائده، آیه ۲.</ref>. | ||
#[[مصاحبت]] با هواپرستان: {{متن قرآن|فَلَا يَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَنْ لَا يُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَتَرْدَى}}<ref>«پس آن کس که بدان ایمان ندارد و از هوای نفس خویش پیروی کرده است نباید تو را از آن باز دارد که نابود می‌شوی» سوره طه، آیه ۱۶.</ref>. | # [[مصاحبت]] با هواپرستان: {{متن قرآن|فَلَا يَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَنْ لَا يُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَتَرْدَى}}<ref>«پس آن کس که بدان ایمان ندارد و از هوای نفس خویش پیروی کرده است نباید تو را از آن باز دارد که نابود می‌شوی» سوره طه، آیه ۱۶.</ref>. | ||
#تبعیتِ [[شیطان]]: {{متن قرآن|لَا يَصُدَّنَّكُمُ الشَّيْطَانُ}}<ref>«و مبادا شیطان شما را (از راه راست) باز دارد که او دشمن آشکار شماست» سوره زخرف، آیه ۶۲.</ref>. | # تبعیتِ [[شیطان]]: {{متن قرآن|لَا يَصُدَّنَّكُمُ الشَّيْطَانُ}}<ref>«و مبادا شیطان شما را (از راه راست) باز دارد که او دشمن آشکار شماست» سوره زخرف، آیه ۶۲.</ref>. | ||
#[[دنیاپرستی]]: {{متن قرآن|الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا أُولَئِكَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ}}<ref>«آنان که زندگانی این جهان را از جهان واپسین دوست‌تر دارند و (مردم را) از راه خداوند باز می‌دارند و آن را کج می‌خواهند در گمراهی ژرفی به سر می‌برند» سوره ابراهیم، آیه ۳.</ref>. | # [[دنیاپرستی]]: {{متن قرآن|الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا أُولَئِكَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ}}<ref>«آنان که زندگانی این جهان را از جهان واپسین دوست‌تر دارند و (مردم را) از راه خداوند باز می‌دارند و آن را کج می‌خواهند در گمراهی ژرفی به سر می‌برند» سوره ابراهیم، آیه ۳.</ref>. | ||
#[[استکبار]]: {{متن قرآن|وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ}}<ref>«و چون به آنان بگویند که بیایید تا فرستاده خداوند برای شما آمرزش بخواهد، سر برمی‌گردانند و آنان را می‌بینی که خودداری می‌ورزند و گردنفرازند» سوره منافقون، آیه ۵.</ref>.<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۰۶.</ref>. | # [[استکبار]]: {{متن قرآن|وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ}}<ref>«و چون به آنان بگویند که بیایید تا فرستاده خداوند برای شما آمرزش بخواهد، سر برمی‌گردانند و آنان را می‌بینی که خودداری می‌ورزند و گردنفرازند» سوره منافقون، آیه ۵.</ref>.<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۰۶.</ref>. | ||
[[آیه]] {{متن قرآن|يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ}}<ref>«بی‌گمان کافران دارایی‌های خود را برای بازداشتن (مردم) از راه خدا می‌بخشند؛ به زودی (همه) آن را خواهند بخشید آنگاه برای آنان مایه دریغ خواهد بود سپس مغلوب می‌گردند و کافران به سوی دوزخ گرد آورده می‌شوند» سوره انفال، آیه ۳۶.</ref> وضعیت [[کفار]] و [[مشرکان]] [[قریش]] را بیان می‌کند که برای بی‌اثر نمودن [[دعوت الهی]] و انصراف [[مردم]] از [[دین حق]]، [[سرمایه گذاری]] می‌کردند، [[سپاه]] [[راه]] می‌انداختند و همچنین افرادی را اجیر می‌کردند تا از هر راهی شده، با [[حق]] مقابله کنند. [[خداوند تعالی]] این [[سرمایه گذاری]] در [[راه]] [[فسق]]، [[ظلم]] و [[باطل]] را بی‌نتیجه خوانده و نتیجه این [[مبارزه]] را تنها ضایع کردن [[مال]] و حسرت خوردن بر آن خوانده است {{متن قرآن|فَسَيُنْفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ}}<ref>«بی‌گمان کافران دارایی‌های خود را برای بازداشتن (مردم) از راه خدا می‌بخشند؛ به زودی (همه) آن را خواهند بخشید آنگاه برای آنان مایه دریغ خواهد بود سپس مغلوب می‌گردند و کافران به سوی دوزخ گرد آورده می‌شوند» سوره انفال، آیه ۳۶.</ref>.<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۷۴.</ref>. | [[آیه]] {{متن قرآن|يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ}}<ref>«بی‌گمان کافران دارایی‌های خود را برای بازداشتن (مردم) از راه خدا می‌بخشند؛ به زودی (همه) آن را خواهند بخشید آنگاه برای آنان مایه دریغ خواهد بود سپس مغلوب می‌گردند و کافران به سوی دوزخ گرد آورده می‌شوند» سوره انفال، آیه ۳۶.</ref> وضعیت [[کفار]] و [[مشرکان]] [[قریش]] را بیان می‌کند که برای بی‌اثر نمودن [[دعوت الهی]] و انصراف [[مردم]] از [[دین حق]]، [[سرمایه گذاری]] می‌کردند، [[سپاه]] [[راه]] می‌انداختند و همچنین افرادی را اجیر می‌کردند تا از هر راهی شده، با [[حق]] مقابله کنند. [[خداوند تعالی]] این [[سرمایه گذاری]] در [[راه]] [[فسق]]، [[ظلم]] و [[باطل]] را بی‌نتیجه خوانده و نتیجه این [[مبارزه]] را تنها ضایع کردن [[مال]] و حسرت خوردن بر آن خوانده است {{متن قرآن|فَسَيُنْفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ}}<ref>«بی‌گمان کافران دارایی‌های خود را برای بازداشتن (مردم) از راه خدا می‌بخشند؛ به زودی (همه) آن را خواهند بخشید آنگاه برای آنان مایه دریغ خواهد بود سپس مغلوب می‌گردند و کافران به سوی دوزخ گرد آورده می‌شوند» سوره انفال، آیه ۳۶.</ref>.<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۷۴.</ref>. | ||
<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۸۵-۳۸۷.</ref> | <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۸۵-۳۸۷.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده:صد]] | [[رده:صد]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۵
صد از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: صد در قرآن - صد در حدیث - صد در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
بازداشتن، برگشتن، اعراض کردن[۱]، منصرف شدن و عدول کردن[۲]. اصل آن به معنای اعراض و عدول[۳] و انصراف شدید[۴].
﴿يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ﴾[۵].
از سیاست‌های مخالفان اسلام، مشرکان و کفّار، صدّ از سبیل‌الله بود که مصادیق متعددی در قرآن کریم برای آنها بر شمرده شده است:
- تزیین اعمال به وسیله شیطان: ﴿وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ﴾[۶].
- بی‌اعتنایی و اهانت به آیات الهی: ﴿اشْتَرَوْا بِآيَاتِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِهِ﴾[۷].
- کینه و دشمنی: ﴿وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوكُمْ﴾[۸].
- مصاحبت با هواپرستان: ﴿فَلَا يَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَنْ لَا يُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَتَرْدَى﴾[۹].
- تبعیتِ شیطان: ﴿لَا يَصُدَّنَّكُمُ الشَّيْطَانُ﴾[۱۰].
- دنیاپرستی: ﴿الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا أُولَئِكَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ﴾[۱۱].
- استکبار: ﴿وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ﴾[۱۲].[۱۳].
آیه ﴿يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ﴾[۱۴] وضعیت کفار و مشرکان قریش را بیان می‌کند که برای بی‌اثر نمودن دعوت الهی و انصراف مردم از دین حق، سرمایه گذاری می‌کردند، سپاه راه می‌انداختند و همچنین افرادی را اجیر می‌کردند تا از هر راهی شده، با حق مقابله کنند. خداوند تعالی این سرمایه گذاری در راه فسق، ظلم و باطل را بی‌نتیجه خوانده و نتیجه این مبارزه را تنها ضایع کردن مال و حسرت خوردن بر آن خوانده است ﴿فَسَيُنْفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ﴾[۱۵].[۱۶]. [۱۷]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۹.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۸۰.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۸۲.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۰۳.
- ↑ «بی‌گمان کافران دارایی‌های خود را برای بازداشتن (مردم) از راه خدا می‌بخشند؛ به زودی (همه) آن را خواهند بخشید آنگاه برای آنان مایه دریغ خواهد بود سپس مغلوب می‌گردند و کافران به سوی دوزخ گرد آورده می‌شوند» سوره انفال، آیه ۳۶.
- ↑ «او و قومش را (چنین) یافتم که به جای خداوند به خورشید سجده می‌برند و شیطان کارهایشان را برای آنان آراسته و از راه (درست) آنان را باز داشته است، از این روی راهنمایی نیافته‌اند» سوره نمل، آیه ۲۴.
- ↑ «آیات خداوند را به بهایی اندک فروختند و (مردم را) از راه او باز داشتند؛ به راستی بد بود رفتاری که آنان می‌کردند» سوره توبه، آیه ۹.
- ↑ «نباید دشمنی با گروهی که شما را از (ورود به) مسجد الحرام باز داشتند، وادارد که به تجاوز دست یازید» سوره مائده، آیه ۲.
- ↑ «پس آن کس که بدان ایمان ندارد و از هوای نفس خویش پیروی کرده است نباید تو را از آن باز دارد که نابود می‌شوی» سوره طه، آیه ۱۶.
- ↑ «و مبادا شیطان شما را (از راه راست) باز دارد که او دشمن آشکار شماست» سوره زخرف، آیه ۶۲.
- ↑ «آنان که زندگانی این جهان را از جهان واپسین دوست‌تر دارند و (مردم را) از راه خداوند باز می‌دارند و آن را کج می‌خواهند در گمراهی ژرفی به سر می‌برند» سوره ابراهیم، آیه ۳.
- ↑ «و چون به آنان بگویند که بیایید تا فرستاده خداوند برای شما آمرزش بخواهد، سر برمی‌گردانند و آنان را می‌بینی که خودداری می‌ورزند و گردنفرازند» سوره منافقون، آیه ۵.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۰۶.
- ↑ «بی‌گمان کافران دارایی‌های خود را برای بازداشتن (مردم) از راه خدا می‌بخشند؛ به زودی (همه) آن را خواهند بخشید آنگاه برای آنان مایه دریغ خواهد بود سپس مغلوب می‌گردند و کافران به سوی دوزخ گرد آورده می‌شوند» سوره انفال، آیه ۳۶.
- ↑ «بی‌گمان کافران دارایی‌های خود را برای بازداشتن (مردم) از راه خدا می‌بخشند؛ به زودی (همه) آن را خواهند بخشید آنگاه برای آنان مایه دریغ خواهد بود سپس مغلوب می‌گردند و کافران به سوی دوزخ گرد آورده می‌شوند» سوره انفال، آیه ۳۶.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۷۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۸۵-۳۸۷.