طعن در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[طعن]]''' است. "'''[[طعن]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = طعن
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[طعن در قرآن]] - [[طعن در حدیث]] - [[طعن در فقه سیاسی]] </div>
| عنوان مدخل = [[طعن]]
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[طعن (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط = [[طعن در قرآن]] - [[طعن در حدیث]] - [[طعن در فقه سیاسی]]  
| پرسش مرتبط  = طعن (پرسش)
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
صدمه زدن، آسیب رساندن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۰.</ref>، [[عیب‌جویی]] کردن <ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۲.</ref>. اصل آن به معنای ضربه زدن (سیخ زدن) با آنچه اثر می‌گذارد<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۸۱۲.</ref> یا زدن به نقطه‌ای از چیزی یا بر چیزی به قصد [[تخریب]] و ضرر زدن ([[مادّی]] یا [[معنوی]])<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۸۱.</ref>.
صدمه زدن، آسیب رساندن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۰.</ref>، [[عیب‌جویی]] کردن <ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۲.</ref>. اصل آن به معنای ضربه زدن (سیخ زدن) با آنچه اثر می‌گذارد<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۸۱۲.</ref> یا زدن به نقطه‌ای از چیزی یا بر چیزی به قصد [[تخریب]] و ضرر زدن ([[مادّی]] یا [[معنوی]])<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۸۱.</ref>.


{{متن قرآن|وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ}}<ref>«و اگر پیمانشان را پس از بستن بشکنند و به دینتان طعنه زنند با پیشگامان کفر که به هیچ پیمانی پایبند نیستند کارزار کنید باشد که باز ایستند» سوره توبه، آیه ۱۲.</ref>.
{{متن قرآن|وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ}}<ref>«و اگر پیمانشان را پس از بستن بشکنند و به دینتان طعنه زنند با پیشگامان کفر که به هیچ پیمانی پایبند نیستند کارزار کنید باشد که باز ایستند» سوره توبه، آیه ۱۲.</ref>.


[[طعن]] در [[قرآن کریم]] تنها در [[امور معنوی]] به کار رفته است: {{متن قرآن|لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ}}<ref>«برخی از یهودیان کلمات را از جایگاه (راستین) آن جابه‌جا می‌کنند و با پیچاندن زبانشان و از سر طعنه بر دین می‌گویند» سوره نساء، آیه ۴۶.</ref>، {{متن قرآن|وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ}}<ref>«به دینتان طعنه زنند » سوره توبه، آیه ۱۲.</ref> و مراد [[استهزا]] و [[تکذیب]] و [[عیب‌جویی]] در [[دین]] است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۸۱.</ref>.
[[طعن]] در [[قرآن کریم]] تنها در [[امور معنوی]] به کار رفته است: {{متن قرآن|لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ}}<ref>«برخی از یهودیان کلمات را از جایگاه (راستین) آن جابه‌جا می‌کنند و با پیچاندن زبانشان و از سر طعنه بر دین می‌گویند» سوره نساء، آیه ۴۶.</ref>، {{متن قرآن|وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ}}<ref>«به دینتان طعنه زنند» سوره توبه، آیه ۱۲.</ref> و مراد [[استهزا]] و [[تکذیب]] و [[عیب‌جویی]] در [[دین]] است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۸۱.</ref>.


از سیاست‌های [[مخالفان]] و [[دشمنان اسلام]] و [[دعوت الهی]]، [[طعنه]] زدن و [[عیب‌جویی]] کردن از [[آیات]] و [[احکام الهی]] بود. جریان [[نفاق]] و [[اهل کتاب]] (به‌ویژه [[یهود]]) با مستمسک قرار دادن برخی [[آیات الهی]] به تقبیح و تنقیص [[اسلام]] می‌پرداختند. برخی [[شاعران]] و بزرگان [[قریش]] نیز به زبان [[شعر]] و [[نظم]] [[مسلمانان]] را استهزا می‌کردند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۰، ص۱۲۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۰۲-۴۰۳.</ref>
از سیاست‌های [[مخالفان]] و [[دشمنان اسلام]] و [[دعوت الهی]]، [[طعنه]] زدن و [[عیب‌جویی]] کردن از [[آیات]] و [[احکام الهی]] بود. جریان [[نفاق]] و [[اهل کتاب]] (به‌ویژه [[یهود]]) با مستمسک قرار دادن برخی [[آیات الهی]] به تقبیح و تنقیص [[اسلام]] می‌پرداختند. برخی [[شاعران]] و بزرگان [[قریش]] نیز به زبان [[شعر]] و [[نظم]] [[مسلمانان]] را استهزا می‌کردند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۰، ص۱۲۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۰۲-۴۰۳.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:طعن]]
[[رده:طعن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۱

مقدمه

صدمه زدن، آسیب رساندن[۱]، عیب‌جویی کردن [۲]. اصل آن به معنای ضربه زدن (سیخ زدن) با آنچه اثر می‌گذارد[۳] یا زدن به نقطه‌ای از چیزی یا بر چیزی به قصد تخریب و ضرر زدن (مادّی یا معنوی)[۴].

﴿وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ[۵].

طعن در قرآن کریم تنها در امور معنوی به کار رفته است: ﴿لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ[۶]، ﴿وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ[۷] و مراد استهزا و تکذیب و عیب‌جویی در دین است[۸].

از سیاست‌های مخالفان و دشمنان اسلام و دعوت الهی، طعنه زدن و عیب‌جویی کردن از آیات و احکام الهی بود. جریان نفاق و اهل کتاب (به‌ویژه یهود) با مستمسک قرار دادن برخی آیات الهی به تقبیح و تنقیص اسلام می‌پرداختند. برخی شاعران و بزرگان قریش نیز به زبان شعر و نظم مسلمانان را استهزا می‌کردند[۹].[۱۰]

منابع

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۰.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۲.
  3. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۸۱۲.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۸۱.
  5. «و اگر پیمانشان را پس از بستن بشکنند و به دینتان طعنه زنند با پیشگامان کفر که به هیچ پیمانی پایبند نیستند کارزار کنید باشد که باز ایستند» سوره توبه، آیه ۱۲.
  6. «برخی از یهودیان کلمات را از جایگاه (راستین) آن جابه‌جا می‌کنند و با پیچاندن زبانشان و از سر طعنه بر دین می‌گویند» سوره نساء، آیه ۴۶.
  7. «به دینتان طعنه زنند» سوره توبه، آیه ۱۲.
  8. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۸۱.
  9. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۰، ص۱۲۳.
  10. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۰۲-۴۰۳.