نیایش هفدهم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] ==منابع== +]] {{پایان مدخل‌های وابسته}} ==منابع==)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = صحیفه سجادیه | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
این [[نیایش]] | این [[نیایش]] [[امام سجاد]] {{ع}} است به هنگامی که نام [[شیطان]] برده می‌شد و [[امام]] از [[دشمنی]] او به [[خدا]] پناه می‌برد. | ||
در [[قرآن کریم]] چهارده بار از شیطان نام می‌برد و به [[انسان‌ها]] هشدار می‌دهد و می‌فرماید: مراقب این [[دشمن]] باشید؛ و آن‌گاه که به شما [[هجوم]] آورد به خدا پناه ببرید؛ {{متن قرآن|إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّمَا يَدْعُو حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِيرِ}}<ref>«به راستی شیطان دشمن شماست پس او را دشمن بدارید! جز این نیست که او گروه خویش را فرا می‌خواند تا (سرانجام) از دوزخیان باشند» سوره فاطر، آیه ۶.</ref>. | در [[قرآن کریم]] چهارده بار از شیطان نام می‌برد و به [[انسان‌ها]] هشدار می‌دهد و می‌فرماید: مراقب این [[دشمن]] باشید؛ و آن‌گاه که به شما [[هجوم]] آورد به خدا پناه ببرید؛ {{متن قرآن|إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّمَا يَدْعُو حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِيرِ}}<ref>«به راستی شیطان دشمن شماست پس او را دشمن بدارید! جز این نیست که او گروه خویش را فرا می‌خواند تا (سرانجام) از دوزخیان باشند» سوره فاطر، آیه ۶.</ref>. | ||
[[امام سجاد]]{{ع}} در این [[دعا]] راه‌های مبارزره با شیطان و [[استمداد]] از [[خدای رحمان]] را به ما می‌آموزد و با پناه‌بردن به خدای [[عزیز]] دعای خود را شروع می‌کند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ مِنْ نَزَغَاتِ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ وَ كَيْدِهِ وَ مَكَايِدِهِ، وَ مِنَ الثِّقَةِ بِأَمَانِيِّهِ وَ مَوَاعِيدِهِ وَ غُرُورِهِ وَ مَصَايِدِهِ}}؛ «بارخدایا، به تو پناه می‌بریم از [[وسوسه‌های شیطان]] رجیم و کیدها وفریب‌های. و به تو پناه می‌بریم از دل‌بستن به تمناهای او و وعده‌های او و فریب‌ها و دام‌های او». | [[امام سجاد]] {{ع}} در این [[دعا]] راه‌های مبارزره با شیطان و [[استمداد]] از [[خدای رحمان]] را به ما می‌آموزد و با پناه‌بردن به خدای [[عزیز]] دعای خود را شروع می‌کند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ مِنْ نَزَغَاتِ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ وَ كَيْدِهِ وَ مَكَايِدِهِ، وَ مِنَ الثِّقَةِ بِأَمَانِيِّهِ وَ مَوَاعِيدِهِ وَ غُرُورِهِ وَ مَصَايِدِهِ}}؛ «بارخدایا، به تو پناه می‌بریم از [[وسوسه‌های شیطان]] رجیم و کیدها وفریب‌های. و به تو پناه می‌بریم از دل‌بستن به تمناهای او و وعده‌های او و فریب‌ها و دام‌های او». | ||
آن‌گاه امام [[عبادت]] و [[محبت خدا]] را دو عامل بازدارنده [[نفوذ]] شیطان اعلام می‌کند: «بارخدایا، ما را نیروی عبادت ده و با آن، شیطان را از ما بران؛ بر [[سعی]] ما در [[راه]] [[محبت]] خود بیفزای و به آن، شیطان را [[خوار]] گردان. میان ما و او حجابی قرار ده که بر افکندش را نتواند و [[سدی]] چنان [[استوار]] که از رخنه‌کردنش عاجز آید». | آن‌گاه امام [[عبادت]] و [[محبت خدا]] را دو عامل بازدارنده [[نفوذ]] شیطان اعلام می‌کند: «بارخدایا، ما را نیروی عبادت ده و با آن، شیطان را از ما بران؛ بر [[سعی]] ما در [[راه]] [[محبت]] خود بیفزای و به آن، شیطان را [[خوار]] گردان. میان ما و او حجابی قرار ده که بر افکندش را نتواند و [[سدی]] چنان [[استوار]] که از رخنه‌کردنش عاجز آید». | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۷: | ||
و مجدداً چشم به هدایت‌های [[الهی]] می‌دوزد: «بارخدایا، [[حقیقت]] هر [[باطل]] را که [[شیطان]] در چشم ما می‌آراید به ما بشناسان. و چون شناساندی، ما را از ارتکاب آن بازدار؛ و به ما بیاموز که چسان فریبش دهیم و ما را [[آگاه]] کن که با چه آلت و عدّت با او [[جدال]] کنیم. و از [[خواب غفلت]] بیدارمان ساز که بدو نگرویم و [[توفیق]] خود [[رفیق]] ما گردان و در [[پیکار]] به خلاف او یاریمان نمای». | و مجدداً چشم به هدایت‌های [[الهی]] می‌دوزد: «بارخدایا، [[حقیقت]] هر [[باطل]] را که [[شیطان]] در چشم ما می‌آراید به ما بشناسان. و چون شناساندی، ما را از ارتکاب آن بازدار؛ و به ما بیاموز که چسان فریبش دهیم و ما را [[آگاه]] کن که با چه آلت و عدّت با او [[جدال]] کنیم. و از [[خواب غفلت]] بیدارمان ساز که بدو نگرویم و [[توفیق]] خود [[رفیق]] ما گردان و در [[پیکار]] به خلاف او یاریمان نمای». | ||
در ادامه، از آنجا که این [[دشمن]] همه [[مسلمانان]] را [[تهدید]] می‌کند و [[امام]] [[سعادت]] همه را می‌خواهد، آهنگ دعایش را همگانی می‌کند: «بارخدایا، بر [[محمد و خاندانش]] [[درود]] بفرست و [[پدران]] ما را و [[مادران]] ما را و [[فرزندان]] ما را و [[خاندان]] ما را و [[خویشاوندان]] ما را و [[نزدیکان]] ما را و [[همسایگان]] ما، مردان [[مؤمن]] و [[زنان]] مؤمنه را از گزند شیطان در ملاذی منیع و ملجأی رفیع و پناهگاهی [[استوار]] جای ده و برای پیکار با او سپرهایی نگهدارنده و شمشیرهایی برنده [[عطا]] فرما». | در ادامه، از آنجا که این [[دشمن]] همه [[مسلمانان]] را [[تهدید]] می‌کند و [[امام]] [[سعادت]] همه را می‌خواهد، آهنگ دعایش را همگانی می‌کند: «بارخدایا، بر [[محمد و خاندانش]] [[درود]] بفرست و [[پدران]] ما را و [[مادران]] ما را و [[فرزندان]] ما را و [[خاندان]] ما را و [[خویشاوندان]] ما را و [[نزدیکان]] ما را و [[همسایگان]] ما، مردان [[مؤمن]] و [[زنان]] مؤمنه را از گزند شیطان در ملاذی منیع و ملجأی رفیع و پناهگاهی [[استوار]] جای ده و برای پیکار با او سپرهایی نگهدارنده و شمشیرهایی برنده [[عطا]] فرما». | ||
آن‌گاه لب به [[نفرین]] این دشمن مکّار باز می‌کند: «بارخدایا، در هرکار که شیطان گره افکند گره‌گشایی کن و هر در را که بربندد تو باز کن، و هر [[تدبیر]] که کند گسسته گردان، و هر آهنگ که کند برهم [[زن]]، و هر رشته که محکم برتابد پنبه نمای». | آن‌گاه لب به [[نفرین]] این دشمن مکّار باز می‌کند: «بارخدایا، در هرکار که شیطان گره افکند گره‌گشایی کن و هر در را که بربندد تو باز کن، و هر [[تدبیر]] که کند گسسته گردان، و هر آهنگ که کند برهم [[زن]]، و هر رشته که محکم برتابد پنبه نمای». «بارخدایا، لشکرش بشکن، کیدش باطل نمنای، پناهگاهش ویران ساز و بینی‌اش بر [[خاک]] [[مال]]». | ||
«بارخدایا، لشکرش بشکن، کیدش باطل نمنای، پناهگاهش ویران ساز و بینی‌اش بر [[خاک]] [[مال]]». | |||
از جمله درخواست‌های امام از [[خدا]] این است که ما را در شمار [[دشمنان]] شیطان قرار دهد و از زمره دوستانش دور دارد. این درخواست نشانگر آن است که لحظه‌ای از این دشمن لجوج و کینه‌توز نباید [[غافل]] بود و همواره در [[مخالفت]] او باید گام برداشت. | از جمله درخواست‌های امام از [[خدا]] این است که ما را در شمار [[دشمنان]] شیطان قرار دهد و از زمره دوستانش دور دارد. این درخواست نشانگر آن است که لحظه‌ای از این دشمن لجوج و کینه‌توز نباید [[غافل]] بود و همواره در [[مخالفت]] او باید گام برداشت. و در پایان یک‌بار دیگر برای همه مردان و زنان باایمان [[مصونیت]] از شیطان را [[طلب]] می‌کند تا بدین سبب به درجات [[صالحان]] [[راه]] یابند<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref>.<ref>[[سید جواد بهشتی|بهشتی، سید جواد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «نیایش هفدهم»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۴۶۰.</ref> | ||
و در پایان یک‌بار دیگر برای همه مردان و زنان باایمان [[مصونیت]] از شیطان را [[طلب]] می‌کند تا بدین سبب به درجات [[صالحان]] [[راه]] یابند | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[استعاذه]] | * [[استعاذه]] | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[سید جواد بهشتی|بهشتی، سید جواد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «نیایش هفدهم»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | # [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[سید جواد بهشتی|بهشتی، سید جواد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «نیایش هفدهم»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:صحیفه سجادیه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۳۱
مقدمه
این نیایش امام سجاد (ع) است به هنگامی که نام شیطان برده می‌شد و امام از دشمنی او به خدا پناه می‌برد. در قرآن کریم چهارده بار از شیطان نام می‌برد و به انسان‌ها هشدار می‌دهد و می‌فرماید: مراقب این دشمن باشید؛ و آن‌گاه که به شما هجوم آورد به خدا پناه ببرید؛ ﴿إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّمَا يَدْعُو حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِيرِ﴾[۱].
امام سجاد (ع) در این دعا راه‌های مبارزره با شیطان و استمداد از خدای رحمان را به ما می‌آموزد و با پناه‌بردن به خدای عزیز دعای خود را شروع می‌کند: «اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ مِنْ نَزَغَاتِ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ وَ كَيْدِهِ وَ مَكَايِدِهِ، وَ مِنَ الثِّقَةِ بِأَمَانِيِّهِ وَ مَوَاعِيدِهِ وَ غُرُورِهِ وَ مَصَايِدِهِ»؛ «بارخدایا، به تو پناه می‌بریم از وسوسه‌های شیطان رجیم و کیدها وفریب‌های. و به تو پناه می‌بریم از دل‌بستن به تمناهای او و وعده‌های او و فریب‌ها و دام‌های او».
آن‌گاه امام عبادت و محبت خدا را دو عامل بازدارنده نفوذ شیطان اعلام می‌کند: «بارخدایا، ما را نیروی عبادت ده و با آن، شیطان را از ما بران؛ بر سعی ما در راه محبت خود بیفزای و به آن، شیطان را خوار گردان. میان ما و او حجابی قرار ده که بر افکندش را نتواند و سدی چنان استوار که از رخنه‌کردنش عاجز آید».
سپس تقوای الهی را به‌عنوان سومین عامل طلب می‌کند: «بارخدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و در برابر ضلالت شیطان ما را از هدایت خود بهره‌مند گردان و در برابر تلاش او به گمراهی ما، ما را از پرهیزگاری ره‌توشه ساز. اگر او ما را به راه تباهی می‌کشد، تو ما را به راه تقوی راه نمای».
و مجدداً چشم به هدایت‌های الهی می‌دوزد: «بارخدایا، حقیقت هر باطل را که شیطان در چشم ما می‌آراید به ما بشناسان. و چون شناساندی، ما را از ارتکاب آن بازدار؛ و به ما بیاموز که چسان فریبش دهیم و ما را آگاه کن که با چه آلت و عدّت با او جدال کنیم. و از خواب غفلت بیدارمان ساز که بدو نگرویم و توفیق خود رفیق ما گردان و در پیکار به خلاف او یاریمان نمای».
در ادامه، از آنجا که این دشمن همه مسلمانان را تهدید می‌کند و امام سعادت همه را می‌خواهد، آهنگ دعایش را همگانی می‌کند: «بارخدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و پدران ما را و مادران ما را و فرزندان ما را و خاندان ما را و خویشاوندان ما را و نزدیکان ما را و همسایگان ما، مردان مؤمن و زنان مؤمنه را از گزند شیطان در ملاذی منیع و ملجأی رفیع و پناهگاهی استوار جای ده و برای پیکار با او سپرهایی نگهدارنده و شمشیرهایی برنده عطا فرما».
آن‌گاه لب به نفرین این دشمن مکّار باز می‌کند: «بارخدایا، در هرکار که شیطان گره افکند گره‌گشایی کن و هر در را که بربندد تو باز کن، و هر تدبیر که کند گسسته گردان، و هر آهنگ که کند برهم زن، و هر رشته که محکم برتابد پنبه نمای». «بارخدایا، لشکرش بشکن، کیدش باطل نمنای، پناهگاهش ویران ساز و بینی‌اش بر خاک مال».
از جمله درخواست‌های امام از خدا این است که ما را در شمار دشمنان شیطان قرار دهد و از زمره دوستانش دور دارد. این درخواست نشانگر آن است که لحظه‌ای از این دشمن لجوج و کینه‌توز نباید غافل بود و همواره در مخالفت او باید گام برداشت. و در پایان یک‌بار دیگر برای همه مردان و زنان باایمان مصونیت از شیطان را طلب می‌کند تا بدین سبب به درجات صالحان راه یابند[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «به راستی شیطان دشمن شماست پس او را دشمن بدارید! جز این نیست که او گروه خویش را فرا می‌خواند تا (سرانجام) از دوزخیان باشند» سوره فاطر، آیه ۶.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.
- ↑ بهشتی، سید جواد، مقاله «نیایش هفدهم»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۴۶۰.