خبر ولادت امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{مهدویت}} +{{مهدویت}}))
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مهدویت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
| موضوع مرتبط = امام مهدی
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| عنوان مدخل  = امام مهدی
| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*[[امام حسن عسکری]] {{ع}} با تمام قدرت در پخش و نشر خبر ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در میان شیعیان در داخل و خارج سامراء تلاش نمود:
* [[امام حسن عسکری]] {{ع}} با تمام قدرت در پخش و نشر خبر ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در میان شیعیان در داخل و خارج سامراء تلاش نمود:
#جناب [[حکیمه خاتون]] را که بانوی باعظمتی بود و در میان [[بنی هاشم]] شریف‌ترین بانو، دختر [[امام جواد]] و خواهر [[امام هادی]] {{عم}}، زاهده و عابده و سرآمد بانوان [[شیعه]] در عصر خود بود، دعوت می‌کند که آن شب را در خاندان [[امامت]] سپری کند و شاهد عینی ولادت آن مهر تابان باشد.
# جناب [[حکیمه خاتون]] را که بانوی باعظمتی بود و در میان [[بنی هاشم]] شریف‌ترین بانو، دختر [[امام جواد]] و خواهر [[امام هادی]] {{عم}}، زاهده و عابده و سرآمد بانوان [[شیعه]] در عصر خود بود، دعوت می‌کند که آن شب را در خاندان [[امامت]] سپری کند و شاهد عینی ولادت آن مهر تابان باشد.
#قابله‌ای از غیر شیعه دعوت می‌کند تا گواه ولادت آن [[حجت]] خدا باشد، تا حجّت بر عده‌ای از صالحان [[اهل سنت]] تمام شود، که همین بانو موجب شیعه شدن برخی از اعضای خانواده‌اش شده است.
# قابله‌ای از غیر شیعه دعوت می‌کند تا گواه ولادت آن [[حجت]] خدا باشد، تا حجّت بر عده‌ای از صالحان [[اهل سنت]] تمام شود، که همین بانو موجب شیعه شدن برخی از اعضای خانواده‌اش شده است.
#مولود مسعود را در مناسبت‌های گوناگون به افراد مورد اعتماد و یاران و شیعیان عرضه می‌نمود تا حجّت خدا را با چشم خود ببینند و دیگر سخن دشمنان را در حق او باور نکنند. [[حجت]] خدا را در جمع شیعیان حاضر می‌کند که در حضور پدر به پرسش‌های آن‌ها پاسخ دهد، اموال آن‌ها را دریافت نماید و در بین آن‌ها داوری کند.
# مولود مسعود را در مناسبت‌های گوناگون به افراد مورد اعتماد و یاران و شیعیان عرضه می‌نمود تا حجّت خدا را با چشم خود ببینند و دیگر سخن دشمنان را در حق او باور نکنند. [[حجت]] خدا را در جمع شیعیان حاضر می‌کند که در حضور پدر به پرسش‌های آن‌ها پاسخ دهد، اموال آن‌ها را دریافت نماید و در بین آن‌ها داوری کند.
#نامه‌های بسیاری به شهرستان‌های دوردستی چون: مدینه، بصره و قم ارسال می‌کند و در آن‌ها شیعیان خالص را به ولادت حجّت خدا بشارت می‌دهد.
# نامه‌های بسیاری به شهرستان‌های دوردستی چون: مدینه، بصره و قم ارسال می‌کند و در آن‌ها شیعیان خالص را به ولادت حجّت خدا بشارت می‌دهد.
#گوشت و نان فراوان خریداری نموده و به‌عنوان عقیقه در بین شیعیان [[سامرا]]ء تقسیم می‌کند.
# گوشت و نان فراوان خریداری نموده و به‌عنوان عقیقه در بین شیعیان [[سامرا]]ء تقسیم می‌کند.
#گوسفندانی را به خارج از سامراء می‌فرستاد تا به‌عنوان عقیقه فرزندش ذبح کرده، اطعام نمایند.
# گوسفندانی را به خارج از سامراء می‌فرستاد تا به‌عنوان عقیقه فرزندش ذبح کرده، اطعام نمایند.
*به‌هرحال دودمان [[امامت]] از هیچ فرصتی در پخش و نشر خبر ولادت آن حضرت غفلت نکرد و پیش از رحلت [[امام حسن عسکری]] {{ع}}، خبر ولادت [[حجت]] خدا را به گوش شیعیان خالص و افرادی صالح از غیر شیعه رسانید<ref>روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۵۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۹۰.</ref>.
* به‌هرحال دودمان [[امامت]] از هیچ فرصتی در پخش و نشر خبر ولادت آن حضرت غفلت نکرد و پیش از رحلت [[امام حسن عسکری]] {{ع}}، خبر ولادت [[حجت]] خدا را به گوش شیعیان خالص و افرادی صالح از غیر شیعه رسانید<ref>روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۵۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۹۰.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
* [[برنامه امام حسن عسکری برای اعلام ولادت امام مهدی چه بود؟ (پرسش)]]
* [[برنامه امام حسن عسکری برای اعلام ولادت امام مهدی چه بود؟ (پرسش)]]


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
خط ۲۴: خط ۲۷:
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{امام مهدی}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:خبر ولادت امام مهدی]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۶

مقدمه

  1. جناب حکیمه خاتون را که بانوی باعظمتی بود و در میان بنی هاشم شریف‌ترین بانو، دختر امام جواد و خواهر امام هادی (ع)، زاهده و عابده و سرآمد بانوان شیعه در عصر خود بود، دعوت می‌کند که آن شب را در خاندان امامت سپری کند و شاهد عینی ولادت آن مهر تابان باشد.
  2. قابله‌ای از غیر شیعه دعوت می‌کند تا گواه ولادت آن حجت خدا باشد، تا حجّت بر عده‌ای از صالحان اهل سنت تمام شود، که همین بانو موجب شیعه شدن برخی از اعضای خانواده‌اش شده است.
  3. مولود مسعود را در مناسبت‌های گوناگون به افراد مورد اعتماد و یاران و شیعیان عرضه می‌نمود تا حجّت خدا را با چشم خود ببینند و دیگر سخن دشمنان را در حق او باور نکنند. حجت خدا را در جمع شیعیان حاضر می‌کند که در حضور پدر به پرسش‌های آن‌ها پاسخ دهد، اموال آن‌ها را دریافت نماید و در بین آن‌ها داوری کند.
  4. نامه‌های بسیاری به شهرستان‌های دوردستی چون: مدینه، بصره و قم ارسال می‌کند و در آن‌ها شیعیان خالص را به ولادت حجّت خدا بشارت می‌دهد.
  5. گوشت و نان فراوان خریداری نموده و به‌عنوان عقیقه در بین شیعیان سامراء تقسیم می‌کند.
  6. گوسفندانی را به خارج از سامراء می‌فرستاد تا به‌عنوان عقیقه فرزندش ذبح کرده، اطعام نمایند.
  • به‌هرحال دودمان امامت از هیچ فرصتی در پخش و نشر خبر ولادت آن حضرت غفلت نکرد و پیش از رحلت امام حسن عسکری (ع)، خبر ولادت حجت خدا را به گوش شیعیان خالص و افرادی صالح از غیر شیعه رسانید[۱][۲].

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۵۵.
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۲۹۰.