نافرمانی از امام در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * )) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = نافرمانی از امام | |||
| عنوان مدخل = نافرمانی از امام | |||
| مداخل مرتبط = [[نافرمانی از امام در حدیث]] - [[نافرمانی از امام در اخلاق اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = امامت (پرسش) | |||
}} | |||
== احادیث مرتبط == | |||
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "[[انسان]] گناهی انجام میدهد و در پی آن از [[نماز شب]] [[محروم]] می‌گردد. عمل بد در [[صاحب]] خود زودتر از چاقو در گوشت اثر می‌‌گذارد"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: إِنَّ الرَّجُلَ يُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُحْرَمُ صَلَاةَ اللَّيْلِ وَ إِنَّ الْعَمَلَ السَّيِّئَ أَسْرَعُ فِي صَاحِبِهِ مِنَ السِّكِّينِ فِي اللَّحْمِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.</ref>؛ | |||
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "هرکس [[اراده]] نماید که گناهی انجام دهد، باید از آن اجتناب کند؛ چه گاه [[بنده]] گناهی انجام میدهد و [[خداوند]] - تبارک و تعالی! - آن را می‌‌بیند و می‌‌فرماید: به [[عزّت]] و جلال خودم قسم هرگز بعد از این [[گناه]] تو را نخواهم بخشید!" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: مَنْ هَمَّ بِسَيِّئَةٍ فَلَا يَعْمَلْهَا فَإِنَّهُ رُبَّمَا عَمِلَ الْعَبْدُ السَّيِّئَةَ فَيَرَاهُ الرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَيَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَا أَغْفِرُ لَكَ بَعْدَ ذَلِكَ أَبَداً}}؛ | |||
==احادیث مرتبط== | |||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "[[انسان]] گناهی انجام میدهد و در پی آن از [[نماز شب]] [[محروم]] می‌گردد. عمل بد در [[صاحب]] خود زودتر از چاقو در گوشت اثر می‌‌گذارد"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: إِنَّ الرَّجُلَ يُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُحْرَمُ صَلَاةَ اللَّيْلِ وَ إِنَّ الْعَمَلَ السَّيِّئَ أَسْرَعُ فِي صَاحِبِهِ مِنَ السِّكِّينِ فِي اللَّحْمِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.</ref>؛ | |||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "هرکس [[اراده]] نماید که گناهی انجام دهد، باید از آن اجتناب کند؛ چه گاه [[بنده]] گناهی انجام میدهد و [[خداوند]] - تبارک و تعالی! - آن را می‌‌بیند و می‌‌فرماید: به [[عزّت]] و جلال خودم قسم هرگز بعد از این [[گناه]] تو را نخواهم بخشید!" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: مَنْ هَمَّ بِسَيِّئَةٍ فَلَا يَعْمَلْهَا فَإِنَّهُ رُبَّمَا عَمِلَ الْعَبْدُ السَّيِّئَةَ فَيَرَاهُ الرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَيَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَا أَغْفِرُ لَكَ بَعْدَ ذَلِكَ أَبَداً}}؛ | |||
اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.</ref>؛ | اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.</ref>؛ | ||
#[[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودند: "بدون تردید [[بنده]] به‌خاطر یکی از گناهانش یک‌صد سال در جهنّم زندانی میشود؛ او در این حال همسرانش را در [[بهشت]] می‌‌بینند که از [[نعمت]] برخوردار می‌‌شوند" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{ع}} إِنَّ الْعَبْدَ لَيُحْبَسُ عَلَى ذَنْبٍ مِنْ ذُنُوبِهِ مِائَةَ عَامٍ وَ إِنَّهُ لَيَنْظُرُ إِلَى أَزْوَاجِهِ فِي الْجَنَّةِ يَتَنَعَّمْنَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.</ref>؛ | # [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: "بدون تردید [[بنده]] به‌خاطر یکی از گناهانش یک‌صد سال در جهنّم زندانی میشود؛ او در این حال همسرانش را در [[بهشت]] می‌‌بینند که از [[نعمت]] برخوردار می‌‌شوند" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{ع}} إِنَّ الْعَبْدَ لَيُحْبَسُ عَلَى ذَنْبٍ مِنْ ذُنُوبِهِ مِائَةَ عَامٍ وَ إِنَّهُ لَيَنْظُرُ إِلَى أَزْوَاجِهِ فِي الْجَنَّةِ يَتَنَعَّمْنَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.</ref>؛ | ||
#[[امام رضا]]{{ع}} فرمودند: "هر اندازه که [[بندگان]] گناهانی [[جدید]] انجام دهند که پیش از آن انجام نمی‌داده‌اند، [[خداوند]] نیز بلاهای جدیدی که پیش از این نمی‌شناخته‌اند، برای آنان پدید می‌‌آورَد" <ref>{{متن حدیث| سَمِعْتُ الرِّضَا{{ع}} يَقُولُ كُلَّمَا أَحْدَثَ الْعِبَادُ مِنَ الذُّنُوبِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعْمَلُونَ أَحْدَثَ اللَّهُ لَهُمْ مِنَ الْبَلَاءِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعْرِفُونَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۵.</ref>؛ | # [[امام رضا]] {{ع}} فرمودند: "هر اندازه که [[بندگان]] گناهانی [[جدید]] انجام دهند که پیش از آن انجام نمی‌داده‌اند، [[خداوند]] نیز بلاهای جدیدی که پیش از این نمی‌شناخته‌اند، برای آنان پدید می‌‌آورَد" <ref>{{متن حدیث| سَمِعْتُ الرِّضَا {{ع}} يَقُولُ كُلَّمَا أَحْدَثَ الْعِبَادُ مِنَ الذُّنُوبِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعْمَلُونَ أَحْدَثَ اللَّهُ لَهُمْ مِنَ الْبَلَاءِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعْرِفُونَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۵.</ref>؛ | ||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "چون [[آدمی]] [[گناه]] کند، در [[قلب]] او نقطه‌ای سیاه ظاهر شود. اگر پس از آن [[توبه]] کند آن نقطه [[پاک]] میشود، و اگر باز [[گناه]] کند آن نقطه زیاد میشود، تا آنگاه که بر [[قلب]] [[غلبه]] کند؛ پس از آن دیگر [[انسان]] به هیچ وجه به [[فلاح]] و [[رستگاری]] نخواهد رسید" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} يَقُولُ إِذَا أَذْنَبَ الرَّجُلُ خَرَجَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةٌ سَوْدَاءُ فَإِنْ تَابَ انْمَحَتْ وَ إِنْ زَادَ زَادَتْ حَتَّى تَغْلِبَ عَلَى قَلْبِهِ فَلَا يُفْلِحُ بَعْدَهَا أَبَداً}}؛اصول کافی، ج۲، ص۲۷۱.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۳ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، | # [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "چون [[آدمی]] [[گناه]] کند، در [[قلب]] او نقطه‌ای سیاه ظاهر شود. اگر پس از آن [[توبه]] کند آن نقطه [[پاک]] میشود، و اگر باز [[گناه]] کند آن نقطه زیاد میشود، تا آنگاه که بر [[قلب]] [[غلبه]] کند؛ پس از آن دیگر [[انسان]] به هیچ وجه به [[فلاح]] و [[رستگاری]] نخواهد رسید" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} يَقُولُ إِذَا أَذْنَبَ الرَّجُلُ خَرَجَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةٌ سَوْدَاءُ فَإِنْ تَابَ انْمَحَتْ وَ إِنْ زَادَ زَادَتْ حَتَّى تَغْلِبَ عَلَى قَلْبِهِ فَلَا يُفْلِحُ بَعْدَهَا أَبَداً}}؛اصول کافی، ج۲، ص۲۷۱.</ref>.<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۳ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی ج۳]]، ص ۳۵۳-۳۵۴.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۳ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۳''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:امام]] | ||
[[رده:مدخل دانش اخلاق اسلامی]] | [[رده:مدخل دانش اخلاق اسلامی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث نافرمانی از امام است. نافرمانی از امام از چند منظر متفاوت، بررسی میشود: نافرمانی از امام در حدیث - نافرمانی از امام در اخلاق اسلامی - پرسش‌های مرتبطاحادیث مرتبط
- امام صادق (ع) فرمودند: "انسان گناهی انجام میدهد و در پی آن از نماز شب محروم می‌گردد. عمل بد در صاحب خود زودتر از چاقو در گوشت اثر می‌‌گذارد"[۱]؛
- امام صادق (ع) فرمودند: "هرکس اراده نماید که گناهی انجام دهد، باید از آن اجتناب کند؛ چه گاه بنده گناهی انجام میدهد و خداوند - تبارک و تعالی! - آن را می‌‌بیند و می‌‌فرماید: به عزّت و جلال خودم قسم هرگز بعد از این گناه تو را نخواهم بخشید!" [۲]؛
- پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "بدون تردید بنده به‌خاطر یکی از گناهانش یک‌صد سال در جهنّم زندانی میشود؛ او در این حال همسرانش را در بهشت می‌‌بینند که از نعمت برخوردار می‌‌شوند" [۳]؛
- امام رضا (ع) فرمودند: "هر اندازه که بندگان گناهانی جدید انجام دهند که پیش از آن انجام نمی‌داده‌اند، خداوند نیز بلاهای جدیدی که پیش از این نمی‌شناخته‌اند، برای آنان پدید می‌‌آورَد" [۴]؛
- امام صادق (ع) فرمودند: "چون آدمی گناه کند، در قلب او نقطه‌ای سیاه ظاهر شود. اگر پس از آن توبه کند آن نقطه پاک میشود، و اگر باز گناه کند آن نقطه زیاد میشود، تا آنگاه که بر قلب غلبه کند؛ پس از آن دیگر انسان به هیچ وجه به فلاح و رستگاری نخواهد رسید" [۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: إِنَّ الرَّجُلَ يُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُحْرَمُ صَلَاةَ اللَّيْلِ وَ إِنَّ الْعَمَلَ السَّيِّئَ أَسْرَعُ فِي صَاحِبِهِ مِنَ السِّكِّينِ فِي اللَّحْمِ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: مَنْ هَمَّ بِسَيِّئَةٍ فَلَا يَعْمَلْهَا فَإِنَّهُ رُبَّمَا عَمِلَ الْعَبْدُ السَّيِّئَةَ فَيَرَاهُ الرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَيَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَا أَغْفِرُ لَكَ بَعْدَ ذَلِكَ أَبَداً»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ع) إِنَّ الْعَبْدَ لَيُحْبَسُ عَلَى ذَنْبٍ مِنْ ذُنُوبِهِ مِائَةَ عَامٍ وَ إِنَّهُ لَيَنْظُرُ إِلَى أَزْوَاجِهِ فِي الْجَنَّةِ يَتَنَعَّمْنَ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۲.
- ↑ « سَمِعْتُ الرِّضَا (ع) يَقُولُ كُلَّمَا أَحْدَثَ الْعِبَادُ مِنَ الذُّنُوبِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعْمَلُونَ أَحْدَثَ اللَّهُ لَهُمْ مِنَ الْبَلَاءِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعْرِفُونَ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۵.
- ↑ « عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) يَقُولُ إِذَا أَذْنَبَ الرَّجُلُ خَرَجَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةٌ سَوْدَاءُ فَإِنْ تَابَ انْمَحَتْ وَ إِنْ زَادَ زَادَتْ حَتَّى تَغْلِبَ عَلَى قَلْبِهِ فَلَا يُفْلِحُ بَعْدَهَا أَبَداً»؛اصول کافی، ج۲، ص۲۷۱.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی ج۳، ص ۳۵۳-۳۵۴.