شعائر الله در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'شعائر الهی' به 'شعائر الهی')
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[شعائر الله]]''' است. "'''[[شعائر الله]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = شعائر الله
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[شعائر الله در قرآن]] - [[شعائر الله در حدیث]] - [[شعائر الله در فقه سیاسی]] </div>
| عنوان مدخل  = [[شعائر الله]]
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[شعائر الله (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط = [[شعائر الله در قرآن]] - [[شعائر الله در حدیث]] - [[شعائر الله در فقه سیاسی]]  
| پرسش مرتبط  = شعائر الله (پرسش)
}}


==معناشناسی==
== معناشناسی ==
"شعائر" جمع "شعیره" یعنی آنچه با [[لطف]] و دقت [[درک]] می‌شود. "شَعَائِرَ اللَّهِ" در مورد [[خداوند]]، اموری است که با [[لطف]] و دقت در [[عظمت]] و جلال و [[سلطنت]] [[خداوند]] [[درک]] می‌گردد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۷۶.</ref>. اصل آن "شعر" به معنای [[علم]] و [[معرفت]] و نشانه است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۹۳.</ref>.
"شعائر" جمع "شعیره" یعنی آنچه با [[لطف]] و دقت [[درک]] می‌شود. "شَعَائِرَ اللَّهِ" در مورد [[خداوند]]، اموری است که با [[لطف]] و دقت در [[عظمت]] و جلال و [[سلطنت]] [[خداوند]] [[درک]] می‌گردد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۷۶.</ref>. اصل آن "شعر" به معنای [[علم]] و [[معرفت]] و نشانه است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۹۳.</ref>.


==شعائر الله در قرآن==
== شعائر الله در قرآن ==
در یکی از [[آیات]] [[قرآن کریم]] آمده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ}}<ref>«ای مؤمنان! (حرمت) شعائر خداوند نشکنید» سوره مائده، آیه ۲.</ref>. {{متن قرآن|شَعَائِرَ اللَّهِ}} به [[حج]] و [[اعمال]] آن اطلاق شده است: {{متن قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ}}<ref>«بی‌گمان صفا و مروه از نشانه های (بندگی) خداوند است » سوره بقره، آیه ۱۵۸.</ref>. به [[اعمال]] [[حج]] [[شعائر الهی]] اطلاق شده، چون [[معارف]] [[حج]] از [[اعمال]] ظاهری آن قابل [[درک]] و [[احساس]] است<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۶.</ref>.
در یکی از [[آیات]] [[قرآن کریم]] آمده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ}}<ref>«ای مؤمنان! (حرمت) شعائر خداوند نشکنید» سوره مائده، آیه ۲.</ref>. {{متن قرآن|شَعَائِرَ اللَّهِ}} به [[حج]] و [[اعمال]] آن اطلاق شده است: {{متن قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ}}<ref>«بی‌گمان صفا و مروه از نشانه های (بندگی) خداوند است» سوره بقره، آیه ۱۵۸.</ref>. به [[اعمال]] [[حج]] [[شعائر الهی]] اطلاق شده، چون [[معارف]] [[حج]] از [[اعمال]] ظاهری آن قابل [[درک]] و [[احساس]] است<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۶.</ref>.


==شعائر نماد یک ملت==
== شعائر نماد یک ملت ==
[[شعائر]] یک [[دین]] یا یک [[امّت]]، سمبل‌ها و نمادهای مشخص، اصول و ارزش‌های [[حاکم]] بر آنهاست و هیچ ملت و آیینی از این سمبل‌ها و نمادهای نشان‌گر خالی نیستند. [[اعمال عبادی]]، به‌خصوص اعمالی که به‌صورت دسته‌جمعی انجام می‌شود، ظاهرترین و بارزترین نمادها و [[شعائر]] یک [[ملت]] یا [[دین]] هستند. [[نمازهای جمعه]] و [[جماعت]]، [[اعمال]] [[حج]] و [[روزه]] نمونه‌هایی عالی از این نمادها در [[اسلام]] هستند<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۶۵-۳۶۶.</ref>.
[[شعائر]] یک [[دین]] یا یک [[امّت]]، سمبل‌ها و نمادهای مشخص، اصول و ارزش‌های [[حاکم]] بر آنهاست و هیچ ملت و آیینی از این سمبل‌ها و نمادهای نشان‌گر خالی نیستند. [[اعمال عبادی]]، به‌خصوص اعمالی که به‌صورت دسته‌جمعی انجام می‌شود، ظاهرترین و بارزترین نمادها و [[شعائر]] یک [[ملت]] یا [[دین]] هستند. [[نمازهای جمعه]] و [[جماعت]]، [[اعمال]] [[حج]] و [[روزه]] نمونه‌هایی عالی از این نمادها در [[اسلام]] هستند<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۶۵-۳۶۶.</ref>.


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۸

معناشناسی

"شعائر" جمع "شعیره" یعنی آنچه با لطف و دقت درک می‌شود. "شَعَائِرَ اللَّهِ" در مورد خداوند، اموری است که با لطف و دقت در عظمت و جلال و سلطنت خداوند درک می‌گردد[۱]. اصل آن "شعر" به معنای علم و معرفت و نشانه است[۲].

شعائر الله در قرآن

در یکی از آیات قرآن کریم آمده است: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ[۳]. ﴿شَعَائِرَ اللَّهِ به حج و اعمال آن اطلاق شده است: ﴿إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ[۴]. به اعمال حج شعائر الهی اطلاق شده، چون معارف حج از اعمال ظاهری آن قابل درک و احساس است[۵].

شعائر نماد یک ملت

شعائر یک دین یا یک امّت، سمبل‌ها و نمادهای مشخص، اصول و ارزش‌های حاکم بر آنهاست و هیچ ملت و آیینی از این سمبل‌ها و نمادهای نشان‌گر خالی نیستند. اعمال عبادی، به‌خصوص اعمالی که به‌صورت دسته‌جمعی انجام می‌شود، ظاهرترین و بارزترین نمادها و شعائر یک ملت یا دین هستند. نمازهای جمعه و جماعت، اعمال حج و روزه نمونه‌هایی عالی از این نمادها در اسلام هستند[۶].

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۷۶.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۹۳.
  3. «ای مؤمنان! (حرمت) شعائر خداوند نشکنید» سوره مائده، آیه ۲.
  4. «بی‌گمان صفا و مروه از نشانه های (بندگی) خداوند است» سوره بقره، آیه ۱۵۸.
  5. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۶.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۶۵-۳۶۶.