ابراهیم بن اشعری قمی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
(←مقدمه) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام رضا | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
در ابتدا از | در ابتدا از یاران مخلص [[امام]] [[موسی بن جعفر]] {{ع}} بود که پس از [[شهادت]] آن حضرت، در زمره [[یاران]] [[امام علی بن موسی الرضا]] {{ع}} در آمد و نزد حضرتش به کسب [[دانش]] و [[تهذیب نفس]] پرداخت<ref>الفهرست، ص۴۱.</ref>. ایشان از ویژه عالمانی است که پرورش [[شخصیت]] او مرهون تلاش امام [[معصوم]] {{ع}} می‌باشد و برای همین از هر دو بزرگوار [[روایت]] می‌کند. وی با [[همکاری]] برادرش - [[فضل]] بن [[محمد]] - [[کتابی]] می‌نویسد که [[حسن بن علی بن فضال]] از آن روایت می‌نماید<ref>اختیار معرفة الرجال کشی، ص۵۵۴؛ أعیان الشیعه، ج۲، ص۲۰۳.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۳۸.</ref> | ||
ایشان از ویژه عالمانی است که پرورش [[شخصیت]] او مرهون تلاش امام [[معصوم]]{{ع}} می‌باشد و برای همین از هر دو بزرگوار [[روایت]] می‌کند. وی با [[همکاری]] برادرش - [[فضل]] بن [[محمد]] - [[کتابی]] می‌نویسد که [[حسن بن علی بن فضال]] از آن روایت می‌نماید<ref>اختیار معرفة الرجال کشی، ص۵۵۴؛ أعیان الشیعه، ج۲، ص۲۰۳.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۳۸.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۱: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب امام رضا]] | [[رده:اصحاب امام رضا]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۲
مقدمه
در ابتدا از یاران مخلص امام موسی بن جعفر (ع) بود که پس از شهادت آن حضرت، در زمره یاران امام علی بن موسی الرضا (ع) در آمد و نزد حضرتش به کسب دانش و تهذیب نفس پرداخت[۱]. ایشان از ویژه عالمانی است که پرورش شخصیت او مرهون تلاش امام معصوم (ع) می‌باشد و برای همین از هر دو بزرگوار روایت می‌کند. وی با همکاری برادرش - فضل بن محمد - کتابی می‌نویسد که حسن بن علی بن فضال از آن روایت می‌نماید[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ الفهرست، ص۴۱.
- ↑ اختیار معرفة الرجال کشی، ص۵۵۴؛ أعیان الشیعه، ج۲، ص۲۰۳.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۳۸.