نفی محل‌ حوادث بودن خداوند: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==جستارهای وابسته== +== جستارهای وابسته ==))
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{نبوت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[نفی محل‌ حوادث بودن خداوند در قرآن]] - [[نفی محل‌ حوادث بودن خداوند در حدیث]] - [[نفی محل‌ حوادث بودن خداوند در نهج البلاغه]] - [[نفی محل‌ حوادث بودن خداوند در کلام اسلامی]] - [[نفی محل‌ حوادث بودن خداوند در عرفان اسلامی]]| پرسش مرتبط  = نفی محل‌ حوادث بودن خداوند (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[نفی محل‌ حوادث بودن خداوند در قرآن]] - [[نفی محل‌ حوادث بودن خداوند در حدیث]] - [[نفی محل‌ حوادث بودن خداوند در نهج البلاغه]] - [[نفی محل‌ حوادث بودن خداوند در کلام اسلامی]] - [[نفی محل‌ حوادث بودن خداوند در عرفان اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[نفی محل‌ حوادث بودن خداوند (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
*یکی از مسائل [[فلسفه]] و [[علم کلام]] است. [[متکلمان]] [[مسلمان]] معتقدند که نمی‌توان [[ذات خداوند]] را محل حوادث دانست و محال است که حوادث به ذات او [[قائم]] باشند؛ زیرا [[قیام]] حوادث به ذات، مستلزم تغییر در ذات است. [[خداوند]] [[واجب]] الوجود است، و [[واجب]] الوجود آن است که همه [[شئون]] و کمالاتش را یکباره دارا است. موجودی را که در حال تغییر و [[تکامل]] است، نمی‌توان [[واجب]] الوجود دانست. [[وجوب]] وجود، ملازم فعلیت و مناقض تدریج است<ref>الالهیات‌، ۲/ ۱۲۱ و ۱۲۲؛ تجرید الاعتقاد، ۱۸۰؛ ارشاد الطالبین‌، ۲۳۲.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 451.</ref>.
* یکی از مسائل [[فلسفه]] و [[علم کلام]] است. [[متکلمان]] [[مسلمان]] معتقدند که نمی‌توان [[ذات خداوند]] را محل حوادث دانست و محال است که حوادث به ذات او [[قائم]] باشند؛ زیرا [[قیام]] حوادث به ذات، مستلزم تغییر در ذات است. [[خداوند]] [[واجب]] الوجود است، و [[واجب]] الوجود آن است که همه [[شئون]] و کمالاتش را یکباره دارا است. موجودی را که در حال تغییر و [[تکامل]] است، نمی‌توان [[واجب]] الوجود دانست. [[وجوب]] وجود، ملازم فعلیت و مناقض تدریج است<ref>الالهیات‌، ۲/ ۱۲۱ و ۱۲۲؛ تجرید الاعتقاد، ۱۸۰؛ ارشاد الطالبین‌، ۲۳۲.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 451.</ref>.


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]
* [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}
== جستارهای وابسته ==


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:نفی محل‌ حوادث بودن خداوند]]
[[رده:نفی محل‌ حوادث بودن خداوند]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۳

مقدمه

منابع

پانویس

  1. الالهیات‌، ۲/ ۱۲۱ و ۱۲۲؛ تجرید الاعتقاد، ۱۸۰؛ ارشاد الطالبین‌، ۲۳۲.
  2. فرهنگ شیعه، ص 451.