انکار امام: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==))
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[انکار امام در حدیث]] - [[انکار امام در تاریخ اسلامی]] - [[انکار امام در معارف و سیره رضوی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
در [[روایات]] آمده است: هر کس امامی از [[امامان شیعه]] را منکر شود، [[کافر]] است. و در روایتی از [[امام]] [[موسی کاظم]]{{ع}} آمده است: هر کس یکی از [[امامان]] زنده را [[انکار]] نماید، امامان قبلی را انکار نموده است<ref>اصول کافی، ج۱، ص۳۷۳؛ الغیبة نعمانی، ص۶۳.</ref>.
در [[روایات]] آمده است: هر کس امامی از [[امامان شیعه]] را منکر شود، [[کافر]] است. و در روایتی از [[امام]] [[موسی کاظم]] {{ع}} آمده است: هر کس یکی از [[امامان]] زنده را [[انکار]] نماید، امامان قبلی را انکار نموده است<ref>اصول کافی، ج۱، ص۳۷۳؛ الغیبة نعمانی، ص۶۳.</ref>.
بعد از [[شهادت امام]] موسی کاظم{{ع}}، گروهی از [[شیعیان]]، [[امامت امام رضا]]{{ع}} را انکار کردند و امام موسی کاظم{{ع}} را زنده پنداشتند و از ایشان به عنوان [[آخرین امام]]، یاد نمودند. آنها خود را [[شیعه]] و از [[دوستداران]] [[اهل بیت]]{{ع}} می‌دانستند، اما به [[طمع]] مال‌اندوزی، بر حقیقتی که حتی خود [[امام کاظم]]{{ع}} بارها [[اذعان]] فرموده بودند که [[جانشین]] و امام بعد از من، فرزندم [[علی]] است، [[چشم]] بستند و [[امام رضا]]{{ع}} را منکر شدند. [[تاریخ]] از آنها با عنوان «[[واقفیان]]» نام می‌برد.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۱۲۷.</ref>
بعد از [[شهادت]] [[امام موسی کاظم]] {{ع}}، گروهی از [[شیعیان]]، [[امامت امام رضا]] {{ع}} را انکار کردند و امام موسی کاظم {{ع}} را زنده پنداشتند و از ایشان به عنوان [[آخرین امام]]، یاد نمودند. آنها خود را [[شیعه]] و از [[دوستداران]] [[اهل بیت]] {{ع}} می‌دانستند، اما به [[طمع]] مال‌اندوزی، بر حقیقتی که حتی خود [[امام کاظم]] {{ع}} بارها [[اذعان]] فرموده بودند که [[جانشین]] و امام بعد از من، فرزندم [[علی]] است، [[چشم]] بستند و [[امام رضا]] {{ع}} را منکر شدند. [[تاریخ]] از آنها با عنوان «[[واقفیان]]» نام می‌برد<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]]، ص ۱۲۷.</ref>.
 
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۸: خط ۱۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:انکار امام]]
[[رده:امام]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۷

مقدمه

در روایات آمده است: هر کس امامی از امامان شیعه را منکر شود، کافر است. و در روایتی از امام موسی کاظم (ع) آمده است: هر کس یکی از امامان زنده را انکار نماید، امامان قبلی را انکار نموده است[۱]. بعد از شهادت امام موسی کاظم (ع)، گروهی از شیعیان، امامت امام رضا (ع) را انکار کردند و امام موسی کاظم (ع) را زنده پنداشتند و از ایشان به عنوان آخرین امام، یاد نمودند. آنها خود را شیعه و از دوستداران اهل بیت (ع) می‌دانستند، اما به طمع مال‌اندوزی، بر حقیقتی که حتی خود امام کاظم (ع) بارها اذعان فرموده بودند که جانشین و امام بعد از من، فرزندم علی است، چشم بستند و امام رضا (ع) را منکر شدند. تاریخ از آنها با عنوان «واقفیان» نام می‌برد[۲].

منابع

پانویس

  1. اصول کافی، ج۱، ص۳۷۳؛ الغیبة نعمانی، ص۶۳.
  2. محمدی، حسین، رضانامه، ص ۱۲۷.