تسلل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[تسلل در قرآن]] - [[تسلل در حدیث]] - [[تسلل در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = تسلل (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*[[تسلّل]]: خروج اختیاری، نهانی خود را بیرون کشیدن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۵.</ref>. اصل آن "سَلّ" به معنای کشیدن چیزی در [[آرامش]] و خفاء<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۵۹.</ref>، حصول و خروج از چیزی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۳، ص۱۸۵.</ref>، کَندن و بیرون‌کشیدن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۳۷.</ref>. | * [[تسلّل]]: خروج اختیاری، نهانی خود را بیرون کشیدن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۵.</ref>. اصل آن "سَلّ" به معنای کشیدن چیزی در [[آرامش]] و خفاء<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۵۹.</ref>، حصول و خروج از چیزی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۳، ص۱۸۵.</ref>، کَندن و بیرون‌کشیدن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۳۷.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنْكُمْ لِوَاذًا}}<ref>«بی‌گمان خداوند کسانی از شما را که در پناه کسان دیگر، پنهانی بیرون می‌آیند می‌شناسد» سوره نور، آیه ۶۳.</ref>. این [[آیه شریفه]] حال [[منافقان]] و مخالفانی را بیان می‌کند که از شنیدن سخنان [[حضرت]] [[رسول الله]]{{صل}} و [[آیات الهی]] و شرکت در شوراهای [[مسلمین]] و تصمیم‌گیری‌های مهم، [[کراهت]] داشتند و در امور جمعی و همگانی مشارکت نمی‌کردند و مخفیانه خود را کنار می‌کشیدند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۸، ص۳۱۵.</ref>. | *{{متن قرآن|قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنْكُمْ لِوَاذًا}}<ref>«بی‌گمان خداوند کسانی از شما را که در پناه کسان دیگر، پنهانی بیرون می‌آیند می‌شناسد» سوره نور، آیه ۶۳.</ref>. این [[آیه شریفه]] حال [[منافقان]] و مخالفانی را بیان می‌کند که از شنیدن سخنان [[حضرت]] [[رسول الله]] {{صل}} و [[آیات الهی]] و شرکت در شوراهای [[مسلمین]] و تصمیم‌گیری‌های مهم، [[کراهت]] داشتند و در امور جمعی و همگانی مشارکت نمی‌کردند و مخفیانه خود را کنار می‌کشیدند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۸، ص۳۱۵.</ref>. | ||
*حاشیه‌نشین و گوشه‌نشین در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] به افراد غیر فعال در جریانات [[سیاسی]] (و [[اجتماعی]]) اطلاق می‌گردد که از دخالت در [[امور سیاسی]] کنار کشیده‌اند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۴۶.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۸۲.</ref>. | * حاشیه‌نشین و گوشه‌نشین در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] به افراد غیر فعال در جریانات [[سیاسی]] (و [[اجتماعی]]) اطلاق می‌گردد که از دخالت در [[امور سیاسی]] کنار کشیده‌اند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۴۶.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۸۲.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۲
تسلل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: تسلل در قرآن - تسلل در حدیث - تسلل در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- تسلّل: خروج اختیاری، نهانی خود را بیرون کشیدن[۱]. اصل آن "سَلّ" به معنای کشیدن چیزی در آرامش و خفاء[۲]، حصول و خروج از چیزی[۳]، کَندن و بیرون‌کشیدن[۴].
- ﴿قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنْكُمْ لِوَاذًا﴾[۵]. این آیه شریفه حال منافقان و مخالفانی را بیان می‌کند که از شنیدن سخنان حضرت رسول الله (ص) و آیات الهی و شرکت در شوراهای مسلمین و تصمیم‌گیری‌های مهم، کراهت داشتند و در امور جمعی و همگانی مشارکت نمی‌کردند و مخفیانه خود را کنار می‌کشیدند[۶].
- حاشیه‌نشین و گوشه‌نشین در فرهنگ سیاسی به افراد غیر فعال در جریانات سیاسی (و اجتماعی) اطلاق می‌گردد که از دخالت در امور سیاسی کنار کشیده‌اند[۷][۸].
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۵.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۵۹.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۳، ص۱۸۵.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۳۷.
- ↑ «بی‌گمان خداوند کسانی از شما را که در پناه کسان دیگر، پنهانی بیرون می‌آیند می‌شناسد» سوره نور، آیه ۶۳.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۸، ص۳۱۵.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۴۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۸۲.