مال السلاح: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[مال السلاح در قرآن]] - [[مال السلاح در حدیث]] - [[مال السلاح در فقه اسلامی]] - [[مال السلاح در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = مال السلاح (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مال السلاح در قرآن]] - [[مال السلاح در حدیث]] - [[مال السلاح در فقه اسلامی]] - [[مال السلاح در فقه سیاسی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مال السلاح (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[مال السلاح]]، پولی بود که [[خلفا]] جهت خرید تسلیحات و [[تجهیز]] نیروهای مسلح هزینه می‌کردند. [[حکام]]، این پول‌ها را -که نوعی از [[خراج]] بود- توسط عمال [[حکومت]]، از [[رعیت]] می‌گرفتند<ref>راحة الصدور و آیة السرور، ص۳۳.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۵۸.</ref>.
[[مال السلاح]]، پولی بود که [[خلفا]] جهت خرید تسلیحات و [[تجهیز]] نیروهای مسلح هزینه می‌کردند. [[حکام]]، این پول‌ها را -که نوعی از [[خراج]] بود- توسط عمال [[حکومت]]، از [[رعیت]] می‌گرفتند<ref>راحة الصدور و آیة السرور، ص۳۳.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۵۸.</ref>.


خط ۱۶: خط ۱۳:


[[رده:مال السلاح]]
[[رده:مال السلاح]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۶

مقدمه

مال السلاح، پولی بود که خلفا جهت خرید تسلیحات و تجهیز نیروهای مسلح هزینه می‌کردند. حکام، این پول‌ها را -که نوعی از خراج بود- توسط عمال حکومت، از رعیت می‌گرفتند[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. راحة الصدور و آیة السرور، ص۳۳.
  2. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۵۸.