بعجة بن عبدالله جهنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'صحابه‌نگاری' به 'صحابه‌نگاری')
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بعجة بن عبدالله جهنی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[بعجة بن عبدالله جهنی در تاریخ اسلامی]] </div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[رسول خدا]]{{صل}} نام [[پدر]] او را از [[عبدالعزی]] به عبدالله [[تغییر]] داد. [[ابو موسی مدینی]] به نقل از [[عبدان مروزی]] <ref>عبدالله بن محمد بن عیسی، م۲۹۳ و نویسنده معرفة الصحابه.</ref> نام بعجه را به استناد [[روایت]] او از [[پیامبر]]، در شمار [[صحابه]] آورده است. براساس این روایت، رسول خدا{{صل}} فرمود: «[[بهترین]] [[مردم]] کسانی‌اند که در [[راه خدا]] برای کمک رسانی به دیگران همیشه آماده‌اند یا غنیمتی به دست می‌آوردند و تا پایان [[عمر]]، [[نماز]] و [[زکات]] به پا می‌دارند» عبدان این روایت را مرسل دانسته و گوید: بعجه، پیامبر را ندیده و از او [[حدیث]] نشنیده است و من نیز تنها به [[پیروی]] از برخی صحابه‌نگاران نام او را نوشته‌ام<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.</ref>. [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.</ref>[[سخن]] عبدان را صحیح دانسته و ابن اثیر از اینکه در صحابه نگاری به [[احادیث]] مرسل توجه و استناد شده، [[گلایه]] کرده است. سپس هر دو بیان کرده‌اند که روایت بعجه از [[ابوهریره]] است که مسلم<ref>مسلم، ج۶، ص۳۹.</ref> و دیگران<ref>ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۱۶؛ ابن مبارک، ص۱۶۶، نسائی، ج۶، ص۳۷۵؛ ابن ابی شیبه، ج۴، ص۵۶۳.</ref> به طور [[مسند]] آن را نقل کرده است. ابن حجر<ref>الاصابه، ج۱، ص۴۸۴؛ همو، فتح، ج۱۰، ص۳.</ref> افزوده که بعجه از [[تابعین]] مشهور است که نسائی و دیگران<ref>ر.ک: ابن حبان، ج۴، ص۸۴؛ ذهبی، ج۱، ص۲۷۳.</ref> او را توثیق کرده‌اند. مسلم او را در طبقه نخست تابعین [[مدینه]] برشمرده است<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.</ref>. وی از پدرش، ابوهریره و [[عقبة بن عامر جهنی]] و نیز [[علی]]{{ع}} و [[عثمان]] روایت دارد<ref>ر.ک: ابن ابی عاصم، ج۵، ص۴۳؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.</ref>. بعجه در مدینه و [[بادیه]] در قَبِلَیه، از کوه‌های [[جهینه]]، [[زندگی]] می‌کرد<ref>ابن حبان، ج۳، ص۲۳۹ و ج۴، ص۸۴.</ref>. وی در [[زمان]] [[قتل عثمان]] حاضر بود و به کنایه، به [[همدستی]] علی{{ع}} در [[قتل عثمان]] اشاره کرده است و گوید: علی{{ع}} را دیدم که تیری در دست گرفته بود، سوار بر [[دلدل]] - (استر متعلق به [[رسول خدا]]{{صل}}) و وارد [[مسجد]] شد و [[خطبه]] خواند<ref>بخاری، ج۵، ص۱۴۹.</ref>. این [[روایت]] از [[عبدالله بن علی بن بعجه]] نقل شده و عقیلی<ref>عقیلی، ج۲، ص۲۸۲.</ref> آن را در شمار [[روایات ضعیف]] آورده است.
[[رسول خدا]] {{صل}} نام [[پدر]] او را از [[عبدالعزی]] به عبدالله [[تغییر]] داد. [[ابو موسی مدینی]] به نقل از [[عبدان مروزی]] <ref>عبدالله بن محمد بن عیسی، م۲۹۳ و نویسنده معرفة الصحابه.</ref> نام بعجه را به استناد [[روایت]] او از [[پیامبر]]، در شمار [[صحابه]] آورده است. براساس این روایت، رسول خدا {{صل}} فرمود: «[[بهترین]] [[مردم]] کسانی‌اند که در [[راه خدا]] برای کمک رسانی به دیگران همیشه آماده‌اند یا غنیمتی به دست می‌آوردند و تا پایان [[عمر]]، [[نماز]] و [[زکات]] به پا می‌دارند» عبدان این روایت را مرسل دانسته و گوید: بعجه، پیامبر را ندیده و از او [[حدیث]] نشنیده است و من نیز تنها به [[پیروی]] از برخی صحابه‌نگاران نام او را نوشته‌ام<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.</ref>. [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.</ref>[[سخن]] عبدان را صحیح دانسته و ابن اثیر از اینکه در [[صحابه‌نگاری]] به [[احادیث]] مرسل توجه و استناد شده، [[گلایه]] کرده است. سپس هر دو بیان کرده‌اند که روایت بعجه از [[ابوهریره]] است که مسلم<ref>مسلم، ج۶، ص۳۹.</ref> و دیگران<ref>ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۱۶؛ ابن مبارک، ص۱۶۶، نسائی، ج۶، ص۳۷۵؛ ابن ابی شیبه، ج۴، ص۵۶۳.</ref> به طور [[مسند]] آن را نقل کرده است. ابن حجر<ref>الاصابه، ج۱، ص۴۸۴؛ همو، فتح، ج۱۰، ص۳.</ref> افزوده که بعجه از [[تابعین]] مشهور است که نسائی و دیگران<ref>ر. ک: ابن حبان، ج۴، ص۸۴؛ ذهبی، ج۱، ص۲۷۳.</ref> او را توثیق کرده‌اند. مسلم او را در طبقه نخست تابعین [[مدینه]] برشمرده است<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.</ref>. وی از پدرش، ابوهریره و [[عقبة بن عامر جهنی]] و نیز [[علی]] {{ع}} و [[عثمان]] روایت دارد<ref>ر. ک: ابن ابی عاصم، ج۵، ص۴۳؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.</ref>. بعجه در مدینه و [[بادیه]] در قَبِلَیه، از کوه‌های [[جهینه]]، [[زندگی]] می‌کرد<ref>ابن حبان، ج۳، ص۲۳۹ و ج۴، ص۸۴.</ref>. وی در [[زمان]] [[قتل عثمان]] حاضر بود و به کنایه، به [[همدستی]] علی {{ع}} در [[قتل عثمان]] اشاره کرده است و گوید: علی {{ع}} را دیدم که تیری در دست گرفته بود، سوار بر [[دلدل]] - (استر متعلق به [[رسول خدا]] {{صل}}) و وارد [[مسجد]] شد و [[خطبه]] خواند<ref>بخاری، ج۵، ص۱۴۹.</ref>. این [[روایت]] از [[عبدالله بن علی بن بعجه]] نقل شده و عقیلی<ref>عقیلی، ج۲، ص۲۸۲.</ref> آن را در شمار [[روایات ضعیف]] آورده است.


وی پیش از [[قاسم بن محمد بن ابی بکر]]، یعنی سال ۱۰۱ در [[مدینه]] درگذشت<ref>بخاری، ج۲، ص۱۴۹.</ref>. [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، ج۴، ص۸۴.</ref> به سال صد تصریح کرده است. [[معاویه بن عبدالله جهنی]] [[برادر]] بعجه، از فقهای مدینه است<ref>ابن حبان، ج۵، ص۴۱۴.</ref>.
وی پیش از [[قاسم بن محمد بن ابی بکر]]، یعنی سال ۱۰۱ در [[مدینه]] درگذشت<ref>بخاری، ج۲، ص۱۴۹.</ref>. [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، ج۴، ص۸۴.</ref> به سال صد تصریح کرده است. [[معاویه بن عبدالله جهنی]] [[برادر]] بعجه، از فقهای مدینه است<ref>ابن حبان، ج۵، ص۴۱۴.</ref><ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بعجة بن زید جذامی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۵۷.</ref>
 
 
.<ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بعجة بن زید جذامی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۵۷.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌های وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
*[[معاویه بن عبدالله جهنی]] (برادر)
* [[معاویه بن عبدالله جهنی]] (برادر)
{{پایان مدخل‌های وابسته}}
{{پایان مدخل وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:2.jpg|22px]] [[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «بعجة بن عبدالله جهنی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']]
# [[پرونده:IM009658.jpg|22px]] [[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «بعجة بن عبدالله جهنی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۴: خط ۱۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


{{صحابه}}
[[رده:بعجة بن عبدالله جهنی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:صحابه]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۸

مقدمه

رسول خدا (ص) نام پدر او را از عبدالعزی به عبدالله تغییر داد. ابو موسی مدینی به نقل از عبدان مروزی [۱] نام بعجه را به استناد روایت او از پیامبر، در شمار صحابه آورده است. براساس این روایت، رسول خدا (ص) فرمود: «بهترین مردم کسانی‌اند که در راه خدا برای کمک رسانی به دیگران همیشه آماده‌اند یا غنیمتی به دست می‌آوردند و تا پایان عمر، نماز و زکات به پا می‌دارند» عبدان این روایت را مرسل دانسته و گوید: بعجه، پیامبر را ندیده و از او حدیث نشنیده است و من نیز تنها به پیروی از برخی صحابه‌نگاران نام او را نوشته‌ام[۲]. ابن اثیر[۳] و ابن حجر[۴]سخن عبدان را صحیح دانسته و ابن اثیر از اینکه در صحابه‌نگاری به احادیث مرسل توجه و استناد شده، گلایه کرده است. سپس هر دو بیان کرده‌اند که روایت بعجه از ابوهریره است که مسلم[۵] و دیگران[۶] به طور مسند آن را نقل کرده است. ابن حجر[۷] افزوده که بعجه از تابعین مشهور است که نسائی و دیگران[۸] او را توثیق کرده‌اند. مسلم او را در طبقه نخست تابعین مدینه برشمرده است[۹]. وی از پدرش، ابوهریره و عقبة بن عامر جهنی و نیز علی (ع) و عثمان روایت دارد[۱۰]. بعجه در مدینه و بادیه در قَبِلَیه، از کوه‌های جهینه، زندگی می‌کرد[۱۱]. وی در زمان قتل عثمان حاضر بود و به کنایه، به همدستی علی (ع) در قتل عثمان اشاره کرده است و گوید: علی (ع) را دیدم که تیری در دست گرفته بود، سوار بر دلدل - (استر متعلق به رسول خدا (ص)) و وارد مسجد شد و خطبه خواند[۱۲]. این روایت از عبدالله بن علی بن بعجه نقل شده و عقیلی[۱۳] آن را در شمار روایات ضعیف آورده است.

وی پیش از قاسم بن محمد بن ابی بکر، یعنی سال ۱۰۱ در مدینه درگذشت[۱۴]. ابن حبان[۱۵] به سال صد تصریح کرده است. معاویه بن عبدالله جهنی برادر بعجه، از فقهای مدینه است[۱۶][۱۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. عبدالله بن محمد بن عیسی، م۲۹۳ و نویسنده معرفة الصحابه.
  2. ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.
  3. ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸.
  4. الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.
  5. مسلم، ج۶، ص۳۹.
  6. ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۱۶؛ ابن مبارک، ص۱۶۶، نسائی، ج۶، ص۳۷۵؛ ابن ابی شیبه، ج۴، ص۵۶۳.
  7. الاصابه، ج۱، ص۴۸۴؛ همو، فتح، ج۱۰، ص۳.
  8. ر. ک: ابن حبان، ج۴، ص۸۴؛ ذهبی، ج۱، ص۲۷۳.
  9. ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.
  10. ر. ک: ابن ابی عاصم، ج۵، ص۴۳؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.
  11. ابن حبان، ج۳، ص۲۳۹ و ج۴، ص۸۴.
  12. بخاری، ج۵، ص۱۴۹.
  13. عقیلی، ج۲، ص۲۸۲.
  14. بخاری، ج۲، ص۱۴۹.
  15. ابن حبان، ج۴، ص۸۴.
  16. ابن حبان، ج۵، ص۴۱۴.
  17. هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «بعجة بن زید جذامی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۵۷.