بغیض بن عامر بن شماس: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{مدخل‌ وابسته}} +{{مدخل وابسته}}))
جز (جایگزینی متن - 'بنوتمیم' به 'بنی‌تمیم')
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بغیض بن عامر بن شماس در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[بغیض بن عامر بن شماس در تاریخ اسلامی]] </div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
ادامه [[نسب]] او چنین است: [[لای بن جعفر بن قریع بن عوف بن کعب بن سعد بن زید مناة بن تمیم]]. وی از رؤسای [[قبیله]] تمیم در [[جاهلیت]] و [[اسلام]] بود و هر چند اسلام را [[درک]] کرد، ولی گزارش نشده که نزد [[رسول خدا]]{{صل}} رفته و [[مسلمان]] شده باشد. از این رو، [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۷۱.</ref> نام او را در بخش سوم کتابش ([[مخضرمین]]) آورده است. تنها گزارش مربوط به او، به [[دوران عمر]] برمی‌گردد که [[ابوالفرج اصفهانی]]<ref>ابوالفرج اصفهانی، ج۲، ص۱۷۱-۱۷۷.</ref> آن را ذیل [[اخبار]] حطیئه شاعر به تفصیل بیان کرده و ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۷۱-۴۷۲.</ref> خلاصه آن را چنین آورده است: [[زبرقان بن بدر تمیمی]] که از سوی [[پیامبر]] بر گردآوری [[زکات]] [[بنوتمیم]] گمارده شده بود، در [[زمان ابوبکر]] و [[عمر]] نیز بر همین سمت باقی ماند. یک بار در [[زمان عمر]] در حال آوردن زکات به [[مدینه]] بود که در قَرقَری، حطیئه شاعر را به همراه دو پسر و [[دختران]] و همسرش دید. از او پرسید: به کجا می‌روی؟ گفت: به [[عراق]] می‌روم تا در آنجا بتوانم مخارج خانواده‌ام را برآورده سازم. [[زبرقان]]، نامه‌ای برای همسرش أم بدره - عمه [[فرزدق]] - نوشت و در آن سفارش آنان را کرد. این خبر به [[بغیض بن عامر]] و [[برادران]] و پسر عموهایش، از جمله بغیض بن شماس و [[علقمة بن هوذه]] و جمع دیگری که از دیرباز با [[ریاست]] زبرقان [[دشمنی]] داشتند، رسید. آنان [[توطئه]] کردند و نزد أم بدره رفتند و اظهار کردند زبرقان با این کار قصد دارد با دختر حطیئه [[ازدواج]] کند. در نتیجه بغیض بن عامر، حطیئه و [[خانواده]] او را نزد خود برد و آنان را در جوار خود قرار داد. این موضوع نزدیک بود سبب درگیری میان زبرقان و بغیض بن عامر شود که با وساطت گروهی از بنوتمیم، [[تصمیم]] را به خود حطیئه واگذاشتند که نزد هرکس خواهد بماند. حطیئه هم بغیض بن عامر را [[انتخاب]] کرد. به دنبال این، [[زبرقان]]، [[دثار بن شیبان]] شاعر را به هجو بغیض و [[خانواده]] او واداشت و حطیئه نیز در ابیاتی او را [[سرزنش]] کرد.<ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بغیض بن عامر بن شماس»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۵۷-۲۵۸.</ref>
ادامه [[نسب]] او چنین است: [[لای بن جعفر بن قریع بن عوف بن کعب بن سعد بن زید مناة بن تمیم]]. وی از رؤسای [[قبیله تمیم]] در [[جاهلیت]] و [[اسلام]] بود و هر چند اسلام را [[درک]] کرد، ولی گزارش نشده که نزد [[رسول خدا]] {{صل}} رفته و [[مسلمان]] شده باشد. از این رو، [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۷۱.</ref> نام او را در بخش سوم کتابش ([[مخضرمین]]) آورده است. تنها گزارش مربوط به او، به [[دوران عمر]] برمی‌گردد که [[ابوالفرج اصفهانی]]<ref>ابوالفرج اصفهانی، ج۲، ص۱۷۱-۱۷۷.</ref> آن را ذیل [[اخبار]] حطیئه شاعر به تفصیل بیان کرده و ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۷۱-۴۷۲.</ref> خلاصه آن را چنین آورده است: [[زبرقان بن بدر تمیمی]] که از سوی [[پیامبر]] بر گردآوری [[زکات]] [[بنی‌تمیم]] گمارده شده بود، در [[زمان ابوبکر]] و [[عمر]] نیز بر همین سمت باقی ماند. یک بار در [[زمان عمر]] در حال آوردن زکات به [[مدینه]] بود که در قَرقَری، حطیئه شاعر را به همراه دو پسر و [[دختران]] و همسرش دید. از او پرسید: به کجا می‌روی؟ گفت: به [[عراق]] می‌روم تا در آنجا بتوانم مخارج خانواده‌ام را برآورده سازم. [[زبرقان]]، نامه‌ای برای همسرش أم بدره - عمه [[فرزدق]] - نوشت و در آن سفارش آنان را کرد. این خبر به [[بغیض بن عامر]] و [[برادران]] و پسر عموهایش، از جمله بغیض بن شماس و [[علقمة بن هوذه]] و جمع دیگری که از دیرباز با [[ریاست]] زبرقان [[دشمنی]] داشتند، رسید. آنان [[توطئه]] کردند و نزد أم بدره رفتند و اظهار کردند زبرقان با این کار قصد دارد با دختر حطیئه [[ازدواج]] کند. در نتیجه بغیض بن عامر، حطیئه و [[خانواده]] او را نزد خود برد و آنان را در جوار خود قرار داد. این موضوع نزدیک بود سبب درگیری میان زبرقان و بغیض بن عامر شود که با وساطت گروهی از بنی‌تمیم، [[تصمیم]] را به خود حطیئه واگذاشتند که نزد هرکس خواهد بماند. حطیئه هم بغیض بن عامر را [[انتخاب]] کرد. به دنبال این، [[زبرقان]]، [[دثار بن شیبان]] شاعر را به هجو بغیض و [[خانواده]] او واداشت و حطیئه نیز در ابیاتی او را [[سرزنش]] کرد.<ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بغیض بن عامر بن شماس»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۵۷-۲۵۸.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
{{مدخل وابسته}}


{{پایان مدخل‌ وابسته}}
{{پایان مدخل وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۹: خط ۱۷:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


{{صحابه}}
[[رده:بغیض بن شماس]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:صحابه]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۰۲

مقدمه

ادامه نسب او چنین است: لای بن جعفر بن قریع بن عوف بن کعب بن سعد بن زید مناة بن تمیم. وی از رؤسای قبیله تمیم در جاهلیت و اسلام بود و هر چند اسلام را درک کرد، ولی گزارش نشده که نزد رسول خدا (ص) رفته و مسلمان شده باشد. از این رو، ابن حجر[۱] نام او را در بخش سوم کتابش (مخضرمین) آورده است. تنها گزارش مربوط به او، به دوران عمر برمی‌گردد که ابوالفرج اصفهانی[۲] آن را ذیل اخبار حطیئه شاعر به تفصیل بیان کرده و ابن حجر[۳] خلاصه آن را چنین آورده است: زبرقان بن بدر تمیمی که از سوی پیامبر بر گردآوری زکات بنی‌تمیم گمارده شده بود، در زمان ابوبکر و عمر نیز بر همین سمت باقی ماند. یک بار در زمان عمر در حال آوردن زکات به مدینه بود که در قَرقَری، حطیئه شاعر را به همراه دو پسر و دختران و همسرش دید. از او پرسید: به کجا می‌روی؟ گفت: به عراق می‌روم تا در آنجا بتوانم مخارج خانواده‌ام را برآورده سازم. زبرقان، نامه‌ای برای همسرش أم بدره - عمه فرزدق - نوشت و در آن سفارش آنان را کرد. این خبر به بغیض بن عامر و برادران و پسر عموهایش، از جمله بغیض بن شماس و علقمة بن هوذه و جمع دیگری که از دیرباز با ریاست زبرقان دشمنی داشتند، رسید. آنان توطئه کردند و نزد أم بدره رفتند و اظهار کردند زبرقان با این کار قصد دارد با دختر حطیئه ازدواج کند. در نتیجه بغیض بن عامر، حطیئه و خانواده او را نزد خود برد و آنان را در جوار خود قرار داد. این موضوع نزدیک بود سبب درگیری میان زبرقان و بغیض بن عامر شود که با وساطت گروهی از بنی‌تمیم، تصمیم را به خود حطیئه واگذاشتند که نزد هرکس خواهد بماند. حطیئه هم بغیض بن عامر را انتخاب کرد. به دنبال این، زبرقان، دثار بن شیبان شاعر را به هجو بغیض و خانواده او واداشت و حطیئه نیز در ابیاتی او را سرزنش کرد.[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۱، ص۴۷۱.
  2. ابوالفرج اصفهانی، ج۲، ص۱۷۱-۱۷۷.
  3. ابن حجر، ج۱، ص۴۷۱-۴۷۲.
  4. هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «بغیض بن عامر بن شماس»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۵۷-۲۵۸.