اسرافیل در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = اسرافیل | |||
| عنوان مدخل = [[اسرافیل]] | |||
| مداخل مرتبط = [[اسرافیل در قرآن]] - [[اسرافیل در کلام اسلامی]] - [[اسرافیل در معارف مهدویت]] - [[اسرافیل در معارف دعا و زیارات]] - [[اسرافیل در معارف و سیره سجادی]] - [[اسرافیل در معارف و سیره رضوی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
'''اسرافیل''' یکی از چهار ملکِ [[مقرّب]] [[الهی]] است. سه [[ملک]] دیگر عبارت‌اند از [[جبرائیل]]، [[میکائیل]] و [[عزرائیل]]. [[قرآن کریم]] [[ایمان]] به [[ملائکه]] را در ردیف [[ایمان به خدا]]، [[قیامت]]، کتاب و [[پیامبران]] قرار داده است: {{متن قرآن|وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ}}<ref>«بلکه نیکی (از آن) کسی است که به خداوند و روز بازپسین و فرشتگان و کتاب (آسمانی) و پیامبران ایمان آورد» سوره بقره، آیه ۱۷۷.</ref> | '''اسرافیل''' یکی از چهار ملکِ [[مقرّب]] [[الهی]] است. سه [[ملک]] دیگر عبارت‌اند از [[جبرائیل]]، [[میکائیل]] و [[عزرائیل]]. [[قرآن کریم]] [[ایمان]] به [[ملائکه]] را در ردیف [[ایمان به خدا]]، [[قیامت]]، کتاب و [[پیامبران]] قرار داده است: {{متن قرآن|وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ}}<ref>«بلکه نیکی (از آن) کسی است که به خداوند و روز بازپسین و فرشتگان و کتاب (آسمانی) و پیامبران ایمان آورد» سوره بقره، آیه ۱۷۷.</ref> | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
قرآن کریم در [[آیات]] بسیاری به موضوع ملائکه، اقسام آنها، ویژگی‌های آنها و نقش آنها در [[نظام هستی]] پرداخته است. | قرآن کریم در [[آیات]] بسیاری به موضوع ملائکه، اقسام آنها، ویژگی‌های آنها و نقش آنها در [[نظام هستی]] پرداخته است. | ||
[[امام سجاد]]{{ع}} در [[صحیفه]] یک دعای مستقل<ref>دعای سوم.</ref> در [[درود]] بر ملائکه، حاملان [[عرش]] و ملائکه مقرّب الهی دارد. آن [[حضرت]] در این [[دعا]] از اسرافیل، میکائیل، جبرائیل و نیز [[روح]] نام برده و درباره اسرافیل چنین فرموده است: {{متن حدیث|وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ}}<ref>دعای ۳.</ref>؛ «بار خدایا، درود فرست بر اسرافیل، آن [[فرشته]] صاحب صور که چشم گشوده [[منتظر]] [[فرمان]] توست تا در صور خود بدمد و خفتگان در [[گور]] را برانگیزاند». | [[امام سجاد]] {{ع}} در [[صحیفه]] یک دعای مستقل<ref>دعای سوم.</ref> در [[درود]] بر ملائکه، حاملان [[عرش]] و ملائکه مقرّب الهی دارد. آن [[حضرت]] در این [[دعا]] از اسرافیل، میکائیل، جبرائیل و نیز [[روح]] نام برده و درباره اسرافیل چنین فرموده است: {{متن حدیث|وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ}}<ref>دعای ۳.</ref>؛ «بار خدایا، درود فرست بر اسرافیل، آن [[فرشته]] صاحب صور که چشم گشوده [[منتظر]] [[فرمان]] توست تا در صور خود بدمد و خفتگان در [[گور]] را برانگیزاند». | ||
[[امام]] در این دعا به نقش اسرافیل در دمیدن صور و احیای [[مردگان]] اشاره کرده است. مسئله نفخ صور یا دمیدن در شیپور در قرآن کریم آمده است: {{متن قرآن|وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَى فَإِذَا هُمْ قِيَامٌ يَنْظُرُونَ}}<ref>«و در صور دمیده می‌شود آنگاه هر کس در آسمان‌ها و در زمین است بیهوش می‌گردد- جز آن کس که خدا بخواهد- سپس بار دیگر در آن می‌دمند که ناگاه آنان برمی‌خیزند، به انتظار می‌مانند» سوره زمر، آیه ۶۸.</ref>. از این [[آیه]] استفاده می‌شود که نفخ صور و دمیدن در شیپور که مستلزم صوت و [[صیحه]] [[عظیم]] و وحشتناکی است دوبار واقع می‌شود، یک بار برای این که همه جانداران به غیر از آنان که [[خدا]] بخواهد بمیرند و یک بار برای این که همه [[مردگان]] زنده شوند. | [[امام]] در این دعا به نقش اسرافیل در دمیدن صور و احیای [[مردگان]] اشاره کرده است. مسئله نفخ صور یا دمیدن در شیپور در قرآن کریم آمده است: {{متن قرآن|وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَى فَإِذَا هُمْ قِيَامٌ يَنْظُرُونَ}}<ref>«و در صور دمیده می‌شود آنگاه هر کس در آسمان‌ها و در زمین است بیهوش می‌گردد- جز آن کس که خدا بخواهد- سپس بار دیگر در آن می‌دمند که ناگاه آنان برمی‌خیزند، به انتظار می‌مانند» سوره زمر، آیه ۶۸.</ref>. از این [[آیه]] استفاده می‌شود که نفخ صور و دمیدن در شیپور که مستلزم صوت و [[صیحه]] [[عظیم]] و وحشتناکی است دوبار واقع می‌شود، یک بار برای این که همه جانداران به غیر از آنان که [[خدا]] بخواهد بمیرند و یک بار برای این که همه [[مردگان]] زنده شوند. | ||
واژه [[اسرافیل]] در [[صحیفه]] یک بار و در همین [[دعای سوم]] به کار رفته است<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref> | واژه [[اسرافیل]] در [[صحیفه]] یک بار و در همین [[دعای سوم]] به کار رفته است<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref><ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «اسرافیل»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۵۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۴: | ||
[[رده:اسرافیل در معارف دعا و زیارات]] | [[رده:اسرافیل در معارف دعا و زیارات]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اسرافیل است. اسرافیل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اسرافیل در قرآن - اسرافیل در کلام اسلامی - اسرافیل در معارف مهدویت - اسرافیل در معارف دعا و زیارات - اسرافیل در معارف و سیره سجادی - اسرافیل در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط ندارداسرافیل یکی از چهار ملکِ مقرّب الهی است. سه ملک دیگر عبارت‌اند از جبرائیل، میکائیل و عزرائیل. قرآن کریم ایمان به ملائکه را در ردیف ایمان به خدا، قیامت، کتاب و پیامبران قرار داده است: 
وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ
[۱]
مقدمه
قرآن کریم در آیات بسیاری به موضوع ملائکه، اقسام آنها، ویژگی‌های آنها و نقش آنها در نظام هستی پرداخته است. امام سجاد (ع) در صحیفه یک دعای مستقل[۲] در درود بر ملائکه، حاملان عرش و ملائکه مقرّب الهی دارد. آن حضرت در این دعا از اسرافیل، میکائیل، جبرائیل و نیز روح نام برده و درباره اسرافیل چنین فرموده است: «وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ»[۳]؛ «بار خدایا، درود فرست بر اسرافیل، آن فرشته صاحب صور که چشم گشوده منتظر فرمان توست تا در صور خود بدمد و خفتگان در گور را برانگیزاند».
امام در این دعا به نقش اسرافیل در دمیدن صور و احیای مردگان اشاره کرده است. مسئله نفخ صور یا دمیدن در شیپور در قرآن کریم آمده است: وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَى فَإِذَا هُمْ قِيَامٌ يَنْظُرُونَ[۴]. از این آیه استفاده می‌شود که نفخ صور و دمیدن در شیپور که مستلزم صوت و صیحه عظیم و وحشتناکی است دوبار واقع می‌شود، یک بار برای این که همه جانداران به غیر از آنان که خدا بخواهد بمیرند و یک بار برای این که همه مردگان زنده شوند.
واژه اسرافیل در صحیفه یک بار و در همین دعای سوم به کار رفته است[۵][۶]
منابع
پانویس
- ↑ «بلکه نیکی (از آن) کسی است که به خداوند و روز بازپسین و فرشتگان و کتاب (آسمانی) و پیامبران ایمان آورد» سوره بقره، آیه ۱۷۷.
- ↑ دعای سوم.
- ↑ دعای ۳.
- ↑ «و در صور دمیده می‌شود آنگاه هر کس در آسمان‌ها و در زمین است بیهوش می‌گردد- جز آن کس که خدا بخواهد- سپس بار دیگر در آن می‌دمند که ناگاه آنان برمی‌خیزند، به انتظار می‌مانند» سوره زمر، آیه ۶۸.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «اسرافیل»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۵۱.