احمد بن محمد بن رستم طبری: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[احمد بن محمد بن رستم طبری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ابوجعفر احمد بن محمد بن رستم بن یزدیار طبری آملی]] او از طبقه [[ابویعلی بن ابی زرعه]] بود. <ref>الفهرست (الندیم) ۶۵. </ref> [[قرائات]] را نزد [[نصیر بن یوسف]] فرا گرفت <ref>معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴. </ref> و در محل سکونتش [[بغداد]] از وی و [[هاشم بن عبدالعزیز]]، [[ابومنذر نصیر بن یوسف]] و [[ابوحاتم سجستانی]] [[روایت]] کرد. <ref> تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵ و ۱۰ / ۴۱۰. </ref> | [[ابوجعفر احمد بن محمد بن رستم بن یزدیار طبری آملی]] او از طبقه [[ابویعلی بن ابی زرعه]] بود. <ref>الفهرست (الندیم) ۶۵. </ref> [[قرائات]] را نزد [[نصیر بن یوسف]] فرا گرفت <ref>معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴. </ref> و در محل سکونتش [[بغداد]] از وی و [[هاشم بن عبدالعزیز]]، [[ابومنذر نصیر بن یوسف]] و [[ابوحاتم سجستانی]] [[روایت]] کرد. <ref> تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵ و ۱۰ / ۴۱۰. </ref> | ||
او در [[علم]] نحو و [[ادبیات عرب]] [[مهارت]] کامل داشت<ref>تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵. </ref> و [[کرسی]] [[تدریس]] علم نحو و [[آموزش]] طلبه‌ها را برقرار کرد. <ref>انباه الرواة ۱ / ۱۲۸. </ref> در [[خانه]] [[وزیر]] [[ابن فرات]]، [[ابوالحسن علی بن محمد بن موسی]] به [[تعلیم]] و [[تربیت فرزندان]] او [[اشتغال]] داشت. <ref>معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴. </ref> [[عمر بن محمد بن سیف کاتب]] در [[سال ۳۰۴ هجری]] از او روایت کرد. از [[شاگردان]] دیگر او می‌‌توان [[احمد بن جعفر بن محمد ختلی]]، <ref>تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵.</ref> [[ابوعیسی بکار بن احمد مقریء]]<ref>معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴. </ref> و [[عبدالواحد بن ابی هاشم]] را نام برد. <ref>غایه | او در [[علم]] نحو و [[ادبیات عرب]] [[مهارت]] کامل داشت<ref>تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵. </ref> و [[کرسی]] [[تدریس]] علم نحو و [[آموزش]] طلبه‌ها را برقرار کرد. <ref>انباه الرواة ۱ / ۱۲۸. </ref> در [[خانه]] [[وزیر]] [[ابن فرات]]، [[ابوالحسن علی بن محمد بن موسی]] به [[تعلیم]] و [[تربیت فرزندان]] او [[اشتغال]] داشت. <ref>معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴. </ref> [[عمر بن محمد بن سیف کاتب]] در [[سال ۳۰۴ هجری]] از او روایت کرد. از [[شاگردان]] دیگر او می‌‌توان [[احمد بن جعفر بن محمد ختلی]]، <ref>تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵.</ref> [[ابوعیسی بکار بن احمد مقریء]]<ref>معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴. </ref> و [[عبدالواحد بن ابی هاشم]] را نام برد. <ref>ابن جزری، غایه النهایه، ج۱ / ۱۱۴. </ref> | ||
برخی [[مذهب]] او را عامی<ref>دایره المعارف الشیعیه العامه ۲ / ۶۷۰. </ref> و برخی [[شیعه]] دانسته‌اند. <ref>اعیان الشیعه ۳ / ۱۱۰.</ref> کتاب‌های غریب القرآن، المقصور والممدود، المذکر والمؤنث، التصریف، کتاب النحو، صوره الهمز<ref>الفهرست (الندیم) ۶۵. </ref> و عیون المعجزات از آثار اوست<ref>الذریعه ۱۵ / ۳۸۳.</ref> | برخی [[مذهب]] او را عامی<ref>دایره المعارف الشیعیه العامه ۲ / ۶۷۰. </ref> و برخی [[شیعه]] دانسته‌اند. <ref>اعیان الشیعه ۳ / ۱۱۰.</ref> کتاب‌های غریب القرآن، المقصور والممدود، المذکر والمؤنث، التصریف، کتاب النحو، صوره الهمز<ref>الفهرست (الندیم) ۶۵. </ref> و عیون المعجزات از آثار اوست<ref>الذریعه ۱۵ / ۳۸۳.</ref><ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۱۰۳-۱۰۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۲۲: | خط ۱۸: | ||
[[رده: احمد بن محمد بن رستم طبری]] | [[رده: احمد بن محمد بن رستم طبری]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۸
احمد بن محمد بن رستم طبری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: احمد بن محمد بن رستم طبری در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابوجعفر احمد بن محمد بن رستم بن یزدیار طبری آملی او از طبقه ابویعلی بن ابی زرعه بود. [۱] قرائات را نزد نصیر بن یوسف فرا گرفت [۲] و در محل سکونتش بغداد از وی و هاشم بن عبدالعزیز، ابومنذر نصیر بن یوسف و ابوحاتم سجستانی روایت کرد. [۳]
او در علم نحو و ادبیات عرب مهارت کامل داشت[۴] و کرسی تدریس علم نحو و آموزش طلبه‌ها را برقرار کرد. [۵] در خانه وزیر ابن فرات، ابوالحسن علی بن محمد بن موسی به تعلیم و تربیت فرزندان او اشتغال داشت. [۶] عمر بن محمد بن سیف کاتب در سال ۳۰۴ هجری از او روایت کرد. از شاگردان دیگر او می‌‌توان احمد بن جعفر بن محمد ختلی، [۷] ابوعیسی بکار بن احمد مقریء[۸] و عبدالواحد بن ابی هاشم را نام برد. [۹]
برخی مذهب او را عامی[۱۰] و برخی شیعه دانسته‌اند. [۱۱] کتاب‌های غریب القرآن، المقصور والممدود، المذکر والمؤنث، التصریف، کتاب النحو، صوره الهمز[۱۲] و عیون المعجزات از آثار اوست[۱۳][۱۴]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ الفهرست (الندیم) ۶۵.
- ↑ معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴.
- ↑ تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵ و ۱۰ / ۴۱۰.
- ↑ تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵.
- ↑ انباه الرواة ۱ / ۱۲۸.
- ↑ معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴.
- ↑ تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵.
- ↑ معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴.
- ↑ ابن جزری، غایه النهایه، ج۱ / ۱۱۴.
- ↑ دایره المعارف الشیعیه العامه ۲ / ۶۷۰.
- ↑ اعیان الشیعه ۳ / ۱۱۰.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۶۵.
- ↑ الذریعه ۱۵ / ۳۸۳.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۲ ص۱۰۳-۱۰۴.