وهیب بن حفص جریری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[وهیب بن حفص جریری در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
== آشنایی اجمالی ==
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[وهیب بن حفص جریری در علوم قرآنی]]</div>
[[ابوعلی وهیب بن حفص جریری مسوف نخاس]] از [[موالی]] [[بنی اسد]] و از [[محدثان]] [[واقفی]] [[مذهب]] بود.<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۳.</ref> ابوعلی از [[یاران]] و اصحاب [[امام صادق]]<ref>رجال الطوسی ۳۲۸.</ref> و [[امام کاظم]] {{ع}}<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث ۸/۱۱۷.</ref> بوده و از [[امام باقر]]،<ref>معجم رجال الحدیث ۱۹/۲۱۶.</ref> امام صادق و امام کاظم {{ع}}<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۳.</ref> و افرادی مانند [[ابوبصیر]]<ref>تنقیح المقال ۳/۲۸۲.</ref> و [[ابوحیان بجلی]] [[روایت]] نموده است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۷۵.</ref> روایت‌گرانی نیز همچون [[محمد بن حسین]]،<ref>الفهرست (طوسی) ۱۷۳.</ref> [[ابراهیم بن هاشم]]، [[جعفر بن عثمان]]<ref>معجم رجال الحدیث ۱۹/۲۱۶.</ref> و [[حسن بن سماعه]] از وی بهره برده‌اند. وهیب در شمار [[راویان]] مورد [[اعتماد]] بوده و [[کتاب‌های تفسیر]] القرآن، کتاب فی الشرایع<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۳.</ref> و کتاب الحدیث از آثار اوست.<ref>الذریعه ۶/۳۷۰.</ref> [[زمان]] فوتش به دست نیامد.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۸۱۶.</ref>
 
==مقدمه==
[[ابوعلی وهیب بن حفص جریری مسوف نخاس]] از [[موالی]] [[بنی اسد]] و از [[محدثان]] [[واقفی]] [[مذهب]] بود.<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۳.</ref> ابوعلی از [[یاران]] و اصحاب [[امام صادق]]<ref>رجال الطوسی ۳۲۸.</ref> و [[امام کاظم]]{{ع}}<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث ۸/۱۱۷.</ref> بوده و از [[امام باقر]]،<ref>معجم رجال الحدیث ۱۹/۲۱۶.</ref> امام صادق و امام کاظم{{ع}}<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۳.</ref> و افرادی مانند [[ابوبصیر]]<ref>تنقیح المقال ۳/۲۸۲.</ref> و [[ابوحیان بجلی]] [[روایت]] نموده است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۷۵.</ref> روایت‌گرانی نیز همچون [[محمد بن حسین]]،<ref>الفهرست (طوسی) ۱۷۳.</ref> [[ابراهیم بن هاشم]]، [[جعفر بن عثمان]]<ref>معجم رجال الحدیث ۱۹/۲۱۶.</ref> و [[حسن بن سماعه]] از وی بهره برده‌اند. وهیب در شمار [[راویان]] مورد [[اعتماد]] بوده و [[کتاب‌های تفسیر]] القرآن، کتاب فی الشرایع<ref>رجال النجاشی ۲/۳۹۳.</ref> و کتاب الحدیث از آثار اوست.<ref>الذریعه ۶/۳۷۰.</ref> [[زمان]] فوتش به دست نیامد.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۸۱۶.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
*[[تفسیر وهیب بن حفص جریری]]
* [[تفسیر وهیب بن حفص جریری]]


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۷: خط ۱۴:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:وهیب بن حفص جریری]]
[[رده:اصحاب امام صادق]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب امام کاظم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۹

آشنایی اجمالی

ابوعلی وهیب بن حفص جریری مسوف نخاس از موالی بنی اسد و از محدثان واقفی مذهب بود.[۱] ابوعلی از یاران و اصحاب امام صادق[۲] و امام کاظم (ع)[۳] بوده و از امام باقر،[۴] امام صادق و امام کاظم (ع)[۵] و افرادی مانند ابوبصیر[۶] و ابوحیان بجلی روایت نموده است.[۷] روایت‌گرانی نیز همچون محمد بن حسین،[۸] ابراهیم بن هاشم، جعفر بن عثمان[۹] و حسن بن سماعه از وی بهره برده‌اند. وهیب در شمار راویان مورد اعتماد بوده و کتاب‌های تفسیر القرآن، کتاب فی الشرایع[۱۰] و کتاب الحدیث از آثار اوست.[۱۱] زمان فوتش به دست نیامد.[۱۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی ۲/۳۹۳.
  2. رجال الطوسی ۳۲۸.
  3. مستدرکات علم رجال الحدیث ۸/۱۱۷.
  4. معجم رجال الحدیث ۱۹/۲۱۶.
  5. رجال النجاشی ۲/۳۹۳.
  6. تنقیح المقال ۳/۲۸۲.
  7. اختیار معرفة الرجال ۷۵.
  8. الفهرست (طوسی) ۱۷۳.
  9. معجم رجال الحدیث ۱۹/۲۱۶.
  10. رجال النجاشی ۲/۳۹۳.
  11. الذریعه ۶/۳۷۰.
  12. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۸۱۶.