ابن کیسان اصم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> ابن کیسان اصم در تاریخ اسلامی</div> ==مقدمه== ابوبکر عبدالرحمن بن کیس...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه‍ ')
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = مفسران
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ابن کیسان اصم در تاریخ اسلامی]]</div>
| عنوان مدخل = ابن کیسان اصم
 
| مداخل مرتبط = [[ابن کیسان اصم در علوم قرآنی]]
==مقدمه==
| پرسش مرتبط  =
}}
== مقدمه ==
[[ابوبکر عبدالرحمن بن کیسان اصم معتزلی بصری]] وی با [[ابوهذیل علاف معتزلی]] معاصر بود<ref>لسان المیزان ۳/۴۲۷.</ref> و مناظراتی با او داشته است.<ref>طبقات المعتزله ۵۷.</ref> [[ابراهیم بن اسماعیل بن علیه]] از [[شاگردان]] وی به شمار می‌‌رفت. رجال‌نویسان [[اهل سنت]] او را فصیح‌ترین، فقیه‌ترین و باورع‌ترین [[مردم]] دانسته‌اند. <ref>طبقات المفسرین (داوودی) ۱/۲۷۴.</ref>
[[ابوبکر عبدالرحمن بن کیسان اصم معتزلی بصری]] وی با [[ابوهذیل علاف معتزلی]] معاصر بود<ref>لسان المیزان ۳/۴۲۷.</ref> و مناظراتی با او داشته است.<ref>طبقات المعتزله ۵۷.</ref> [[ابراهیم بن اسماعیل بن علیه]] از [[شاگردان]] وی به شمار می‌‌رفت. رجال‌نویسان [[اهل سنت]] او را فصیح‌ترین، فقیه‌ترین و باورع‌ترین [[مردم]] دانسته‌اند. <ref>طبقات المفسرین (داوودی) ۱/۲۷۴.</ref>


اصمّ به دسته‌ای از کارهای [[حضرت علی]]{{ع}} ایراد می‌‌گرفت و بعضی از کارهای [[معاویه]] را [[تأیید]] می‌‌کرد.<ref>طبقات المعتزله ۵۷.</ref> همین [[عیب]] او موجب شد تا معتزلیان او را از میان [[مخلصان]] بیرون اندازند.<ref>الفهرست (الندیم) ۲۱۴.</ref> وی همچنین [[معتقد]] بود که [[قرآن]] مخلوق است.<ref>الملل و النحل ۱/۷۶، ضمن احوال جاحظیه.</ref>
اصمّ به دسته‌ای از کارهای [[حضرت علی]] {{ع}} ایراد می‌‌گرفت و بعضی از کارهای [[معاویه]] را [[تأیید]] می‌‌کرد.<ref>طبقات المعتزله ۵۷.</ref> همین [[عیب]] او موجب شد تا معتزلیان او را از میان [[مخلصان]] بیرون اندازند.<ref>الفهرست (الندیم) ۲۱۴.</ref> وی همچنین [[معتقد]] بود که [[قرآن]] مخلوق است.<ref>الملل و النحل ۱/۷۶، ضمن احوال جاحظیه.</ref>


برخی از علمای اهل سنت، [[تفسیر]] وی را تفسیر عجیبی دانسته‌اند. از ابوعلی نقل کرده‌اند که گفته: اگر اصم فقط به [[فقه]] و لغت می‌‌پرداخت، بهتر بود.<ref>طبقات المعتزله ۵۷.</ref> با این حال [[ثعلبی]] از تفسیر او در کتاب خود، [[الکشف و البیان]] یاد کرده است.<ref>کشف الظنون ۱/۴۴۳.</ref>
برخی از علمای اهل سنت، [[تفسیر]] وی را تفسیر عجیبی دانسته‌اند. از ابوعلی نقل کرده‌اند که گفته: اگر اصم فقط به [[فقه]] و لغت می‌‌پرداخت، بهتر بود.<ref>طبقات المعتزله ۵۷.</ref> با این حال [[ثعلبی]] از تفسیر او در کتاب خود، [[الکشف و البیان]] یاد کرده است.<ref>کشف الظنون ۱/۴۴۳.</ref>


اصم در سال ۲۰۰ و به قولی ۲۰۱ هـ درگذشت و آثار بسیاری از خود به جای گذاشت که عبارت‌اند از: تفسیر القرآن، خلق القرآن، التوحید، الحجة و الرسل، الآی التی تسئل عنه المجبره، البیان عن اسماء الله، جلّ اسمه، افتراق الامة و اختلاف الشیع، الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، الرّد علی هشام فی التشبیه المخلوق الحرکات، الرد علی الملحده الجامع علی الرافضه، الرّد علی المجبرة فی المخلوق، الرّد علی الدهریه، الرّد علی الیهود، الرّد علی المجوس، المعرفه رسائل الأئمة فی العدل، الرّد علی من قال بالسیف، الرد علی اهل الفتوی، الموجز فی الرسل، الرّد علی الزنادقه، معرفة وجوه الکلام، ما دل علیه الکتاب و السنة، صفة الکبائر و صغارها<ref>الفهرست (الندیم) ۲۱۴.</ref> و المقالات فی الاصول<ref> لسان المیزان ۳/۴۲۷.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۴۳۴.</ref>
اصم در سال ۲۰۰ و به قولی ۲۰۱ه‍ درگذشت و آثار بسیاری از خود به جای گذاشت که عبارت‌اند از: تفسیر القرآن، خلق القرآن، التوحید، الحجة و الرسل، الآی التی تسئل عنه المجبره، البیان عن اسماء الله، جلّ اسمه، افتراق الامة و اختلاف الشیع، الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، الرّد علی هشام فی التشبیه المخلوق الحرکات، الرد علی الملحده الجامع علی الرافضه، الرّد علی المجبرة فی المخلوق، الرّد علی الدهریه، الرّد علی الیهود، الرّد علی المجوس، المعرفه رسائل الأئمة فی العدل، الرّد علی من قال بالسیف، الرد علی اهل الفتوی، الموجز فی الرسل، الرّد علی الزنادقه، معرفة وجوه الکلام، ما دل علیه الکتاب و السنة، صفة الکبائر و صغارها<ref>الفهرست (الندیم) ۲۱۴.</ref> و المقالات فی الاصول<ref> لسان المیزان ۳/۴۲۷.</ref><ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۴۳۴.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
*[[تفسیر اصم]]
* [[تفسیر اصم]]


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۵

مقدمه

ابوبکر عبدالرحمن بن کیسان اصم معتزلی بصری وی با ابوهذیل علاف معتزلی معاصر بود[۱] و مناظراتی با او داشته است.[۲] ابراهیم بن اسماعیل بن علیه از شاگردان وی به شمار می‌‌رفت. رجال‌نویسان اهل سنت او را فصیح‌ترین، فقیه‌ترین و باورع‌ترین مردم دانسته‌اند. [۳]

اصمّ به دسته‌ای از کارهای حضرت علی (ع) ایراد می‌‌گرفت و بعضی از کارهای معاویه را تأیید می‌‌کرد.[۴] همین عیب او موجب شد تا معتزلیان او را از میان مخلصان بیرون اندازند.[۵] وی همچنین معتقد بود که قرآن مخلوق است.[۶]

برخی از علمای اهل سنت، تفسیر وی را تفسیر عجیبی دانسته‌اند. از ابوعلی نقل کرده‌اند که گفته: اگر اصم فقط به فقه و لغت می‌‌پرداخت، بهتر بود.[۷] با این حال ثعلبی از تفسیر او در کتاب خود، الکشف و البیان یاد کرده است.[۸]

اصم در سال ۲۰۰ و به قولی ۲۰۱ه‍ درگذشت و آثار بسیاری از خود به جای گذاشت که عبارت‌اند از: تفسیر القرآن، خلق القرآن، التوحید، الحجة و الرسل، الآی التی تسئل عنه المجبره، البیان عن اسماء الله، جلّ اسمه، افتراق الامة و اختلاف الشیع، الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، الرّد علی هشام فی التشبیه المخلوق الحرکات، الرد علی الملحده الجامع علی الرافضه، الرّد علی المجبرة فی المخلوق، الرّد علی الدهریه، الرّد علی الیهود، الرّد علی المجوس، المعرفه رسائل الأئمة فی العدل، الرّد علی من قال بالسیف، الرد علی اهل الفتوی، الموجز فی الرسل، الرّد علی الزنادقه، معرفة وجوه الکلام، ما دل علیه الکتاب و السنة، صفة الکبائر و صغارها[۹] و المقالات فی الاصول[۱۰][۱۱]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. لسان المیزان ۳/۴۲۷.
  2. طبقات المعتزله ۵۷.
  3. طبقات المفسرین (داوودی) ۱/۲۷۴.
  4. طبقات المعتزله ۵۷.
  5. الفهرست (الندیم) ۲۱۴.
  6. الملل و النحل ۱/۷۶، ضمن احوال جاحظیه.
  7. طبقات المعتزله ۵۷.
  8. کشف الظنون ۱/۴۴۳.
  9. الفهرست (الندیم) ۲۱۴.
  10. لسان المیزان ۳/۴۲۷.
  11. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۴۳۴.