علی بن ابراهیم بن هاشم قمی: تفاوت میان نسخهها
(تغییرمسیر به علی بن ابراهیم قمی حذف شد) برچسبها: تغییرمسیر حذف شد پیوندهای ابهامزدایی |
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی') |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = مفسران | | موضوع مرتبط = مفسران | ||
خط ۹: | خط ۸: | ||
[[ابوالحسن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی محمدی]] از [[محدثان]] مشهور [[شیعی]] است که نامش در سند بیش از ۷۱۴۰ [[روایت]] آمده است. <ref>معجم رجال الحدیث ۱۱ / ۱۹۳ ـ ۲۱۰.</ref> او از محدثانی همچون پدرش [[ابراهیم بن هاشم قمی محمدی]]، [[احمد برقی]] و [[ابن عقده]] روایت کرده است. افرادی همانند [[ثقه]] الاسلام [[کلینی]]، [[ابو محمد حسن بن حمزه علوی]] و [[محمد بن علی ماجیلویه]] از محضرش بهره برده و از وی روایت نقل کردهاند. <ref>جامع الرواة ۱ / ۵۴۵.</ref> | [[ابوالحسن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی محمدی]] از [[محدثان]] مشهور [[شیعی]] است که نامش در سند بیش از ۷۱۴۰ [[روایت]] آمده است. <ref>معجم رجال الحدیث ۱۱ / ۱۹۳ ـ ۲۱۰.</ref> او از محدثانی همچون پدرش [[ابراهیم بن هاشم قمی محمدی]]، [[احمد برقی]] و [[ابن عقده]] روایت کرده است. افرادی همانند [[ثقه]] الاسلام [[کلینی]]، [[ابو محمد حسن بن حمزه علوی]] و [[محمد بن علی ماجیلویه]] از محضرش بهره برده و از وی روایت نقل کردهاند. <ref>جامع الرواة ۱ / ۵۴۵.</ref> | ||
او [[محدث]]، [[مفسر]]، [[فقیه]] و اخباری بوده و در [[کتب رجالی]] [[شیعه]] وی را مورد [[اعتماد]] و صحیح المذهب دانستهاند. <ref>الفهرست (الطوسی) ۸۹.</ref> او از راویانی هست که تألیفات فراوانی دارد. وی در اواسط [[عمر]] [[نابینا]] شد و [[تاریخ]] درگذشت وی نامعلوم است؛ ولی [[حمزه بن قاسم]] در [[سال ۳۰۷ هجری]] از وی روایت نقل کرده است. <ref>تنقیح المقال ۲ / ۲۶۰.</ref> تألیفات او عبارتاند از: المناقب، اختیارالقرآن، قرب الاسناد، <ref>الفهرست (الندیم) ۲۷۷.</ref> الناسخ والمنسوخ، التفسیر، الشرائع، الحیض، التوحید والشرک، فضائل امیرالمؤمنین{{ع}}، المغازی، الانبیا، رسالة فی معنا هشام ویونس، جوابات مسائل سأله عنها محمّد بن بلال معروف به المشذر. <ref>رجال (النجاشی) ۲ / ۸۶.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۳۰۳.</ref> | او [[محدث]]، [[مفسر]]، [[فقیه]] و اخباری بوده و در [[کتب رجالی]] [[شیعه]] وی را مورد [[اعتماد]] و صحیح المذهب دانستهاند. <ref>الفهرست (الطوسی) ۸۹.</ref> او از راویانی هست که تألیفات فراوانی دارد. وی در اواسط [[عمر]] [[نابینا]] شد و [[تاریخ]] درگذشت وی نامعلوم است؛ ولی [[حمزه بن قاسم]] در [[سال ۳۰۷ هجری]] از وی روایت نقل کرده است. <ref>تنقیح المقال ۲ / ۲۶۰.</ref> تألیفات او عبارتاند از: المناقب، اختیارالقرآن، قرب الاسناد، <ref>الفهرست (الندیم) ۲۷۷.</ref> الناسخ والمنسوخ، التفسیر، الشرائع، الحیض، التوحید والشرک، فضائل امیرالمؤمنین {{ع}}، المغازی، الانبیا، رسالة فی معنا هشام ویونس، جوابات مسائل سأله عنها محمّد بن بلال معروف به المشذر. <ref>رجال (النجاشی) ۲ / ۸۶.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۳۰۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۲۳: | خط ۲۰: | ||
[[رده: علی بن ابراهیم بن هاشم قمی]] | [[رده: علی بن ابراهیم بن هاشم قمی]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۰
مقدمه
ابوالحسن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی محمدی از محدثان مشهور شیعی است که نامش در سند بیش از ۷۱۴۰ روایت آمده است. [۱] او از محدثانی همچون پدرش ابراهیم بن هاشم قمی محمدی، احمد برقی و ابن عقده روایت کرده است. افرادی همانند ثقه الاسلام کلینی، ابو محمد حسن بن حمزه علوی و محمد بن علی ماجیلویه از محضرش بهره برده و از وی روایت نقل کردهاند. [۲]
او محدث، مفسر، فقیه و اخباری بوده و در کتب رجالی شیعه وی را مورد اعتماد و صحیح المذهب دانستهاند. [۳] او از راویانی هست که تألیفات فراوانی دارد. وی در اواسط عمر نابینا شد و تاریخ درگذشت وی نامعلوم است؛ ولی حمزه بن قاسم در سال ۳۰۷ هجری از وی روایت نقل کرده است. [۴] تألیفات او عبارتاند از: المناقب، اختیارالقرآن، قرب الاسناد، [۵] الناسخ والمنسوخ، التفسیر، الشرائع، الحیض، التوحید والشرک، فضائل امیرالمؤمنین (ع)، المغازی، الانبیا، رسالة فی معنا هشام ویونس، جوابات مسائل سأله عنها محمّد بن بلال معروف به المشذر. [۶].[۷]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱