آتش (طبیعی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '* [' به '* [') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن شهر آشوب' به 'ابن‌شهرآشوب') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[آتش در قرآن]] - [[آتش در فقه اسلامی]] - [[آتش در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = آتش (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
از [[امام رضا]]{{ع}} [[حدیثی]] درباره نقش آتش در [[اثبات]] ادعای شخصی نقل شده که می‌گفت هفت موی [[پیامبر]] را در [[اختیار]] دارد. طبق این نقل، امام رضا{{ع}} موها را داخل آتش انداخت، سه تا از موها سوخت، ولی چهار تا از آنها باقی ماند و آتش بر آنها تأثیری نکرد<ref>المناقب، | از [[امام رضا]] {{ع}} [[حدیثی]] درباره نقش آتش در [[اثبات]] ادعای شخصی نقل شده که می‌گفت هفت موی [[پیامبر]] را در [[اختیار]] دارد. طبق این نقل، امام رضا {{ع}} موها را داخل آتش انداخت، سه تا از موها سوخت، ولی چهار تا از آنها باقی ماند و آتش بر آنها تأثیری نکرد<ref>المناقب، ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۳۴۷؛ بحارالأنوار، ج۴۹، ص۵۹.</ref><ref>[[سید کمال‌الدین میرمحمدی|میرمحمدی، سید کمال‌الدین]]، [[آتش - میرمحمدی (مقاله)|مقاله «آتش»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]]، ج۱، ص ۲۵.</ref> | ||
مسائل طبیعی و [[فقهی]] [[آتش]] از نگاه [[امام رضا]]{{ع}}. آتش یکی از عناصر اربعه در طبیعیات قدیم است که از سوختن مواد به وجود می‌آید و با [[گرما]]، شعله و [[نور]] همراه است<ref>فرهنگ بزرگ سخن، ج۱، ص۴۳؛ فرهنگ فارسی، ج۱، ص۲۸.</ref>. | مسائل طبیعی و [[فقهی]] [[آتش]] از نگاه [[امام رضا]] {{ع}}. آتش یکی از عناصر اربعه در طبیعیات قدیم است که از سوختن مواد به وجود می‌آید و با [[گرما]]، شعله و [[نور]] همراه است<ref>فرهنگ بزرگ سخن، ج۱، ص۴۳؛ فرهنگ فارسی، ج۱، ص۲۸.</ref>. | ||
معادل [[عربی]] آتش "نار" است و آن را در لغت به شعله‌ای قابل [[رؤیت]] [[تفسیر]] کرده‌اند و با واژه "نور" از یک ریشه دانسته و افزوده‌اند که "نورگ توشه [[آخرتی]] و "نار" توشه [[دنیایی]] است<ref>المفردات، ص۸۲۸.</ref>. | معادل [[عربی]] آتش "نار" است و آن را در لغت به شعله‌ای قابل [[رؤیت]] [[تفسیر]] کرده‌اند و با واژه "نور" از یک ریشه دانسته و افزوده‌اند که "نورگ توشه [[آخرتی]] و "نار" توشه [[دنیایی]] است<ref>المفردات، ص۸۲۸.</ref>. | ||
[[کشف]] آتش به وسیله [[انسان]] اهمیت فراوان داشته و [[صنعت]] بشری با پیدایش آن، امکان‌پذیر شده است<ref>تاریخ تمدن، ج۱، ص۱۶.</ref>. به عبارت دیگر، آتش عظیم‌ترین یافته [[زندگی]] [[بشر]] است و [[تمدن بشری]] با آن آغاز شده است<ref>فی ظلال القرآن، ج۶، ص۳۴۲۹.</ref> | [[کشف]] آتش به وسیله [[انسان]] اهمیت فراوان داشته و [[صنعت]] بشری با پیدایش آن، امکان‌پذیر شده است<ref>تاریخ تمدن، ج۱، ص۱۶.</ref>. به عبارت دیگر، آتش عظیم‌ترین یافته [[زندگی]] [[بشر]] است و [[تمدن بشری]] با آن آغاز شده است<ref>فی ظلال القرآن، ج۶، ص۳۴۲۹.</ref><ref>[[سید کمال‌الدین میرمحمدی|میرمحمدی، سید کمال‌الدین]]، [[آتش - میرمحمدی (مقاله)|مقاله «آتش»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]]، ج۱، ص ۲۵.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | {{مدخل وابسته}} | ||
* | * [[آتش جهنم]] | ||
* | * [[آتش (نشانه ظهور)]] | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۵: | ||
[[رده:آتش]] | [[رده:آتش]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۹
آتش (طبیعی) از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آتش در قرآن - آتش در فقه اسلامی - آتش در معارف و سیره رضوی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
از امام رضا (ع) حدیثی درباره نقش آتش در اثبات ادعای شخصی نقل شده که می‌گفت هفت موی پیامبر را در اختیار دارد. طبق این نقل، امام رضا (ع) موها را داخل آتش انداخت، سه تا از موها سوخت، ولی چهار تا از آنها باقی ماند و آتش بر آنها تأثیری نکرد[۱][۲]
مسائل طبیعی و فقهی آتش از نگاه امام رضا (ع). آتش یکی از عناصر اربعه در طبیعیات قدیم است که از سوختن مواد به وجود می‌آید و با گرما، شعله و نور همراه است[۳].
معادل عربی آتش "نار" است و آن را در لغت به شعله‌ای قابل رؤیت تفسیر کرده‌اند و با واژه "نور" از یک ریشه دانسته و افزوده‌اند که "نورگ توشه آخرتی و "نار" توشه دنیایی است[۴].
کشف آتش به وسیله انسان اهمیت فراوان داشته و صنعت بشری با پیدایش آن، امکان‌پذیر شده است[۵]. به عبارت دیگر، آتش عظیم‌ترین یافته زندگی بشر است و تمدن بشری با آن آغاز شده است[۶][۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ المناقب، ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۳۴۷؛ بحارالأنوار، ج۴۹، ص۵۹.
- ↑ میرمحمدی، سید کمال‌الدین، مقاله «آتش»، دانشنامه امام رضا، ج۱، ص ۲۵.
- ↑ فرهنگ بزرگ سخن، ج۱، ص۴۳؛ فرهنگ فارسی، ج۱، ص۲۸.
- ↑ المفردات، ص۸۲۸.
- ↑ تاریخ تمدن، ج۱، ص۱۶.
- ↑ فی ظلال القرآن، ج۶، ص۳۴۲۹.
- ↑ میرمحمدی، سید کمال‌الدین، مقاله «آتش»، دانشنامه امام رضا، ج۱، ص ۲۵.