طفیل بن عمرو دوسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[طفیل بن عمرو دوسی در تراجم و رجال]] - [[طفیل بن عمرو دوسی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[طفیل بن عمرو]]، ملقب به ذو النور<ref>الاصابه، ابن حجر، ج۲، ص۳۴۹؛ معجم الصحابه، ابن قانع، ج۸، ص۴۸۹.</ref> از [[طایفه ازد]] و [[قبیله دوس]] و مردی [[دانا]]، [[عاقل]]، شاعر، [[رئیس]] قبیله و با گذشت بود <ref>الاعلام، زرکلی، ج۳، ص۲۲۷.</ref>. او در مسافرتی که به [[مکه]] (با وجود جلوگیری [[قریش]]) کرد، با [[پیامبر]]{{صل}} [[ملاقات]] کرد و [[اسلام]] آورد. و پیامبر{{صل}} او را [[مأمور]] کرد تا اسلام را در میان [[قوم]] خود [[تبلیغ]] کند<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۳۸۲-۳۸۵؛ عیون الاثر، ابن سید الناس، ج۱، ص۱۶۲-۱۶۳.</ref>. او در [[جنگ خیبر]]<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۳۸۵؛ عیون الاثر، ابن سید الناس، ج۱، ص۱۶۲.</ref> شرکت کرد و [[بتخانه]] ذوالکفین به دست وی به [[آتش]] کشیده شد<ref>السیرة النبویة، ابن هشام، ج۱، ص۳۸۵؛ المغازی، واقدی، ج۳، ص۹۲۳.</ref> و در [[جنگ]] یمامه، در [[زمان]] [[ابوبکر]] به [[شهادت]] رسید <ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۳۸۵؛ البدایة و النهایه، ابن کثیر، ج۳، ص۱۰۰.</ref>.<ref>[[فرهاد علی‌زاده|علی‌زاده، فرهاد]]، [[طفیل بن عمرو دوسی (مقاله)|مقاله «طفیل بن عمرو دوسی»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۵ (کتاب)| دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۵، ص:۵۱۱.</ref> | [[طفیل بن عمرو]]، ملقب به ذو النور<ref>الاصابه، ابن حجر، ج۲، ص۳۴۹؛ معجم الصحابه، ابن قانع، ج۸، ص۴۸۹.</ref> از [[طایفه ازد]] و [[قبیله دوس]] و مردی [[دانا]]، [[عاقل]]، شاعر، [[رئیس]] قبیله و با گذشت بود <ref>الاعلام، زرکلی، ج۳، ص۲۲۷.</ref>. او در مسافرتی که به [[مکه]] (با وجود جلوگیری [[قریش]]) کرد، با [[پیامبر]] {{صل}} [[ملاقات]] کرد و [[اسلام]] آورد. و پیامبر {{صل}} او را [[مأمور]] کرد تا اسلام را در میان [[قوم]] خود [[تبلیغ]] کند<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۳۸۲-۳۸۵؛ عیون الاثر، ابن سید الناس، ج۱، ص۱۶۲-۱۶۳.</ref>. او در [[جنگ خیبر]]<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۳۸۵؛ عیون الاثر، ابن سید الناس، ج۱، ص۱۶۲.</ref> شرکت کرد و [[بتخانه]] ذوالکفین به دست وی به [[آتش]] کشیده شد<ref>السیرة النبویة، ابن هشام، ج۱، ص۳۸۵؛ المغازی، واقدی، ج۳، ص۹۲۳.</ref> و در [[جنگ]] یمامه، در [[زمان]] [[ابوبکر]] به [[شهادت]] رسید <ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۳۸۵؛ البدایة و النهایه، ابن کثیر، ج۳، ص۱۰۰.</ref>.<ref>[[فرهاد علی‌زاده|علی‌زاده، فرهاد]]، [[طفیل بن عمرو دوسی (مقاله)|مقاله «طفیل بن عمرو دوسی»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۵ (کتاب)| دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۵، ص:۵۱۱.</ref> | ||
==[[اسلام آوردن]] [[طفیل]]== | == [[اسلام آوردن]] [[طفیل]] == | ||
==[[طفیل]] و [[مأموریت]] [[تبلیغ]]== | == [[طفیل]] و [[مأموریت]] [[تبلیغ]] == | ||
==[[سریه طفیل]]== | == [[سریه طفیل]] == | ||
==[[شهادت]] طفیل== | == [[شهادت]] طفیل == | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۰: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۲
طفیل بن عمرو دوسی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: طفیل بن عمرو دوسی در تراجم و رجال - طفیل بن عمرو دوسی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
طفیل بن عمرو، ملقب به ذو النور[۱] از طایفه ازد و قبیله دوس و مردی دانا، عاقل، شاعر، رئیس قبیله و با گذشت بود [۲]. او در مسافرتی که به مکه (با وجود جلوگیری قریش) کرد، با پیامبر (ص) ملاقات کرد و اسلام آورد. و پیامبر (ص) او را مأمور کرد تا اسلام را در میان قوم خود تبلیغ کند[۳]. او در جنگ خیبر[۴] شرکت کرد و بتخانه ذوالکفین به دست وی به آتش کشیده شد[۵] و در جنگ یمامه، در زمان ابوبکر به شهادت رسید [۶].[۷]
اسلام آوردن طفیل
طفیل و مأموریت تبلیغ
سریه طفیل
شهادت طفیل
منابع
پانویس
- ↑ الاصابه، ابن حجر، ج۲، ص۳۴۹؛ معجم الصحابه، ابن قانع، ج۸، ص۴۸۹.
- ↑ الاعلام، زرکلی، ج۳، ص۲۲۷.
- ↑ السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۳۸۲-۳۸۵؛ عیون الاثر، ابن سید الناس، ج۱، ص۱۶۲-۱۶۳.
- ↑ السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۳۸۵؛ عیون الاثر، ابن سید الناس، ج۱، ص۱۶۲.
- ↑ السیرة النبویة، ابن هشام، ج۱، ص۳۸۵؛ المغازی، واقدی، ج۳، ص۹۲۳.
- ↑ السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۳۸۵؛ البدایة و النهایه، ابن کثیر، ج۳، ص۱۰۰.
- ↑ علی‌زاده، فرهاد، مقاله «طفیل بن عمرو دوسی»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۵، ص:۵۱۱.